Normaal zou nu zo langzamerhand de komkommertijd beginnen (vreemd dier op de Veluwe, dat soort nieuws), maar waarschijnlijk gebeurt dat dit jaar niet. Daarvoor is er te veel aan de hand in de wereld.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Hemel
Vrijdag moest vertellen over mijn werk in een klein dorp in de buurt van Assen, in het melancholieke vlakke landschap van de nederblues. ’s Middags belde ik op over hoe laat ik precies werd verwacht en of ik nog ergens iets kon eten. De woordvoerster van de organisatie zei dat het dorp maar 95 inwoners telde en dat er één café was waarin alles gebeurde. Daar trad ik dus ook op. Ik houd erg van cafés waarin alles gebeurt, mits met niet te veel lawaai. Voorts zei ze dat ik in dat café dus ook iets kon eten, maar dat er maar één gerecht werd geserveerd. Ik dacht even na over deze heldere gang van zaken. Ze vertelde wat het gerecht was: `Een bal gehakt met gebakken aardappelen en sla.’ Ik vroeg of ze die woorden wilde herhalen. Dat deed ze. Of ik er bezwaar tegen had? Bezwaar? Hoezo bezwaar? Niets liever dan dat. Een paar uur later zat ik er, tegenover een collega die uit dat landschap komt. Aan een klein tafeltje aten we gehaktballen met gebakken aardappelen en sla. Als ik uit het raam keek, zag ik de mist over de velden ademen. Het tafeltje waaraan we zaten, stond voor een klein podium. Op dat podium gaf de betreurde Harry Muskee in de eerste week van het nieuwe jaar altijd een concert. Niet met zijn hele band, want daarvoor was het podium te klein. Hij woonde een dorp verder. Het programma waarin ik daar mijn zegje mocht doen heet `De literaire hemel’. Onderweg erheen vond ik dat een wat pretentieuze benaming, maar toen ik er zat, dacht ik op volle kracht: ja! Amen is de naam van kleine dorp. Ook dat nog!
Columns
-
-
Meestal weet ik waarom ik niet kan slapen, problemen, zorgen, een hoofd vol gedachten over wat ik aan het schrijven ben, te laat te heftig getafeld, maar soms weet ik het ook niet. Daar ga ik me niet over opwinden. Ik probeer aan zachte taferelen te denken, stil strand op een vr... lees meer
-
Graag kijk ik naar tennis, maar dat doe ik toch anders wanneer er geen Nederlanders meer meedoen. Op Ronald Garros zijn we er allemaal uit, om het maar weer eens over `we’ te hebben. Eerst is het geboeid zijn met spanning, daarna alleen maar geboeid.
-
Lang geleden dat ik erover hoorde: dat je een minuut gratis winkelen kon winnen, in een supermarkt. In de tijd dat ik krap bij kas zat, tussen mijn twintigste en dertigste, gebeurde het vaker. Moest je bijvoorbeeld een paar niet al te moeilijke vragen beantwoorden of iets raden,... lees meer
-
Het onweer begon hier gisteren rond kwart voor zeven in de ochtend. Het KNMI had het zondag verwacht en er code geel aan gehangen. Het valt me het laatste jaar op dat wanneer er een code over het weer wordt afgegeven, dat alleen maar een theoretische spanning veroorzaakt. Er geb... lees meer
-
Zaterdag las ik in De Volkskrant een paginagroot artikel over de waterkant in het Gelderse Zoelen. Beldert Beach heet het daar. Het artikel behandelde het smeergedrag. Tegen de zon dus. Daar gaan ze in Zoelen zorgvuldig mee om. Er lopen strandwachten rond die waarschuwen als kin... lees meer
-
In de stationskiosk zegt de man achter de toonbank altijd iets over het tijdschrift of boek dat ik daar koop. Hij is een vriendelijke man en doet dat om het ijs te breken, terwijl ik niet iemand ben met veel ijs in me of om me heen. Hij zegt meestal iets waarop ik niet kan reage... lees meer
-
Iedereen zal de deze week overleden acteur Roger Moore kennen, maar niemand zal beweren dat hij een uitstekend acteur was. Misschien vond hij dat zelf ook niet. Toch was het altijd aangenaam hem aan het werk te zien.
Ik geloof dat hij altijd hetzelfde personage speelde, of... lees meer -
Dan zie we een filmpje van een gemaskerde man die zegt dat wat er in Manchester is gebeurd, pas het begin is. Het woord `kruisvaarders’ valt. Dat zijn we blijkbaar. Zelf voel ik me niet zo. En ik vraag me af waarvan de aanslag in Manchester het begin is. Het is toch al begonnen,... lees meer
-
Dat het televisieprogramma Eigen Huis & Tuin bestaat, weet ik natuurlijk. Ik zag ook weleens een fragment, maar heb er geen geduld voor. Dan vind ik meteen dat ik iets anders moet gaan doen, maar vraag me nu niet wat. Steeds vaker voel ik het verlangen rustig te gaan zitten... lees meer
-
Vorige week las ik een artikel waarin stond dat Kamerleden en bewindslieden tijdens commissiebijeenkomsten voortaan staand debatteren. Dus niet in de Kamer, want daar gebeurt het al, nee, in van die zaaltjes waarin wat kleinschaliger wordt overlegd. Voorheen deed men dat, ik cit... lees meer
-
Het ding zag ik alleen nog op foto’s, een plat, zoemend speeltje waarmee vooral kinderen in de weer zijn, maar ook volwassenen. Het werkt ontspannend en heet fidget spinner of gewoon: spinner. Je kunt er grappige dingen mee doen, zoals het laten balanceren op het topje van je... lees meer
-
In alle kranten die me deze week onder ogen kwamen, werd geschreven over de veranderingen in de stripverhalen over Suske en Wiske. De belangrijkste verandering is dat Wiske voortaan borsten heeft. Had ze zeventig jaar niet, maar nu mag het. Het mag niet alleen, de nieuwe tijd vr... lees meer
-
Waarom heet de elektrische fiets e-bike? Misschien klinkt e-bike sneller. Ik had al in de gaten dat niet alleen ouderen erop zitten, maar het een voorziening werd voor alle leeftijden. Ik lees het nu ook in de krant, dus is het waar. Als je jong bent, zeg je niet zo makkelijk da... lees meer
-
Meestal open ik ze niet, mailtjes waarvan ik niet weet van wie ze afkomstig zijn. Soms ook niet als ik het wel weet, want vaak moet ik iets, in ieder geval ergens op reageren. Er zijn dagen waarop ik nergens op wil reageren en vind dat het dan ook niet hoeft, maar helaas is dat... lees meer