Weer dacht ik: nééé! Denk ik steeds vaker: nééé! Soms helpt het als je dat hardop uitspreekt. Hangt er wel vanaf bij wie je dat doet.
Ben een voorstander van veel praktisch gemak in het dagelijks leven, maar het kan er ook saaier door worden. Saaiheid is vaak je eigen schul... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Station
Rond half acht in de ochtend arriveert voor het station een man op een scootmobiel. Dat ik het tijdstip weet, komt doordat ik dan ook regelmatig de trein moet nemen. Ik sla hem belangstellend gade. Hij stapt vrij kwiek van zijn voertuig af, in ieder geval kwieker dan de voorziening doet vermoeden, en gaat ernaast staan. Ik denk dat hij een jaar of zestig is. Hij draagt een zware winterjas en heeft een Slavisch ogend hoofd, met een wat tragische snor die in een verdwenen tijd een kordate uitstraling moet hebben gehad. Hij heeft schoeisel aan dat onze vaders en moeders `bordeelsluipers’ noemden. Als kind kon ik lang over die benaming nadenken. Ik wist vaag wat een bordeel was. Daarvoor gingen morsige mannen speciaal naar Parijs. Op die schoenen dus. De man voor het station kijkt gealarmeerd om zich heen, alsof hij dringend iemand zoekt, iemand die ineens kan opduiken en in een flits ook weer verdwijnt. Onder zijn arm heeft een klein stapeltje Wachttorens. Hij is een man met een missie. Hij doet echter geen enkele poging passanten daarvoor te interesseren. Hij kijkt alleen maar om zich heen. Er is niemand die naar hem toe komt en gretig naar de Wachttorens onder zijn arm wijst. Jehova’s getuigen die langs de deuren gaan, zijn tegenwoordig puike meiden met wie je het liefst meteen de hele nacht wilt dansen en dat soort dingen. Als je iets minder goed gelukt bent, word je naar het station gestuurd. Dat denk ik. Die meiden zie je nooit bij het station. Er is nog een lange weg te gaan naar het eeuwig koninkrijk.
Columns
-
-
Stof is nog niet neergedaald, maar ja, kan net zo goed blijven hangen, want binnenkort stijgt het toch weer op
Eergisteren kon ik geen genoeg krijgen van de parlementaire horror. Waarschijnlijk uit nieuwsgierigheid. Telkens vroeg ik me af: kan het nog erger? Ja, kon. Had oo... lees meer -
Het is nuttig iedere dag paar momenten van bezinning te nemen: even gaan zitten, mobieltje ver weg, radio en televisie uit, geen zicht op de straat, en dan gedachten de ruimte geven die de rest van de dag een bekneld leven leiden. Dat laatste kan door drukte komen of door alle a... lees meer
-
Gisteren had ik werk te doen dat in de avond klaar moest zijn, dus had ik geen contact me anderen, vertoonde me niet in de buitenwereld.
Aan het begin van de dag besefte ik dat ik 1 april was en dat er dus ook geen grap op mijn weg kwam. Onzinnige gedachte, want wie doet er... lees meer -
Telkens als ik zeg dat we `toen pas’ televisie hadden, denk ik dat ik dat moet toelichten. Hoezo toen pas televisie? 1962! Terwijl ik dit opschrijf, voel ik me iemand uit een tijdperk dat ontzettend ver weg is, onzin natuurlijk, want niets is lang geleden in ons korte leven.
-
Als je dom bent, weet je dat dan van jezelf? Misschien is het belangrijk eerst vast te stellen wat dom is. Breed begrip. We gaan er intuïtief mee om, kan waarschijnlijk niet anders. We koppelen het aan mensen, niet andersom: ik bedoel, wet definiëren niet wat dom is en zeggen ve... lees meer
-
De lente gedraagt zich wat stamelend, Op volle kracht, terughoudend, soms weer even weg, geen peil op te trekken. Misschien komt het door de toestanden in de wereld en natuurlijk ook de staat van ons land, misschien heeft de lente er niet echt zin in.
-
Op het grote plein hier in de buurt gebeurt van alles. Op een hoek staat een niet al te grote kerk, er is een speelplaatsje voor jonge kinderen, er is een oud gebouwtje waar koffie en frisdranken te koop zijn, op zaterdag en maandag is er markt en op een andere hoek een terras d... lees meer
-
We zitten over de helft van De Week van het Geld. Die is vooral voor scholieren bedoeld, maar zo’n week heeft natuurlijk een uitstraling op ons allemaal, zeker voor wie met scholieren te maken heeft. Met welke vragen komen ze thuis?
-
In een van de interviews met de pas benoemde Denker der Nederlanden, David van Reybrouck, zegt hij dat we niet zo bang moeten zijn dat de Russen ineens oprukken in Europa. Hij wijst naar Oekraïne. Rusland doet er al behoorlijk lang over dat land te bemachtigen, en heeft daarbij... lees meer
-
In Hilversum vond zaterdag het My First Smartphone-festival plaats. Had ook Mijn Eerste Smartphone-festival kunnen heten, maar in het Engels klinkt het gewichtiger.
-
Gelukkig wordt me niet vaak gevraagd of ik voor of tegen het koningshuis ben. Niet dat ik die vraag vrees, maar ik vind het geen interessante kwestie, waarmee ik niet zeg dat de monarchie geen interessante kwestie is.
-
Als ik in Hilversum ben om in een radioprogramma mijn zegje te doen, zie ik bijna altijd presentator Astrid Kersseboom, in een gang, zittend op een bureau, en ook bijna altijd, en daarom meld ik dit, schaterend, niet in haar eentje, nee, met collega’s om haar heen die ook plezie... lees meer
-
Bevriende buurman zegt dat hij naar het tuincentrum gaat. Of ik zin heb mee te gaan. Neem aan dat hij een grapje maakt. Van tuincentra word ik bedroefd. Dat weet hij ook wel. Of mijn humeur raakt zo van slag dat het me een halve dag kost dat te corrigeren.
-
Fascinerende van woorden is dat er bijna iedere dag een bij komt dat je nog niet kende. Soms lees of hoor je meteen wat het betekent, maar liever weet ik dat dan nog niet. Kan ik er nog even over nadenken en naar gissen.