Op een kastje naast mijn bureau staat nog steeds een ouderwets telefoontoestel. Nou ja, ouderwets, wat is ouderwets? 25 jaar geleden aangeschaft, in een andere tijd. Dacht de laatste jaren vaak: kan het niet weg? Misschien gek, maar ik bleef hechten aan, wat dan heet, de vaste l... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Rood
Stille zondagochtend. Ik sta voor een stoplicht te wachten. Het is rood, daarom. Op de weg die de mijne kruist, is geen verkeer te zien. Waarom ik wacht, geen idee. Misschien vind ik het aangenaam. Rechts van me op de stoep staat een man. Hij heeft een driedelig grijs pak aan en onder zijn arm houdt hij een dunne aktetas geklemd. Het is niet ondenkbaar dat hij met belofte van een eeuwig koninkrijk van deur tot deur gaat. Hij mag oversteken, hij heeft groen licht, maar dat doet hij niet. Hij staart vriendelijk voor zich uit. Ik hoor achter me een fietser naderen. Hij passeert me en negeert het rode licht. De man met de aktetas roept: `Hé kale, het is rood!’ Hij roept het hard, wat op een stille zondagochtend extra opvalt. Nog een keer: `Het is rood, kale, zie je niet dat het rood is!’ Waarom maakt hij zo veel werk van deze overtreding? De fietsende man met de sterk geweken haargrens kijkt om en steekt zijn middelvinger omhoog. De man met de aktetas haalt zijn schouders op. Dit alles voltrekt zich binnen nauwelijks een minuut. Hoewel ik nieuwsgierig ben naar wat hij mij zou naroepen, ben ik blij dat ik het rode licht respecteerde, want ik heb geen zin uitgescholden te worden. Soms blijven scheldwoorden uren aan je huid plakken. De man met de aktetas komt nu naar mij toe en zegt: `De Postcodeloterij is een schande.’ Ik knik, maar dat doe ik omdat ik dat makkelijk vind. Het licht wordt groen. Als ik opgelucht mijn weg vervolg, roept de man: `Het zijn gore oplichters!’ Ik zwaai kordaat met een steunende vuist.
Columns
-
-
Woord heeft ook een zeurderige klank: bezuinigingen. Het kan ook onmogelijk monter worden uitgesproken. Meestal is het aan iemand te zien dat die ze dadelijk aankondigt : mond lijkt dunner, oogopslag dof, onrustige handen die op tafel iets kleins zoeken wat er niet is.
-
Is mijn eigen schuld, begon er zelf over, op deze plek: winterse neutraliteit. Ik kwam die schrale typering tegen in een artikel over winkeliers die uit angst aanstootgevend te zijn niets in hun etalage zitten wat met Sinterklaas en pakjesavond te maken heeft.
Een van de la... lees meer -
Drones boven Eindhoven. Klinkt als de titel van een spannend jeugdboek. De minister zegt via X dat hij maatregelen heeft genomen of neemt, maar niet welke. Boven vliegbasis Volkel werden ze ook al waargenomen. De minister zegt te hebben ingegrepen maar niet hoe. Hoeft hij ook ni... lees meer
-
’s Nachts had ik het al gezien: de eerste sneeuw was gevallen, de straten en de bomen waren niet enorm wit, een beetje, maar toch. Het sneeuwde nog steeds, een tere gebeurtenis.
-
Het gaat maar niet over. Nog steeds ben ik een groot voorstander van de gewone winkel, in plaats van de digitale. Niets is gewoon, maar ik bedoel de winkel met etalage, deur, toonbank, iemand die vraagt: “Kan ik je helpen?”
Altijd een prachtige vraag. -
Het was Wereld Filosofiedag, gisteren, een dag om de waarde van filosofie voor ons denken te vieren. Kort door de bocht: een dag die ons moet stimuleren wat meer na te denken over, nóg korter door de bocht: van alles!
-
Sinds Sinterklaas zaterdag in Nederland is gearriveerd, kijk ik niet meer naar het Sinterklaasjournaal. Voor zijn intocht was ik vooral geïnteresseerd hoe de gang van zaken zou zijn. Ja, ingewikkeld, dat stond vast, want we moesten in spanning zitten. En dat zaten we, want hoe m... lees meer
-
Helder: als politicus moet je altijd op je woorden letten, in het openbaar, maar privé ook, online of offline. Dat is wat Etiquette- en imagodeskundige Anne-Marie van Leggelo zegt, gisteren in deze krant. Ze heeft een bureau voor goede manieren, weet dus waarover ze het heeft. ... lees meer
-
Wanneer ik in mijn geboorteplaats ben, loop ik soms langs plekken uit mijn jeugd. Wie doet dat niet? Ik kan ook in mijn herinneringen daar zijn, maar in het echt is het anders.
Als kind was ik graag alleen en zocht ik naar stille plekken, in het bos bij ons in de buurt, aan... lees meer -
Jongste familielid werd tien dagen geleden 4 en ging vrijdag voor het eerst naar school. Heet niet meer kleuterschool, maar Groep 1, wat best hoog klinkt. Zelf had ik niets tegen kleuterschool. Inhoudelijk vond ik het een heldere aanduiding en waarom het anders moest weet ik nie... lees meer
-
Fantastische locatie: de wandelgangen. Er bestaat geen plattegrond van, maar ze zijn wel overal, lange en korte. Er valt van alles in te beluisteren. En daar is altijd iets mee, ik bedoel: het zijn geen mededelingen die met de koetjes en kalfjes in de wei rondhangen.
-
Beetje verbaasd was toen ik eerder deze week hoorde wat het meest stressvolle beroep is in dit land. Werd met zwaar geschut onderzocht en er kwam uit: apothekersassistent.
-
Met bewondering luister en kijk ik naar mensen die zo’n beetje alles helder kunnen uitleggen en daarbij niet de indruk maken het erg te vinden dat te doen. Je ziet ze vaak in praatprogramma’s, maar komt ze soms ook tegen in je dagelijks leven. Heldere taal, zinnen met kop en sta... lees meer
-
Bijgehouden heb ik het niet, maar ik geloof dat president Trump sinds hij gekozen is, nooit één dag uit het nieuws is geweest. Bij eerdere Amerikaanse presidenten hebben we dat, geloof ik, nog niet meegemaakt. En ook bijna iedere dag een foto, meestal in dat blauwe pak, vaak met... lees meer