Van het Deense volk heb ik geen verstand. Ik was hier een jaar of tien geleden, paar dagen, en toen heb ik niet scherp opgelet. Nu moet het wel, want het Deense volk let ook op mij: in een restaurant vraagt een jonge Deense ober of ik mijn vaccinatiebewijs kan laten zien. Heb nog niet eens een plaatsje gezocht, moet mijn natte regenjas ergens kwijt, mijn hoofd zit vol gure wind, want het is een echte Deense zomer. Dat laatste zei iemand in het hotel.
Lang interview met minister Hugo in De Volkskrant zaterdag. Eerst wilde ik het overslaan. Ik zag de vraag staan of hij zelf in de Tweede Kamer wilde zitten en ook zijn antwoord: “Nee, ik ben meer van het runnen van de tent.” Dat zei hij ook toen hij werd aangesteld. Mannen die het hebben over `het runnen van een tent’, zijn in veel gevallen nuttig en belangrijk, maar zelden fascinerend.
Kan het niet helpen, maar altijd als ik de heer Pechtold in zijn hoedanigheid van directeur van het CBR zie, heb ik met hem te doen. Raspoliticus, geestrijk, vaak ook geestig en dan ineens toe aan `een nieuwe uitdaging’ en vervolgens dat saaie baantje bij die rijbewijzenorganisatie, hoewel hij verbaasd zal ontkennen dat het saai is.
Een single is iemand zonder vaste partner, zeg maar een vrijgezel. In een tijd die niet lang geleden is, was het ook een grammofoonplaatje, één nummer op de voorkant, een op de achterkant. De eerst single in mijn leven kreeg ik cadeau, Summer Holiday van Cliff Richard, en daarna legde ik er een groot deel van mijn zakgeld voor opzij. Lange tijd zat ik op één per maand. En ineens was er meer geld, geen idee waar dat vandaan kwam, en toen werden het er meer, maar natuurlijk vooral langspeelplaten.
Zal toeval zijn: in mijn omgeving heeft niemand een tatoeage, althans geen zichtbare. Nog nooit overwoog ik er een bij mezelf te laten aanbrengen, ik houd er niet van en hoor dus tot een minderheidsgroep. Uiteraard geen kwaad woord over mensen die van zichzelf een soort tentoonstelling maken. De nieuwe coach op de sportclub bijvoorbeeld, afkomstig uit Napels en nu een paar maanden bij ons werkzaam. De hoofdcoach zegt: “Een toppertje.” Die typering schiet telkens door me heen als ik door hem ben getraind en verwoest en tastend naar huis loop.
Een melancholiek verhaal van de Japanse schrijver Haruki Murakami dat ik onlangs las, begint zo: “Wat ik vreemd vind aan ouder worden is niet dat ik zelf ouder word.” Na die zin stopte ik even, ik moest erover nadenken, waarschijnlijk omdat ik vaak denk dat ik niet ouder word. Ik denk het niet alleen, ik ben ervan overtuigd.
“Hij slikte even wat weg,” onthulde de verslaggever toen windsurfer Kiran Badloe zaterdagmorgen (onze tijd) op het erepodium stond en het Wilhelmus had geklonken. Ik zag het niet, wat ook moeilijk was door dat Olympische mondkapje, en het is verder ook niet belangrijk. Maar volgens mij niet. Té nuchter, deze Kiran Badloe (Almere). Na de afloop van zijn gouden race, antwoordde hij op de vraag wat er door hem heen ging, dat het kicken was. Ook: supergaaf. Is ook een manier van huilen, denk ik.
“O, je zet de tassen daar neer.” Het is vroeg op de dag. Ik passeer een man die voor een auto staat en op de stoep bevindt zich nogal wat bagage. Die moet in die auto. Ben op weg naar de sportschool waar ik eerst geen zin in had, maar nu wel, opgelucht als ik ben dat ik geen auto efficiënt hoef vol te laden. Het is de echtgenote van de man die dat zegt: “O, je zet de tassen daar neer.”
Eergisteren was in een deel van het land het treinverkeer ontregeld. Een treindienstleider had zich ziek gemeld. Vandaar. Woordvoerder van ProRail zegt: “We hebben nog geprobeerd een invaller te vinden voor de ochtenddienst, maar er bleek niemand beschikbaar.”
Al een tijdje was ik niet in het grote stadpark hier in de buurt geweest. Wel in andere parken, kleinere, ik kan niet zonder. Rechts van een van de ingangen is een hondenschool. Naast een kinderdagverblijf - er zijn verbanden tussen alles. Hondenschool is een groot woord, het is een veldje dat begroeid is met versleten gras. Aan de zijkant staat een houten keetje, waarschijnlijk voor lesmateriaal. En er is een ruimte waar de hondenbezitter kan bijkomen.
