Iedereen die deze dagen in de politieke arena aan het woord komt, weet precies wat de Nederlander wil of niet wil. Naar hen luisterend, want dat doe ik, ga ik soms bij mezelf te rade en dan is de vraag: is dat zo? Op weg naar woensdag probeer ik op antwoorden te komen.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Zegels
Vaak wordt met `veel plezier’ met iets gewenst. Met een voorwerp of een levensmiddel. Mooi woord: plezier. Gisteren ging het om een kaasplank. In de supermarkt hier in de buurt kreeg je die als je drie keer voor vijftien euro aan boodschappen had gekocht. Spaarkaart, zegels. Meestal doe ik aan zoiets niet mee. Niet omdat ik me er te goed voor voel, maar ik vind het lastig om te vragen om een zegel. Meestal moet ik dat. Blijkbaar zie ik eruit als iemand die niet in zegels is geïnteresseerd. Bij andere klanten is het geen punt. Die krijgen automatisch een zegel. Ik niet. Haast nooit vind ik het erg, maar nu had ik zin in die kaasplank en ik kan ook uitleggen waarom. Er hing een voorbeeld van de kaasplank naast de kassa en die kaasplank zag er echt aantrekkelijk uit. Je zag er meteen een tafel omheen waaraan uitsluitend gezellige mensen zaten, enthousiast in gesprek over zaken die het leven de moeite waard maken. `Mag ik ook een zegel?’ hoor ik me dan zeggen. Ik doe dan mijn best die vraag zo ingehouden mogelijk te stellen, opdat niemand denkt dat ik er een geval voor de Rijdende Rechter van wil maken. In dit geval ging het om een kleine spaarkaart voor maar drie zegels. Ik liet het meisje achter de kassa de volle kaart zien. Ik voelde dat ik in de ban was van wilde triomf, maar ook daarmee wilde ik rustig omgaan. Het was een meisje met een tere glimlach. Die glimlach begeleidde het rustige gebaar waarmee ze me de kaasplank overhandigde en toen zei ze `veel plezier ermee’. En ik zei: `Dat zal vast lukken.’
Columns
-
-
Wist niet dat de nieuwe coronavariant Frankenstein heet!
Ben de tel kwijtgeraakt, maar toen de uitnodiging kwam me weer te laten vaccineren, besloot ik meteen: gaan we doen. In sommige gevallen neem ik graag het zekere voor het onzekere.
Wel viel me op dat de prikloc... lees meer -
Af en toe, echt niet héél erg vaak, denk ik: nu even niet, die verkiezingen. Ik geloof dat ik de lijsttrekkers intenser meemaak dan mijn intimi. Wanneer ik in gezelschap kom, is de eerste vraag: “Weet jij het al?” En dan ontken je dat, wat goed uitkomt, want de anderen hebben da... lees meer
-
Rust in de portemonnee. In ieder gesprek met een lijsttrekker, in ieder lijsttrekkersdebat wordt het wel een keer gezegd: rust in de portemonnee. Moeten wij voelen. Wij zijn: de mensen in het land, de mensen thuis, de hardwerkende mensen of soms gewoon `de mensen’.
Ik behoo... lees meer -
Het gebeurt niet zo vaak, maar wanneer ik over straatmuzikanten lees, besef ik tot mijn spijt dat ik die hier in de buurt niet zo vaak meer zie. En hoor natuurlijk. Ik heb het dan over straatmuzikanten bij wie je graag even blijft staan luisteren, wat meestal niet kan, omdat we... lees meer
-
Als ik zeg dat ik nog steeds een zwevende kiezer ben, vind ik meteen dat ik daarover maar eens moet ophouden. Ben ik dat niet al mijn hele leven?
-
Wordt er nog pap gegeten in dit land? Overvalt me dat die vraag in me opkomt. Vorige week hoorde ik VVD-prominent Eric van der Burg in het programma De Slimste Mens blij uitroepen dat hij iedere dag ontbijt met havermout. Ik knikte, want dacht aan mijn kindertijd.
... lees meer -
Waarom ik ervan schrok, weet ik niet. Gisterochtend hoorde ik op de radio ineens over naakte haver spreken. Nog nooit van gehoord: naakte haver. De presentator van het radioprogramma ook niet, merkte ik aan haar verbaasde toon, waarin ook een zachte lach zat.
Misschien komt... lees meer -
De vraag `Wat had ik zelf gedaan?’ stel ik me niet zo vaak. Zou nuttig kunnen zijn: scherpt de geest, je begrijpt jezelf weer wat beter, maar toch. Altijd kom ik uit op de verzuchting: maar ja, ik heb het niet gedaan.
Daardoor wordt de vraag treurig, vergelijkbaar met `We h... lees meer -
In sommige problemen hoef je je niet enorm te verdiepen, maar je denkt er toch even over na. Lesuitval bijvoorbeeld. Die kwestie was aan de orde toen ik het televisietoestel passeerde. Had helemaal geen zin daarvoor plaats te nemen. Er zijn dagen waarop je gedachten dichtgeslibd... lees meer
-
Duidelijk niet goed opgelet, stom, maar zondag in de namiddag hoorde ik tijdens de voorbeschouwing op de wedstrijd Nederland-Finland een uitdrukking die ik niet kende: de bus parkeren. In het gesprekje tussen interviewer en deskundige deden ze of het een gangbare aanduiding was,... lees meer
-
Afgelopen jaren zijn hier in de buurt nogal wat bomen gekapt, meestal wegens ziekte, van de boom dus. We waren er bedroefd om. Binnenkort worden er nieuwe geplant, de gemeente heeft dat beloofd, het is afwachten of het echt gebeurt.
We gaan er vanuit dat het serieus is, om... lees meer -
Onderhand worden ze fascinerend, de gesprekken met premier Schoof, vooral als het de bedoeling is dat hij iets persoonlijks zegt. Gisteren ook weer in deze krant: je leest het, maar had je net zo goed niet kunnen doen.
Meteen voor de duidelijkheid: ik heb geen hekel aan de... lees meer -
Hoe groot is de blijdschap?
Die vraag stellen nieuwslezers altijd, maar dan ook écht altijd wanneer er een groot internationaal probleem is opgelost of bijna is opgelost. -
Als het niet complimenteus is, blijft het moeilijk wat van iemands uiterlijk te zeggen. Zeker niet wanneer het om veranderingen gaat. Vriendin heeft iets in haar gezicht laten oprekken (als dat het woord is). Behalve dat de ingreep niet geslaagd is, kijkt ze er een stuk bitser d... lees meer