We bezoeken het Palingsoundmuseum in Volendam, vier vrienden en ik. Het bevindt zich op een zolder boven een palingrokerij waaraan een restaurant verbonden is waar je vooral paling kunt eten. `Klein maar fijn,’ zegt de vrouwelijke ober bij wie we de kaartjes kopen. En: `Het lich... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Dromen
Waar het was, zeg ik niet, want ik heb het gevoel dat het een plek is die geheim moet blijven. Waarom ik dat voel, weet ik ook niet. Maandje geleden was ik ergens waar ik een bevriend schrijfster tref die ik daar niet verwacht, en ik zeg wat je in zulke omstandigheden altijd zegt: `Wat doe jij hier?’ Ze lacht raadselachtig en ik merk dat ze zin heeft in dat lachje. En ik loop met haar mee naar een grote tafel waarop ik wat kindertekeningen zie liggen. Ook een paar pagina’s met tekst. Ik pak er een en dan snap ik wat hier aan de hand is: er wordt aan Het Droomboek gewerkt. De bevriende schijfster knikt en zegt dat ze is ingehuurd om wat aan de teksten te sleutelen en die indien nodig op te poetsen. Het zijn dromen die door het Nederlandse volk zijn opgestuurd. Ze moeten de nieuwe koning inspireren. Toen ik destijds hiervan hoorde, hield ik mijn hart vast. Dromen die openbaar worden, zijn zelden interessant voor een ander. Het moeten dus bedachte dromen zijn, wensen, idealen. En dat zijn het ook. Ik lees er een paar en begin me enorm te vervelen. Ik vermoed dat de nieuwe koning dat ook zal doen. Het is allemaal hartstikke sympathiek en goedbedoeld, maar wat een onzin. In september krijgt elk huishouden zo’n boek. Volgend jaar zullen die op Koningsdag overal op de vrijmarkten liggen, tussen de afgedankte knuffels. Het boek wordt niet in Nederland gedrukt, maar in Duitsland. Nederlandse drukkers zijn daar teleurgesteld over. Het verantwoordelijke ministerie zegt: `Uiteindelijk gaat het erom wat iets kost.’
Columns
-
-
De politie moet een sireneprotest niet aankondigen! Beter is het als het onverwacht opklinkt en wij ons afvragen wat er aan de hand is. Als je het van tevoren weet, heeft het veel minder effect. Het is tragisch dat de politie actie moet voeren voor betere financiële omstandigh... lees meer
-
Als we wachten in de wachtruimte van een polikliniek, is ons wachten anders dan in bijvoorbeeld de wachtruimte van het gemeentehuis. Sta je haast nooit bij stil, maar toen ik gisteren in het gemeentehuis zat, viel het me op, ook omdat ik hiervoor werkelijk álle tijd had. In de p... lees meer
-
Een linkse vuist – dat hoor ik altijd graag. Ik lees dat de voorzitter van de PvdA, Hans Spekman, en Femke Halsema, voorheen in de top van Groen Links, die vuist graag willen. Femke Halsema heb ik hoog, ook om redenen die ik binnen de beperkte ruimte van dit stukje niet uiteen k... lees meer
-
Erg vaak denk ik: te laat, had ik eerder moeten weten of had eerder bekend moeten zijn. Ik lees nu dat zittenblijven geen zin heeft. Op school dus, maar dat zal duidelijk zijn, want waar anders kan een mens gedoemd zijn tot zittenblijven? Ik zie ook nu pas dat het één woord is,... lees meer
-
Sommige dingen zijn zo lelijk dat ze juist daardoor ook iets aantrekkelijks hebben. `Dingen’ zie ik ruim, ook straten en gebouwen. Als iemand zegt dat iets niet om aan te zien is, ga ik toch even kijken, want het is door mensen gemaakt en die mensen hebben erover nagedacht, miss... lees meer
-
Vaak zit ik in de trein, maar nog nooit maakte ik mee dat de conducteur werd bedreigd of aangevallen. Afkloppen. Dikwijls vraag ik me af wat ik zou doen. Ik ben niet laf, maar me wel bewust van mijn beperkingen. Ik heb, wat dan heet, een stevig postuur, maar mis de vaardigheid... lees meer
-
Het is een woord dat ik niet graag opschrijf of uitspreek: graaicultuur. Toch al de tweede keer dat ik het doe. Een paar weken geleden op deze plek ook al. Ik lees er zelfs niet graag over. Daarom mis ik ontwikkelingen, maar ineens trekken de kranten me er weer middenin. Graaicu... lees meer
-
Er zijn dingen die je minstens één keer gedaan moet hebben, voor de zekerheid een paar keer, om te beseffen waarom alles is zoals het is. Voorbeeldje: in ons deel van Europa zijn geen grenzen meer, maar nog niet zo héél lang geleden wel. Bij sommige grenzen konden douaniers las... lees meer
-
De werking van het geheugen interesseert me dagelijks. Vandaag is het Goede Vrijdag. Misschien is het moeilijk uit te leggen waarom deze dag zo heet, maar niet wat we herdenken: de dood van Jezus. Hij stierf om drie uur aan het kruis. Tijdens mijn schooltijd werd dit gruwelijke... lees meer
-
Een woord dat ik nauwelijks gebruik, maar wel mooi vind en tegelijkertijd ook licht treurig, is sneu. Klank en betekenis vallen goed samen. Woord om zuinig op te zijn. Als we iets sneu noemen, is het niet héél erg, er hangt alleen een zachte glans van tragiek omheen. Gisteren la... lees meer
-
Je hoort nog maar zelden dat iemand lacht als een boer met kiespijn. Komt waarschijnlijk door dat televisieprogramma. Iedereen is anders naar de boer in het algemeen gaan kijken. Ik zeker, terwijl ik toch maar één uitzending uit heb kunnen zien. Als kind vond ik het al een vreem... lees meer
-
Mijn kinderjaren zijn al een tijdje voorbij, maar toch heb ik eruit meegnomen dat de week voor Pasen een vreemde, maar niet onaangename onrust heeft. Witte Donderdag, Goede Vrijdag, paaszaterdag – leg het maar eens uit aan iemand die van niets weet. Ik zie op televisie soms een... lees meer
-
Gisterochtend hoorde ik rond een half acht op de radio een man over schapen spreken. Schapen waren zijn beroep. En voordat een schaap een schaap wordt, is het eerst een lammetje. Daar ging het vooral over, over lammetjes. Mooi lente-achtig onderwerp. Lammetjes stemmen altijd opt... lees meer
-
Vrijdag reed ik in mijn auto door het gebied dat getroffen was door de stroomstoring. Ik bewaar daar prettige herinneringen en bedoel niet alleen dat ik besefte hoe nuttig stroom is, wat een open deur lijkt, maar hoe vaak staan we daar bij stil? Het was het begin van de stroomst... lees meer