Nooit verwacht, maar ik ben een voorzichtige fietser geworden. Voor de zomer werd ik binnen één week twee keer aangereden, eerst door een scooter en daarna door een fatbike. Ik houd van intensiteit in mijn leven, maar dat vond ik wat veel. Bovendien had ik een blessure die er dr... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Krom
Met de problemen rond Zwarte Piet heb ik me nauwelijks bemoeid. Niet alleen omdat ik wel iets beters te doen had, maar ik vond het ook nuttig voor mijn karakter me introvert te beheersen. Ik schaamde me een beetje. Dat dus wel. Het is een vorm van schaamte die ik vaak voel, en waarmee ik niet uit de voeten kan. Wat het is, kan ik ook niet goed uitleggen. Misschien moet ik daarover eens een psychiater raadplegen. Maar goed, ik vond het dus beter geen duit in het zakje te doen in de problematiek rond Zwarte Piet, maar over de oplossingen wil ik wel iets zeggen. In de stad waar ik woon, wordt hard nagedacht over de intocht van Sinterklaas op 17 november. De burgemeester bemoeit zich ermee, wethouders ook, er zijn vergaderingen, ook met tegenstanders van Zwarte Piet. Er zijn twee maatregelen genomen. Maatregel één werd vorige week bekendgemaakt: Zwarte Piet mag niet krom praten. Maatregel twee kwam ons gisteren ter ore: Zwarte Piet heeft geen ringen in de oren. Ben benieuwd wat er nog meer geregeld wordt. Misschien lopen er op 17 november alleen maar op Gordon lijkende mannen in hun zondagse pak rond de schimmel. Ze kijken hartstikke beschaafd uit hun ogen en delen envelopjes met pepernoten uit. Ik ben trouwens blij met het verbod op oorringen. Ik heb zo nu en dan, gelukkig niet vaak, te maken met blanke mannen met een kaal hoofd en een waterige, lege blik in de ogen. Ze hebben allemaal een ringetje in het oor en praten ook krom, van nature. Ik hoop dat de overheid een standpunt jegens hen gaat innemen.
Columns
-
-
Altijd heb ik het beetje jammer gevonden dat ik geen kind meer was toen de kinderprogramma’s werden uitgezonden waarin Joost Prinsen een rol speelde, als acteur, als maker.
Niet dat ik heftig te klagen heb over de kindertelevisie uit mijn jonge jeugd. Maar daarvan staat me... lees meer -
Om maar eens een open deur nog verder open te zetten: de menselijke geest zit wonderlijk in elkaar. Er gebeurt daar voortdurend van alles, vaak zonder dat je precies in de gaten hebt wát. Daarvoor gaat het allemaal veel te snel, waarnemingen, waarschuwingen, flarden herinneringe... lees meer
-
Wanneer het over uitslapen gaat, denk ik altijd: dat komt later wel. Als kind dacht ik er dan achteraan: als ik groot ben. Maar die tijd is helaas voorbij. Ik doe het bijna nooit, omdat ik veel te veel zin in van alles heb en er bovendien van alles moet gebeuren. Kan allemaal he... lees meer
-
Lijken kleine vragen, maar zijn het niet. Nu vraag ik me bijvoorbeeld af hoe vaak al in mijn leven tegen me is gezegd `Voor deze ene keer dan’ en dan was het de bedoeling dat je dankbaar en opgelucht knikte.
Toen ik kind was, volgens mij nog niet zo lang geleden, dacht ik... lees meer -
Dansende politici op verkiezingsavond veroorzaken altijd een tafereel dat je even bijblijft. Soms langer dan even.
-
Op weg naar het stemlokaal, plechtig in de ban van het feest van de democratie, vroeg ik me af wat ik van de afgelopen weken zal gaan missen. Volgens mij was de aanloop naar de verkiezingen nog nooit zo intens, nog nooit zag ik lijsttrekkers zo vaak en hoorde ik standpunten en v... lees meer
-
Opluchting staat bij mij hoog op het lijstje van aangename sensaties. Vaak kun je die ook opzoeken. Deze dagen kijk ik bijvoorbeeld graag naar de praatprogramma’s waarin het gaat over de debatten die ik niet meer heb hoeven zien: als zwevend kiezer ben ik geland! Ik weet wat me... lees meer
-
Wakker worden op verkiezingsdag blijft bijzonder. Ik ben een romanticus en graag in de ban van dat gedachte dat er vandaag iets gebeurt waarmee een nieuwe tijd begint. Dat is ook min of meer zo, maar niet in de mate waarin ik dat tegen beter weten in verwacht. Weet ik heus wel,... lees meer
-
Echt waar, ik heb me nog nóóit verveeld, ook als kind niet. Ik ben door mijn ouders opgevoed, maar natuurlijk ook beetje door mezelf, en heb me er al in het vroegst mogelijke stadium van overtuigd dat er altijd wel iets te beleven valt. Goed kijken, goed luisteren, gedachten de... lees meer
-
Iedereen die deze dagen in de politieke arena aan het woord komt, weet precies wat de Nederlander wil of niet wil. Naar hen luisterend, want dat doe ik, ga ik soms bij mezelf te rade en dan is de vraag: is dat zo? Op weg naar woensdag probeer ik op antwoorden te komen.
-
Wist niet dat de nieuwe coronavariant Frankenstein heet!
Ben de tel kwijtgeraakt, maar toen de uitnodiging kwam me weer te laten vaccineren, besloot ik meteen: gaan we doen. In sommige gevallen neem ik graag het zekere voor het onzekere.
Wel viel me op dat de prikloc... lees meer -
Af en toe, echt niet héél erg vaak, denk ik: nu even niet, die verkiezingen. Ik geloof dat ik de lijsttrekkers intenser meemaak dan mijn intimi. Wanneer ik in gezelschap kom, is de eerste vraag: “Weet jij het al?” En dan ontken je dat, wat goed uitkomt, want de anderen hebben da... lees meer
-
Rust in de portemonnee. In ieder gesprek met een lijsttrekker, in ieder lijsttrekkersdebat wordt het wel een keer gezegd: rust in de portemonnee. Moeten wij voelen. Wij zijn: de mensen in het land, de mensen thuis, de hardwerkende mensen of soms gewoon `de mensen’.
Ik behoo... lees meer -
Als ik zeg dat ik nog steeds een zwevende kiezer ben, vind ik meteen dat ik daarover maar eens moet ophouden. Ben ik dat niet al mijn hele leven?
