Soms weet je dat er iets fout zit, beter gezegd iets kapot aan het gaan is zonder dat te willen weten, want je hebt helemaal geen zin in een actie die nodig is om korte metten te maken met het defect. Je negeert het, maar als je je er bewust van bent dat je dat doet, negeer je h... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Lente
Klein dingetje dat ieder lente terugkeert, volstrekt onbelangrijk, terwijl het me wel bezighoudt. In mijn buurt is iets met de vogels aan de hand. Ze eten verkeerd of ze zijn ziek of ontstellend zenuwachtig, er is iets, wat zich later in het jaar niet voordoet, ik wil er eigenlijk helemaal niet over praten, want er zijn ergere kwesties. Het gaat over mijn auto. Mijn auto is oud en moe en geen gezicht, daarom hecht ik eraan. Maar het is de laatste weken nóg meer geen gezicht vanwege de vogels. Die auto parkeer ik natuurlijk dicht bij mijn huis, onder bomen. Die bomen zijn het probleem, want daarin zitten ze dus, de zieke of zenuwachtige vogels. Ik leg het woord maar meteen op tafel: diarree. En niet zo’n beetje ook. Soms neem ik mijn auto snel mee naar een garage met wasmogelijkheden, maar ineens heb ik daar geen zin meer in, ook omdat die diarree een gebed zonder end is, om het zo maar eens te zeggen. Eigenlijk kan het me niets schelen. Iedereen heeft weleens diarree. Maar soms kom je op plaatsen waar mensen verwijtend naar je auto kijken. Vreemd is dat. Gisteren stop ik voor de supermarkt. Naast de ingang staat een bank. Daarop zitten een man en een vrouw. Die vrouw heeft een ouderwets lichtblauw broekpak aan, op de groei gekocht, maar die groei heeft een kookpunt bereikt. Ze wijst tamelijk woedend naar mijn auto. Haar man knikt gehoorzaam. Voor hem staat een rode tas van de Mediamarkt met daarop de tekst: Ik ben toch niet gek. Alles heeft met elkaar te maken. Soms is dat troostrijk, soms ook niet.
Columns
-
-
In mijn directe omgeving worden ze er weleens moe van dat ik wat erg is, niet meteen héél erg vind. Ik heb het niet over dood en rampen, nee, het erge dat bij het gewone dagelijks leven hoort. Ik ben ervan overtuigd dat er altijd ergens een zonzijde is en die zoek ik dan. Soms d... lees meer
-
Hier in de buurt is een slijterij die World of Nix heet, beetje sombere naam, je zou kunnen denken dat daar alles ophoudt, maar het is een monter bedrijf. Ze verkopen daar uitsluitend dranken zonder alcohol, geen limonade, maar drank waarvan je gewend bent dat er juist wel alcoh... lees meer
-
Afgelopen dagen zagen we president Trump vaak een handtekening zetten, geen momenten die optimistisch stemmen. Decreten zijn het. Telkens als hij er een heeft ondertekend, laat hij dat zien, trots op zijn handtekening. Het lukt me niet zijn manier van denken te begrijpen, maar d... lees meer
-
Als je werk maakt van 30 dagen zonder klagen, heb je een zekere verantwoordelijkheid. Je moet bijvoorbeeld ingrijpen als er in je omgeving geklaagd wordt. Je zegt dat je dat niet tolereert, groot woord misschien, maar je houdt ook niet je mond als je niet verdraagt dat... lees meer
-
Het fijne weet ik er nog niet van, maar als het fijne echt fijn is, overkomt het me vanzelf. Maar het bericht versier ik met bonte slingers en ook blaas ik blij op de loftrompet. Waar heb ik het over?
Over de topcampagne die uit België komt: 30 dagen zonder klagen.... lees meer -
Altijd voel ik lichte weerstand wanneer iemand een zin begint met: “Je gaat me toch niet vertellen dat…”
Gaat dan om iets wat je juist graag wil vertellen. Of graag, dat misschien dat niet, maar wat je wel belangrijk vindt. Wind wordt je uit de zeilen genomen.
“Je gaat... lees meer -
Hij ziet eruit alsof hij lang harde tegenwind heeft gehad, maar dat heeft geen invloed op zijn goede humeur. Een tevreden lach wijkt niet van zijn gezicht. Schuin tegenover het huis hier buigt hij zich over een bak vol grieperige planten. Zelden zag ik iemand zo secuur een plant... lees meer
-
Als er een groot conflict in de wereld wordt opgelost, komen er in de Nederlandse praatprogramma’s altijd deskundigen aan het woord die precies weten hoe het zit. Die overtuiging dragen ze op volle kracht uit, ze dulden weinig tegenspraak en het is allemaal zo stellig dat je je... lees meer
-
Uitstekend dat Arnhemmers brieven van de gemeente mogen terugsturen als ze die niet helemaal of helemaal niet begrijpen. Ik hoor dat het niet alleen in Arnhem mag, maar ook in andere plaatsen. Iedereen zou het mogen, nee, moeten doen.
-
Er zijn gelukkig nog veel berichten die vrolijk stemmen. Bijvoorbeeld dat zondag honderden Londenaren in onderbroek met de metro reisden. Project heeft zelfs een naam: No Trousers Tube Ride. Is ooit begonnen in New York, en heeft zich daarna over de wereld verspreid.... lees meer
-
Stel: ik breng mijn auto ter reparatie naar de garage. “Gaan we doen,” zegt de chef van het bedrijf. Paar dagen gebeurt er niets. Ik informeer en hoor dat ze niet precies weten wat er aan de hand is en daarom ook nog geen idee hebben van een oplossing: “Nog even geduld, alstubli... lees meer
-
Bij voetbalwedstrijden druk ik de stilteknop in wanneer deskundigen aan het woord komen. Zo ook bij interviews met spelers, of interviews, groot woord, interviewtjes.
-
In veel gevallen worden we consumenten genoemd. Soms vind ik dat lastig. Alsof je de hele tijd bezig bent van alles te consumeren. Je hebt ook weleens wat anders aan je hoofd.
Deze week liet PostNL ons, consumenten, weten dat vanaf februari de brievenbussen niet meer na 17... lees meer -
Eergisteren stond in deze krant dat we de saaiheid moeten omarmen. Aanleiding voor deze oproep is dat veel mensen last hebben van somberheid in januari. In het artikel komt hoogleraar psychologie Stefan van der Stigchel aan het woord die zegt dat het allemaal mee kan vallen.