In deze krant van gisteren las ik over een aandoening die ik kende maar waarvan ik niet wist dat die zo heette: aangeleerde hulpeloosheid. Ging over files. Die zijn er weer in het Nieuwe Normaal waarin het Oude Normaal duchtig de kop opsteekt. In die files staan we met dezelfde... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Cadeau
Sommige woorden hebben het moeilijk. Doordat we er slordig mee omgaan. Te losjes misschien. Vaak spreken we ze te snel uit, terwijl het meestal om woorden gaat die om enige innerlijke voorbereiding vragen. Ik noem er een paar: respect, integer, racisme. `Beleving’ komt ook in de gevarenzone. Paar dagen geleden hoorde ik een man in een radioprogramma over `het belevingsgebeuren’ spreken. Man had een sauna met van alles om die sauna heen en zei dat het om het belevingsgebeuren ging. De verslaggever die met hem in gesprek was, gaf hem geen draai om zijn oren. Zojuist zag in een reclamespotje van Het Kruidvat en daarin ging het om `een belevenisbon’. Beleving en belevenis hebben veel met elkaar te maken. Natuurlijk kan ik makkelijk te weten komen wat een belevenisbon precies behelst, maar het woord houdt me tegen. Tegen mijn zin blijft het wel in mijn gedachten zitten. Waarschijnlijk kun je met die bon een belevenis kiezen, net zoals met een boekenbon. Ik neem aan dat het aanbod van belevenissen beperkt is. Het zullen belevenissen zijn die bij Het Kruidvat horen. Dus niet een weekend Parijs met Halina Reijn. Moet ik overigens niet aan denken, maar ik noem maar even iets algemeens op. Het zal wel gaan om kalmerende badschuim en dat soort onzin. De belevenisbom brengt me op de valreep bij een andere kwestie: hoe te handelen bij een teleurstellend cadeau? Gewoon zéggen, is mijn advies. De ander merkt het toch. Door het te zeggen leren we weer van elkaar. Is ook een soort cadeau. Zou bijna zeggen: een belevenis.
Columns
-
-
Gisteravond was ik niet thuis, zag dus ook niet De Gert & Hermien Story, wat niet nodig was, want de dagen ervoor las en hoorde ik er zo veel over dat ik die documentaire al min of meer gezien had. Ik vind dat een merkwaardige gewoonte in omroepland. Dat ze ons prikkelen iet... lees meer
-
Hier om de hoek is een terras dat bij een restaurant hoort waar ik kom als er `een speciale aanleiding’ is. Iets te vieren, zoiets. Geen verjaardag, nee, iets hogers. Je trekt er je zondagse kleren bij aan, wat in dat restaurant ook de bedoeling is, geloof ik. Als je er binnenko... lees meer
-
In mijn woonplaats deed de GGD het zondag al, een stempel zetten in `het gele boekje’. Ik wist niet eens dat ik het nog had, maar zonder ernaar te zoeken zag ik het ineens liggen toen ik een kast opende waarin ik uit zelfbescherming nooit kijk. `Internationaal bewijs van inentin... lees meer
-
Valt me tegen, van mezelf dit keer. Niet dat ik gisterochtend wakker werd, maar wel dat ik niet metéén dacht: tweede prik vandaag. Nou ja, ik dacht het wel, maar merkte helaas dat ik net deed alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. En niets vind ik in principe de gewoonst... lees meer
-
Beetje vroegzomers terrasje, niet te groot, wat voor mij van belang is, niet te druk, idem, in de schaduw, uitstekend, en ik zit daar met een boek, maar zo’n boek heb ik meer bij me voor de vorm, ik staar graag voor me uit. En dat doe ik. Mijmeringen dienen zich dan vanzelf aan,... lees meer
-
Zeg ik vaak “Dat is niet uit te leggen”? Meestal heb je er dan geen zin in. Of is het te veel moeite voor een uitleg die waarschijnlijk nauwelijks indruk maakt.
-
Zeker weten doe ik het niet, want ik weet niets zeker, maar ik neem toch aan dat binnenkort alle praatprogramma’s met vakantie gaan, in ieder geval de meeste. Behalve die over sport. Daarover dadelijk. In het begin van de coronatijd keek ik er vaak naar, om geïnformeerd te worde... lees meer
-
In de zesde klas van de lagere school hadden we een onderwijzer die spannend kon voorlezen. Deed hij altijd aan het einde van de schooldag. Meestal uit een avontuur van Pim Pandoer. Wij konden niet wachten, ook de jongens die nooit zin hadden ergens op te wachten. Tussen de midd... lees meer
-
In haast alle media wordt de vraag gesteld hoe het zit met onze Oranjekoorts. Meteen komt ook het antwoord: valt wel mee. Als ik het goed begrijp is dat laatste een probleem, want het hoort zo bij ons dat we die koorts wél hebben. Deskundigen zeggen dat het de schuld van corona... lees meer
-
Boekenweek! Daarom stond ik zaterdag halverwege de ochtend op het balkon van de eerste verdieping van een boekhandel aan een plein. Achter een microfoon. Dat plein was min of meer leeg, maar wel vriendelijk beschenen door de ochtendzon. De hele dag zouden op dat balkon schrijver... lees meer
-
In deze krant las ik eergisteren dat er in Nederland 60000 coaches zijn, ruím. Omdat iedereen zich coach mag noemen, zijn dat er te veel. Is dat zo? Geen idee. De eigenaar van ons grootste coachingsbedrijf maakt zich zorgen: je moet er een goede opleiding voor volgen, want er ko... lees meer
-
Op de voorkant van het boek staat een hamster met rode bokshandschoenen met daaronder de woorden `voor elke ongemakkelijke situatie’. Titel : De gouden gespreksgids. Ik hoorde er enthousiast over spreken in een radioprogramma, vooral door de auteur, Wicher Schols, wat ik ook had... lees meer
-
Zelden denk je `Goed zo’ wanneer iemand zegt: “Wij trekken de stekker eruit.” Is bijna altijd even slikken geblazen. Ik lees het over het televisieprogramma Blauw Bloed. Daar gaat die uit, de stekker. Ook uit andere programma’s, maar ik beperk me nu tot Blauw Bloed. Dat doe ik v... lees meer
-
Zeker weten dat je iets dáár hebt neergelegd of neergezet en het is er niet meer. Je bent het kwijt, maar dat kán dus niet. Lang heb ik gedacht dat zoiets overgaat, dat je je leven zo hebt ingericht dat dit soort klein ongemak zich niet meer voordoet, maar dat is niet zo. Je mer... lees meer