De zomer moet nog op gang komen. Dat denk ik op het strand van Bergen aan Zee waar ik een beetje achteraf zit, want ik heb al gezwommen, in alle vroegte, wanneer je er echt even `doorheen’ moet en er daarom haast niemand in het water is. Als je je staat af te drogen, noemt een v... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Gestraft
Op mijn laptop krijg ik alle kranten die ik maar wil, van The New York Times tot De Gelderlander. Niet dat ik ze allemaal lees, maar het kán. Alleen al daardoor voel ik me een wereldburger, in alle bescheidenheid overigens. In het buitenland mis je dan wel de triomf van de vondst van een Nederlandse krant, want je voelt je toch op de eerste plaats Nederlander, soms meer nog dan Europeaan. Paar jaar geleden moest je hier in Frankrijk echt je best doen zo’n krant bemachtigen, terwijl Nederland niet ver weg is. Bovendien kon je dan ook nog lekker onheus bejegend worden. Tegenwoordig zijn de Fransen voorkomend, ook omdat het moet van de overheid, maar ik herinner me nog levendig dat je voortdurend gestraft werd omdat je bestónd. In een Maison de la Presse vroeg je aan de barse uitbater of hij ook buitenlandse kranten had. Hij herhaalde `buitenlandse kranten’, want je uitspraak was matig. Dan zei hij: `Er zijn veel buitenlanden, mijnheer.’ Je zei bedremmeld dat het om een Nederlandse krant ging. De man snoof en zijn hand maakte een braakbeweging naar een hoek van de winkel, waar je dan een Telegraaf van drie dagen oud vond. Een Telegraaf viel al niet mee en zeker een Telegraaf vol oud nieuws niet, maar toch was je blij. Ik kom nog steeds graag in een Maison de la Presse en soms tref je nog iemand van de van de oude stempel. Gisteren kocht ik een paar tijdschriften en vroeg of ik met een kaart kon betalen. De man wilde die eerst zien: `Wat voor kaart dan?’ Woedend keek hij ernaar. Van dat Frankrijk houd ik ook.
Columns
-
-
Zaterdag zag ik een krantenfoto die vrijdag was gemaakt op de Europese top. Onze premier en de premier van Denemarken staan ruzie te maken met de Hongaarse premier Orbán. Ze dragen mondkapjes. Van Orbán zie je alleen het achterhoofd. Van de premiers vooral de ogen. Die van onze... lees meer
-
“Ga je lekker dansen?” vraagt de taxichauffeur. Het is elf uur in de ochtend, we rijden door Utrecht. Ik moet bij een klein theater aan de rand van het centrum zijn. Ik kan hem niet vragend aankijken, want zit op de achterbank, tussen ons een groot spatscherm waar behoorlijk op... lees meer
-
Appels moeten glimmen. Die kennis ontleen ik aan de avonturen van Flipje, het fruitbaasje uit Tiel. Die las mijn vader voor toen ik vier was. Sindsdien weet ik het van die appels. Mijn moeder kwam regelmatig met een zak appels van een vriendin, zelf geplukt, maar die glommen nie... lees meer
-
Buiten de bebouwde kom loop je anders te mijmeren dan erbinnen. In de alledaagse straten gebeurt altijd iets wat niet alledaags is. Daar wil je aandacht aan besteden. Je moet uitwijken iemand voor wie de enige omgeving het mobieltje je is. Je passeert een etalage vol dingen waar... lees meer
-
Hoe het ook met het land gaat, de banken zorgen ervoor dat zij het nooit écht moeilijk krijgen. In het verleden viel er soms een om, zoals dat heet, maar dat was dan een kleine. De grote blijven de dienst uitmaken en groter worden. De overheid zou moeten verplichten dat ze ook m... lees meer
-
Het is al een paar jaar geleden: ik had een lang en doodlopend telefoongesprek gevoerd met de klantenservice van een grote organisatie. De service die de klantenservice me kon verlenen, was de mededeling dat ze me helaas geen service konden bieden. Ze hadden wel een voorstel, ma... lees meer
-
Even terug naar vrijdagavond, de persconferentie van de premier en minister Hugo, een feest van opluchting en optimisme. Tijdens zijn spreekbeurt zei de premier dat we niet te vroeg moesten juichen, wat we overigens nooit moeten doen, en hij verwees naar het lied We zijn er... lees meer
-
Altijd keek ik met bewondering naar mensen die met een parmantig fietsje het perron op komen lopen, dat met een paar kordate bewegingen opvouwen, nonchalant fluitend, en dan met dat pakketje in de trein stappen. In mijn omgeving kende ik niemand die zo’n fiets had. Daarom wilde... lees meer
-
Iedereen zal trager zijn als het warm is. Het is goed als we het tempo zo nu en dan uit onze handelingen halen. Ik sta met mijn winkelwagen te aarzelen: contactloos betalen of lekker contactueel naar de gewone kassa? Moet in principe geen vraag zijn waarover je lang doet.
-
Nooit geweten dat de stem die we op stations hoorden, van Tuffie Vos was, de stem die vertragingen en spoorwijzigingen aan ons doorgaf. Maar liefst 25 jaar lang. Hoe had ik dat ook kunnen weten? Volgens mij werd het toen ze begon niet bekendgemaakt, anders had ik het vast onthou... lees meer
-
Paar keer belandde ik afgelopen dagen in een gesprek over reanimeren. Die vaardigheid is populair geworden sinds de hartstilstand van de Deense voetballer. Cursussen lopen vol, wat me belangrijk lijkt.
“Jij gaat het toch ook doen,” wordt me gezegd. Ik knik heftig, wil het... lees meer -
Tot voor kort had je in je winter- of regenjas altijd wel ergens een mondkampje zitten. De overheid schreef voor dat je het maar paar keer mocht gebruiken, misschien zelfs maar één keer, maar wie deed dat? Tijd van die jassen is voorbij en nu schiet op de drempel van bijvoorbeel... lees meer
-
Soms begrijp je een typering pas als je het aan het tegendeel denkt. `Urgent’ bijvoorbeeld. We kwamen het de afgelopen dagen vaak tegen als het ging over het ontslag van de twee presentatoren van het programma De Vooravond. Ze waren niet urgent genoeg bezig, zegt de lei... lees meer
-
Dit jaar heb ik geen last gehad van eindexamendromen. Het jaar ervoor ook niet. Voorheen schoot ik in deze periode ’s nachts weleens wakker, bang dat er in de ochtend een functionaris voor de deur zou staan met de mededeling dat mijn diploma alsnog ongeldig is bevonden. Fraudege... lees meer