Soms begrijp je een typering pas als je het aan het tegendeel denkt. `Urgent’ bijvoorbeeld. We kwamen het de afgelopen dagen vaak tegen als het ging over het ontslag van de twee presentatoren van het programma De Vooravond. Ze waren niet urgent genoeg bezig, zegt de lei... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Zomeravond
Bijna altijd moeten verkleinwoorden een alarmbelletje doen rinkelen. Denk bijvoorbeeld aan de ontregelende vraag: heb je een minuutje? Mijn bevriende buren stellen ’s avonds voor: `Zullen we rond een vuurtje op het dak gaan zitten.’ Dak is hier niet het dak van kom-van-dat-dak-af, maar een dakterras. Waar het me in dit voorstel om gaat is het woord `vuurtje’. Bedoel wordt vuur in een korf of in een bak die op een korf lijkt, zeg maar vuur voor de gezelligheid. Ik ben daar een voorstander van, maar vanwege het verkleinwoord denk ik dat mijn vrienden het vuur niet helemaal serieus nemen. Dat blijkt ook wel op het dakterras. Daar doet zich vooral rookontwikkeling voor. En niet zo’n beetje ook. Het vuur zelf houdt zich gedeisd, het draait het gezegde Waar Rook Is Is Vuur bij wijze van spreken om. Mijn vrienden zeggen dat het door de wind komt en ook door het natte hout en terwijl ze deze woorden uitspreken, moet ik mijn best doen ze te zien, want door de rook zijn ze bijna aan het oog onttrokken. Iedereen moet ook enorm hoesten. Dat schept een band, maar het is niet de band die we zoeken op deze zomeravond. Als ik later, veel later weer in mijn bed lig met de ramen open, ruik ik de rook nog. Die is een beetje bij mijn haar en de rest van mijn lichaam gaan horen. En ineens denk ik aan de zomerkampen van vroeger. Aan het kampvuur. En de liedjes rond het kampvuur - `Kumbaya’ schiet me te binnen. En in de nacht in je slaapzak rook je naar rook, een geur die je naar huis deed verlangen, maar dat was heel ver weg.
Columns
-
-
Dit jaar heb ik geen last gehad van eindexamendromen. Het jaar ervoor ook niet. Voorheen schoot ik in deze periode ’s nachts weleens wakker, bang dat er in de ochtend een functionaris voor de deur zou staan met de mededeling dat mijn diploma alsnog ongeldig is bevonden. Fraudege... lees meer
-
In deze krant van gisteren las ik over een aandoening die ik kende maar waarvan ik niet wist dat die zo heette: aangeleerde hulpeloosheid. Ging over files. Die zijn er weer in het Nieuwe Normaal waarin het Oude Normaal duchtig de kop opsteekt. In die files staan we met dezelfde... lees meer
-
Gisteravond was ik niet thuis, zag dus ook niet De Gert & Hermien Story, wat niet nodig was, want de dagen ervoor las en hoorde ik er zo veel over dat ik die documentaire al min of meer gezien had. Ik vind dat een merkwaardige gewoonte in omroepland. Dat ze ons prikkelen iet... lees meer
-
Hier om de hoek is een terras dat bij een restaurant hoort waar ik kom als er `een speciale aanleiding’ is. Iets te vieren, zoiets. Geen verjaardag, nee, iets hogers. Je trekt er je zondagse kleren bij aan, wat in dat restaurant ook de bedoeling is, geloof ik. Als je er binnenko... lees meer
-
In mijn woonplaats deed de GGD het zondag al, een stempel zetten in `het gele boekje’. Ik wist niet eens dat ik het nog had, maar zonder ernaar te zoeken zag ik het ineens liggen toen ik een kast opende waarin ik uit zelfbescherming nooit kijk. `Internationaal bewijs van inentin... lees meer
-
Valt me tegen, van mezelf dit keer. Niet dat ik gisterochtend wakker werd, maar wel dat ik niet metéén dacht: tweede prik vandaag. Nou ja, ik dacht het wel, maar merkte helaas dat ik net deed alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. En niets vind ik in principe de gewoonst... lees meer
-
Beetje vroegzomers terrasje, niet te groot, wat voor mij van belang is, niet te druk, idem, in de schaduw, uitstekend, en ik zit daar met een boek, maar zo’n boek heb ik meer bij me voor de vorm, ik staar graag voor me uit. En dat doe ik. Mijmeringen dienen zich dan vanzelf aan,... lees meer
-
Zeg ik vaak “Dat is niet uit te leggen”? Meestal heb je er dan geen zin in. Of is het te veel moeite voor een uitleg die waarschijnlijk nauwelijks indruk maakt.
-
Zeker weten doe ik het niet, want ik weet niets zeker, maar ik neem toch aan dat binnenkort alle praatprogramma’s met vakantie gaan, in ieder geval de meeste. Behalve die over sport. Daarover dadelijk. In het begin van de coronatijd keek ik er vaak naar, om geïnformeerd te worde... lees meer
-
In de zesde klas van de lagere school hadden we een onderwijzer die spannend kon voorlezen. Deed hij altijd aan het einde van de schooldag. Meestal uit een avontuur van Pim Pandoer. Wij konden niet wachten, ook de jongens die nooit zin hadden ergens op te wachten. Tussen de midd... lees meer
-
In haast alle media wordt de vraag gesteld hoe het zit met onze Oranjekoorts. Meteen komt ook het antwoord: valt wel mee. Als ik het goed begrijp is dat laatste een probleem, want het hoort zo bij ons dat we die koorts wél hebben. Deskundigen zeggen dat het de schuld van corona... lees meer
-
Boekenweek! Daarom stond ik zaterdag halverwege de ochtend op het balkon van de eerste verdieping van een boekhandel aan een plein. Achter een microfoon. Dat plein was min of meer leeg, maar wel vriendelijk beschenen door de ochtendzon. De hele dag zouden op dat balkon schrijver... lees meer
-
In deze krant las ik eergisteren dat er in Nederland 60000 coaches zijn, ruím. Omdat iedereen zich coach mag noemen, zijn dat er te veel. Is dat zo? Geen idee. De eigenaar van ons grootste coachingsbedrijf maakt zich zorgen: je moet er een goede opleiding voor volgen, want er ko... lees meer
-
Op de voorkant van het boek staat een hamster met rode bokshandschoenen met daaronder de woorden `voor elke ongemakkelijke situatie’. Titel : De gouden gespreksgids. Ik hoorde er enthousiast over spreken in een radioprogramma, vooral door de auteur, Wicher Schols, wat ik ook had... lees meer