Het regent onbarmhartig, zaterdag, maar het meisje van de kaaskraam heeft iedere seconde zin in de dag. Zo kun je eruitzien en dat doet ze. Ze moet er zo veel bij praten dat ik haar niet helemaal volg, maar dat vindt ze geen probleem. Niets is een probleem en het stemt monter so... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Bewegen
Van sommige Bekende Nederlanders is het maar vaag helder waaróm ze bekende Nederlanders zijn geworden. Meestal zijn die ook op geheel eigen wijze ontzettend irritant. Bijvoorbeeld Erik Hulzebosch. Ergens in de tweede helft van de jaren negentig won hij net niet de Elfstedentocht en sindsdien is hij onvermijdelijk. Waarom? Omdat hij zeer plat, bijna onverstaanbaar praat, maar wel een grote mond heeft en meningen waarmee niemand iets kan. Blijkbaar is dat grappig. Ik zag hem deze week in het televisieprogramma Het gevoel van de Vierdaagse. Hij voerde gesprekjes met wandelaars. Nou ja, gesprekjes, daar ging het eigenlijk niet om, het ging vooral om Erik Hulzebosch die deed waarom hij bekend is: raar plat praten. De makers van het programma wilden de uitzending iets extra’s geven. Vandaar. Gelukkig hadden ze ook de Nijmeegse professor Maria Hopman uitgenodigd en tot mijn opluchting niet Erik Hulzebosch bij haar neer gepleurd. Maria Hopman weet alles van gezondheid en ook van de Vierdaagse. Als zij aan het woord is, spits ik altijd de oren. Ze zei iets wat ik al wist, maar wat ik niet vaak genoeg kan horen: we moeten minstens een halfuur per dag bewegen. Deelnemers aan de Vierdaagse doen dat uiteraard, maar als buitenstaander werd je er nu ook bij betrokken. Ik weet zeker dat ik doe wat Maria Hopman zegt, dus een halfuur per dag bewegen, en als ik en trap oploop en denk `zo, dat was weer een minuut’, gooi ik er meteen een schepje bovenop en neem die trap nog een keer. Meer dan anders ben ik graag goed bezig.
Columns
-
-
De afgelopen weken heb ik er geen greintje interesse voor kunnen mobiliseren, het is dus uit vaag schuldgevoel dat ik vanavond waarschijnlijk kijk naar het Songfestival. Immers een nationale gebeurtenis. Om me heen zeggen ze bovendien dat ik niet moet zeuren, want: het is leuk!... lees meer
-
“Wat ga je hierna doen?” Die vraag hoor ik laatste tijd vaak. Soms iets uitgebreider: “Wat ga je hierna doen, als alles voorbij is?” Als alles voorbij is? Nooit gaat alles voorbij, althans nooit helemaal. Alles is bovendien erg veel. We snappen wat er bedoeld wordt: als ons leve... lees meer
-
Vrienden van me zijn verbaasd als ik zeg dat het mij verbaast dat er terrassen zijn die al om zes uur in de ochtend opengaan. Ze beweren dat het prettig is dat je wanneer je de hele nacht gefeest hebt, nog even een afzakkertje kunnen nemen op een terras.
-
Niet zo vaak heb ik dat ik denk: dát wil ik hebben! Of dwingender: dát móet ik hebben! Lijkt me een goed teken. Ja, ik ben iemand die alles al heeft. Misschien over een tijdje niet meer omdat er meer aanbod is, maar nu wel. Natuurlijk, een nieuw boek betekent altijd grote vreugd... lees meer
-
Stom maar ik wist niet dat koningin Máxima zich al jaren inzet voor Méér Muziek in de Klas. Zondag viel ik even binnen in een televisieprogramma dat ter ere van haar met muziek was gevuld. Met de koninklijke familie als publiek. En ik vluchtte er weer uit weg toen Danny... lees meer
-
“Een loodgieter heeft nooit vrij.” Dat zegt de loodgieter zelf, een betrouwbare bron dus. Ik bel hem vanwege twee problemen in huis, een groot, een lekkage, een klein, een lekkende kraan.
Hij komt op zaterdagochtend, wat van mij niet per se hoeft: “Het is uw vrije dag.” Dan... lees meer -
Ja, denk ik, zoiets moet je natuurlijk ook kopen. Ik zie een vriendin lopen met een gloednieuwe hamer, om de steel zit een plastic zakje, wat ik een sterk voorbeeld vind van overbodige verpakking. Zelf heb ik ook een hamer thuis, wel twee, maar heb het gevoel dat die er altijd... lees meer
-
Vaker dan me lief is loop ik de laatste dagen te denken: het gaat om de inhoud. Komt door de kabinetsformatie die maar niet vlot: “We gaan voor de inhoud.” Of: “We moeten eerst inhoudelijke problemen oplossen.” Ik beweer niet wijsneuzerig dat ieder probleem inhoudelijk is, ook b... lees meer
-
Met warme belangstelling las ik gisteren in deze krant een artikel waarboven stond: Ons brein moet weer wennen aan feestjes. Die belangstelling was warm omdat ik een brein heb dat daaraan al levenslang moet wennen. Komt doordat ik me op die gelegenheden altijd afvraag o... lees meer
-
Vandaag wordt er weer ministerieel vergaderd over de doorstroomlocaties. Waarschijnlijk in net pak. Als de bewindslieden op zondag bij elkaar komen, zien ze er altijd uit alsof ze op zeilkamp mogen. Hoewel ik beter weet, denk ik dan toch: o, het komt allemaal wel goed. Denk ik n... lees meer
-
Dit weekend merkte ik tot mijn vreugde veel verzet tegen het stoppen van het televisieprogramma Andere Tijden. Waar het kon, deed ik mee.
-
In mijn omgeving hoor ik niemand over de Chinese raket die morgen op aarde crasht. Dat is het woord, geloof ik: crasht. Misschien begon ik er niet eens over als het niet op Europa zou zijn. Risicogebieden zijn Spanje, Italië en Griekenland, maar dat is een vermoeden, niemand wee... lees meer
-
Hier vlakbij is een grote winkel waarop staat: Kathmandu Outdoor & Travel. Daar kun je van alles kopen voor reizen naar onherbergzame gebieden ver in de wereld. Soms sta ik even stil voor de etalage en zie geavanceerde thermoskannen, truien die de vrieskou trotseren, schoene... lees meer
-
Al een week ontving ik nauwelijks post, terwijl er post is die ik altijd krijg. De Donald Duck bijvoorbeeld. Of deze krant. Omdat ik niet in het verspreidingsgebied woon, wordt die in plastic verzonden. Komt een dag later, veel nieuws dat ik al ken, lees ik nog een keer. Soms is... lees meer