Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Aardig

Voor klein leed heb ik net zo veel belangstelling als voor groot, maar soms krijg ik mijn aandacht niet scherp gesteld. Vorige week ging het over winkelpersoneel dat gefilmd was. Door de baas, geloof ik. Of door mensen die in opdracht van de baas handelden. Doel was in ieder geval de klantvriendelijkheid te controleren. Iemand ongevraagd filmen mag niet. Daar moet de ander toestemming voor geven. Dus je moet aan de man of vrouw achter de toonbank vragen: `We willen zien of je aardig met klanten omgaat. Daarom gaan we je filmen tijdens je werk. Vind je dat oké?’ Er zijn zoals vaak twee antwoorden mogelijk: ja of nee. Misschien ook: kan me niet schelen. Dat laatste lijkt me oppervlakkig gezien het beste. In geval van `nee’ zou ik als werkgever denken: wat krijgen we nou? Maar als het antwoord `ja’ is, kun je je afvragen of de klantvriendelijkheid niet gespééld is: `Nog iets anders van uw dienst, meneer? Anders moet u het gewoon zeggen. Dat kan hier, hoor. We vinden het fantastisch als iedereen alles gewoon zegt. Zal ik de boodschappen naar uw auto brengen? U mag zelf op mijn rug gaan zitten, dan neem ik u in één klap mee. Dan haal ik ook even een spons over uw auto.’ Nogmaals, ik heb het allemaal niet geconcentreerd gevolgd, maar wat me opviel is dat in deze kwestie niet echt de essentie ter sprake kwam: die klantvriendelijkheid dus. Bijna iedereen is dagelijks wel érgens klant. Vaak valt dat niet mee, zeker niet in de steden. Kan ook liggen aan ons, klanten. Maar er is wel iets aan de hand! Gróót thema!

 

Columns

  • Terugkijken wil ik liever niet, maar in het praatprogramma Op1 zat eergisteren een politicus die Tina Turner in verband bracht met PSV. Lijkt me onmogelijk, maar toch weet ik zeker dat het zo was. De politicus hoorde niet bij de deskundige bewonderaars die daar aan tafel zaten,... lees meer

  • Nog nooit was ik in Winschoten. Klinkt van hier ook heel ver weg. In mijn vriendenkring is één iemand die er vandaan komt, maar die praat er nooit over. Ik mag het waarschijnlijk niet denken, maar doe het toch: je zult maar jong zijn in Winschoten.

  • Het is goed, vooral nuttig te beseffen dat je moet ophouden dingen die verdwijnen te betreuren. Word je een zeurpiet van.
    Volgende week is het afgelopen met de acceptgiro. Die manier van betalen hoorde bij de wankele orde die ik zo strak mogelijk wilde handhaven. Stapeltje... lees meer

  • Alledaagse karweitjes wil ik altijd zo snel mogelijk gedaan hebben. Houdt de geest opgeruimd. Vuilniszak buiten zetten bijvoorbeeld. Weg is weg. Hier kan dat niet meteen voor de deur, moet naar een verzamelpunt op de hoek, klein eindje lopen. Ik doe het graag zo vroeg mogelijk o... lees meer

  • Interessant dat veel hoger opgeleiden niet horen bij de 700 duizend sporters die na corona zijn afgehaakt. Veel jongeren tussen 13 en 18 wel. Die hebben geen zin in regelmatige training en verplichtingen als wedstrijden. Beetje verontrustend.

  • `Ja, goedemorgen zonder zorgen!’ roept de glazenwasser als ik hem goedemorgen heb gewenst. Het is nog vroeg op de dag, hij staat in de tintelende ochtendzon zijn werk te doen. Op een ladder mag niet van de overheid, hij heeft een lange stok met aan de bovenkant een wasborstel. H... lees meer

  • Goed en ook pijnlijk haar naam weer eens tegen te komen, mevrouw Khadija Arib, oud-Tweede Kamervoorzitter. Beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag verdween ze van het toneel. Haar eigen keuze, ze was te gekwetst om nog te kunnen functioneren. Er waren anonieme klachten gekome... lees meer

  • `Even horen hoe het met je gaat.’
    Soms valt alles samen. Nou ja, alles? Véél: ik zit een artikel over telefoonangst te lezen, dat je zelfs een cursus kunt volgen als je over die angst heen wilt komen, en dan gaat de telefoon: `Even horen hoe het met je gaat.’
    Ik probee... lees meer

  • Net als vorig jaar word ik in deze eindexamentijd niet meer lastiggevallen door angstdromen die zich min of meer levenslang hebben voorgedaan. Dromen waarin ik tijdens het examen niets maar dan ook niets meer wist, niet eens hoe ik heette of wat ik daar deed. Of de functionaris... lees meer

  • Afgelopen dagen hoorde ik in radiospotjes de vraag: `Wat deed jij tijdens de Koude Oorlog?’ Mij was nieuwe belangstelling ervoor ontgaan, maar misschien heb ik niet goed opgelet, wat ik aan het begin van de Koude Oorlog ook niet deed. Als kind in de jaren van de wederopbouw had... lees meer

  • Eerder deze keek ik het voor de zekerheid een paar keer na, maar morgen is het toch echt Moederdag. Normaal word je door advertenties gewaarschuwd dat het weer zover is. Je leest wat er te koop is `voor de allerliefste moeder’. Dat stoorde me altijd fel, dat getut over de allerl... lees meer

  • Al vaak probeerde ik het te begrijpen, maar het lukt niet. Paar dagen geleden scheurde ik een foto uit een krant. Daarop zijn wetenschappers in witte jassen te zien. Ze hebben stokjes vast waarop stukjes vlees geprikt zitten. Een ruikt er secuur aan, de andere praat erover tegen... lees meer

  • Als je niet graag over het weer praat, heb je het best moeilijk. Bijna iedereen wil dat. Ik probeer dat te begrijpen en dat doe ik natuurlijk ook, maar met dat begrip kan ik niets. Er is wel onderscheid tussen goed en slecht weer, als gespreksonderwerp, bedoel ik. 

  • Op de hoek van de straat staat een bestelbus met zo veel reclameteksten erop dat ik er even naar toe moet om die in alle rust te lezen. Is een afwijking, misschien een ziekelijke: ik wil alles tot me nemen wat zich binnen mijn gezichtsveld voordoet. Soms lukt het niet, ben ik bl... lees meer

  • De Engelse keuken is tragisch, zo tragisch dat die ook een zekere mate van ontroering veroorzaakt. Als ik er ben, ga ik me niet aanstellen en doe gewoon mee en eet tussen de middag uit een krant melige, in oud vet gebakken frites met iets daarbij waarvan het best kan dat het ooi... lees meer

Pagina's