Ook in mijn omgeving hoor ik soms met vertedering spreken over het televisieprogramma Boer Zoekt Vrouw. Ik probeer dat te begrijpen, maar daar slaag ik niet in. Als ik kijk voel ik een mengeling van ongeduld en irritatie en omdat ik daar geen probleem van wil maken, ga ik iets a... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Geraas
Terwijl de wind gisteren steeds harder door de bomen begon te waaien (hier in huis zelfs waaide de wind), moest ik alles nog regelen voor het heerlijk avondje. Ieder jaar neem ik me voor dat anders te gaan doen, zoals mijn moeder vroeger. Die had volgens mij in oktober alles al in huis. Nu vind ik dat wat vroeg, maar op de laatste dag is weer het andere uiterste. Over iets wat mijn eigen schuld is, klaag ik nooit. Nu dus ook niet, waarom zou ik, ik vind het ook wel iets hebben. Laten we het alsjeblieft aangename nervositeit noemen. Er zijn mensen die het vandaag of dit weekeinde vieren. Dus niet chagrijnig worden, gewoon denken `ik ben gezellig bezig’. Het schept bovendien een band: wanhopig in een warenhuis om je heen kijken en dan iemand zien die dat ook doet, eventueel een kort gesprek met een zenuwachtige grap als toetje en dan hup weer verder, paardje in galop, met uitsluitend wild geraas in je hoofd. En ondertussen wat dichtregels in elkaar knutselen. In mijn familie hoeft het allemaal gelukkig niet mooi te zijn. Hoe krommer, hoe beter. Om een surprise voor te bereiden (die ik niet kan uitleggen) moest ik in een ijzerhandel zijn. Een mevrouw die bij de ijzerhandel hoorde en er ook zo uitzag, was al bezig de etalage vol kerstsfeer te pompen. Ik vond dat net iets te vroeg, maar voelde dat ik hierover geen gesprek moest beginnen. `Over een paar jaar bestaat Sinterklaas niet meer,’ zei de vrouw. `Dan is het alleen maar Kerstmis.’ Haar stem klonk als een klopboor. `Ik hoop het niet,’ zei ik veel te tam.
Columns
-
-
Toen ik nog drie keer per week hardliep, deed ik dat het liefst zo ongezien mogelijk. Het leek me immers geen gezicht. Misschien moest je dat soort schaamte voorbij zijn, maar dat lukte me niet. Ik ging in alle vroegte, gehuld in onthutsende sportkleding, de buitenlucht in, ook... lees meer
-
Nieuwjaarsdag mag van mij altijd snel voorbij zijn. Het is een raar soort `tussendag’ die energie absorbeert zonder dat die energie in iets omgezet wordt. Toen ik niet al te laat wakker werd, had ik meteen behoefte aan een standpunt, geen groot standpunt, maar een kleintje.... lees meer
-
Het is altijd hetzelfde op de laatste dag van het jaar. Dan ga ik dus telkens ontzettend serieus beseffen dat ik iets voor het laatst doe, in dit jaar waarvan bijna geen spat meer over is. Zojuist voor het laatst geschoren. Ik noem maar wat. Ik denk daar iets bij, terwijl ik die... lees meer
-
Er hangt ook iets zwaars in deze dagen. Ik heb het nu niet over de melancholie die bij het einde van het jaar hoort, want iedereen zal een geheel eigen vorm hebben gevonden daarmee leefbaar om te gaan. Nee, het gaat hier weer over sociale vaardigheden die zich schraal kunnen man... lees meer
-
Vrijdagavond waarschuwde de NS op mijn telefoontje: `Morgen zaterdag 27/12 rijdt NS een aangepaste dienstregeling vanwege de verwachte sneeuw.’ Ook al hoefde ik niet met de trein, toch handig te weten. Bovendien voelde ik opluchting. Toen er vorige winter even sprake was van n... lees meer
-
Lang geleden dat ik op kerstavond een kerk bezocht. Er zijn veel mensen die normaal nooit gaan, maar vanavond wel. Dat vinden ze er dan bij horen. Of ze houden van de sfeer die op zo’n avond speciaal is. Snap ik. Paar jaar geleden deed ik een poging, maar ik kon nergens terecht,... lees meer
-
Udo Jürgens dood. Lang niet meer aan hem gedacht. Kende zijn werk nauwelijks, wist bijvoorbeeld niet dat `Geef mij je angst’ van André Hazes en later Guus Meeuwis een vertaling was van een lied van hem. Ik begrijp dat nummer niet helemaal, maar ik vind het erg goed. In 1966 won... lees meer
-
Door het huis lopend zie ik nogal wat kerstbijlagen van kranten en dubbeldikke nummers van tijdschriften. Ik geloof dat ik dit weekend misschien wel twintig interviews las en waarom ik zoiets doe, weet ik niet. Soms zijn het mooie, zinvolle gesprekken, bijvoorbeeld met nabestaan... lees meer
-
Toen ik gisterochtend rond zeven uur door de wind werd gewekt en niet door de wekker, vroeg ik me af: wat is de gedachte? Dat moet je je soms afvragen. En met de gedachte bedoel ik de gedachte die dat moment tot niet zomaar een moment maakt. O ja, ik moest naar de fitnessclub. T... lees meer
-
Vanavond is het Oranje jaaroverzicht op televisie. Ik hoorde het gisteren aangekondigd en gaapte meteen. De aankondiging beloofde dat het ook zou gaan over de eerste nationale ramp van onze koning. Bedoeld werd de aanslag op de MH17. En natuurlijk hoe de koning daarmee omging. D... lees meer
-
Toen ik gisteren wakker werd, miste ik het ochtendprogramma van Wakker Nederland ineens. Als ik het zie, vind ik altijd dat ik net zo goed niet kan kijken, maar als het er dan niet is, zit er een klein gat in het begin van de dag. Komt vooral door de vrouwen die het presenteren,... lees meer
-
Dagobertducktaks! Blij dat dat het woord van het jaar is geworden. Of is het Het Woord van het Jaar? Met hoofdletters dus? Ik begon dit stukje met Het Woord van het Jaar, omdat ik niet wist of het met een hoofdletter moet of niet. En als ermee begint is de hoofdletter verplicht.... lees meer
-
De beste boeken van het jaar, de beste muziek, de belangrijkste gebeurtenis – het hoort allemaal bij de tweede helft van december en vaak is deze informatie even loos als de elektronische kerstmuziek in supermarkt en warenhuis. Soms staat er op zo’n lijstje een boek dat je ook g... lees meer
-
Aan irritatie heb ik een hekel. Je kunt er meestal weinig mee. Laat ik het bij mezelf houden: liever ben ik woedend. Daar moet je dan wel lucht aan geven natuurlijk, niet opkroppen alsjeblieft, maar dan ben je kwijt wat je kwijt moest. Daar word je zelf wat lichter van. En de an... lees meer