Je moet een dringende reden hebben als je afzegt voor Lowlands, dat avontuurlijke en vriendelijke festival. Ik ben er zelf paar keer geweest en terwijl ik niet van grote groepen mensen houd, had ik er daar geen last van. Twaalf jaar geleden was ik er voor het laatst, als – ik ve... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Gehad
Erg vind ik het niet, maar ik heb het gevoel dat de actrice Halina Reijn zeer aanwezig is in het leven van ons allemaal. Omdat de Nederlandse televisie erg bezig is met wat er op de Nederlandse televisie te zien is, hoorde en zag ik haar intens, vanwege een nieuwe serie dus, `Charlie’ getiteld. Ook las ik nogal wat gesprekken in kranten. De eerste aflevering ontging me, maar ik was al zo ruim geïnformeerd dat ik meende de serie min of meer in mijn hoofd te hebben. Geeft niets. Uit al die interviews met Halina Reijn begrijp ik dat er een nieuw soort vrouw aan het ontstaan is. Of Halina Reijn dat zelf vindt, weet ik niet, het is een conclusie die me zacht wordt opgedrongen. Die nieuwe vrouw is nogal rauw, cynisch, praktisch handelend en niet perfect. Halina Reijn zegt niet dat zij dat is, maar wel een beetje, ik citeer: `Ik ben ook geen poppetje.’ Snel ging ik in gedachten de vrouwen in mijn omgeving langs en ik zag geen poppetje. Even kauwde ik op het woord: poppetje, poppetje. Heb ik in mijn leven vaak met poppetjes te maken gehad? Nee, eerlijk gezegd niet. En ik voelde ook nooit de behoefte ertoe. Soms was er een poppetje in mijn fantasie. Dat de nieuwe vrouw niet perfect is, géén punt, perfectie is vaak saai. Praktisch handelend, ook geen probleem. Maar rauw en cynisch, néé. Hebben we dat niet gehad? Ik weet uit de jaren zeventig dat wanneer je de deur voor een vrouw openhield of `mooi jasje heb je aan’ mompelde of iets te lang naar haar keek, je een knal voor je kop kon krijgen. Heeft niets opgeleverd.
Columns
-
-
Toen mijn bevriende buurman en ik gisterochtend van de sportschool naar huis liepen, zei hij, op zijn horloge kijkend: “Nog een uur.”
Ik vroeg wat hij bedoelde, want dat vraag ik tegenwoordig altijd als ik iets niet begrijp.
Hij antwoordde dat dan het hitteplan van kra... lees meer -
Maand of drie geleden gaf een razendsnelle scooter me geen voorrang en vloog ik nogal schokkend door de lucht en knalde daarna verstrengeld met mijn fiets op het wegdek. Daarom mag ik nog steeds niet zwemmen. Wond op scheenbeen verdraagt dat niet. Op die plek voltrekt genezing z... lees meer
-
Weet niet meer in welke krant ik het las, klein bericht in de marge van het grote nieuws: Man aangehouden die in een supermarkt andere man het ziekenhuis had in geslagen. Eerste drong voor, tweede sprak hem daarop aan, ruzie, klappen, ziekenhuis. Mishandelde man nog steeds in kr... lees meer
-
Doordat ik fanatiek aan sportbeoefening doe, beweeg ik me net wat te vaak beetje gehavend door het dagelijks leven: iets met de rug of enkel, schouder die niet op topniveau meewerkt. Laat ik het zo zeggen: het is aan me te zien. Heeft voor- en nadelen.
-
De terugkeer van televisieseries die tijdje geleden populair waren, hebben een geruststellende uitwerking op ons. Ik las het ergens, het is onderzocht. Als ik het goed onthouden heb, gaat het bijvoorbeeld over Baantjer. Die geruststelling hebben we nodig in de ons omrin... lees meer
-
Soms probeer ik me voor te stellen hoe ik op Nederlands nieuws zou reageren wanneer ik lange tijd in een ver buitenland was geweest. Nederlands nieuws, zeg ik, want het voortdurend rampzalige wereldnieuws is me uiteraard niet ontgaan.
-
Best interessant liedje vond ik het, De Bom van Doe Maar. De band bracht het uit in de herfst van 1982 en ik had andere muziek aan mijn hoofd dan het repertoire van Doe Maar. Sympathiek, daar niet van, maar toch vooral voor kinderen en daar hoorde ik in die tijd niet meer bij.... lees meer
-
Aan de opkomst van alcoholvrij bier draag ik mijn steentje bij. Paar jaar geleden was deze zin ondenkbaar. Dan zou ik er hetzelfde over denken als over vlees: als ik geen vlees wil eten, hoef ik ook geen namaakvlees op mijn bordje, zeker niet als het vreemd Oudhollands wordt ges... lees meer
-
Weer wijs ik erop dat je als thuisblijver toch veel vakantievreugde kunt beleven. Eergisteren was het Zwarte Zaterdag, in heel Europa, geloof ik, maar vooral in Frankrijk. Daar was de Route du Soleil behoorlijk problematisch. Altijd fantastische naam gevonden, Route du Soleil: j... lees meer
-
Misschien liep ik te vaak in gedachten over straat, maar de elektrische step heb ik nog niet gezien, terwijl ik in een omgeving leef waarin alles wat nieuw is onmiddellijk wordt benut en getoond.
Ik lees een interview met de fabrikant ervan en die noemt de step een sexy voe... lees meer -
Om een uur of vier knalt Kes de deur van mijn werkkamer open en zegt – en dat vind ik een opvallende zin voor een meisje van nog geen vier: “Het werk voor vandaag zit erop.”
Het zijn woorden die ik zelf nooit uitspreek, zelf niet eens dénk, want ik vind dat ik nooit klaar... lees meer -
Je bent met iets bezig of bezig geweest en dan vraagt iemand: “Wat is precies de bedoeling?”
Die vraag vind je altijd irritant of alarmerend, je denkt nooit: “Fijn dat je ernaar informeert, nu kan ik het allemaal eens haarfijn uitleggen.” -
Zaterdag las ik erover, in deze krant, daarna niet meer, maar misschien heb ik niet goed opgelet, wat door de zomer kan komen. Ging over Lent en daar gaat het niet zo vaak over, daarom heb ik het ook onthouden, maar natuurlijk vooral vanwege Kuifje, van wie de avonturen me al le... lees meer
-
Helaas heb ik het er te druk voor, maar ik weet zeker dat ik nog toekom aan het boek van Joseph Jebelli dat Rust in je hoofd heet. Samenvatting staat onder de titel: Waarom nietsdoen je leven kan veranderen.
Ja, ik zal me me er op volle kracht en geconcentreerd in... lees meer