De afgelopen dagen keek ik tussen de bedrijven door naar conferences van Henk Elsink die vorige week vrijdag overleed. Ik herinnerde me niet of ik zijn werk leuk vond. Tot het bericht van zijn dood had ik trouwens nooit meer aan hem gedacht, wat helaas wel wat zegt. Ik houd imme... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Plaatjes
Zonder dat ik erop uit was, kwam me een eindexamenopgave van deze week onder ogen. Wiskunde A. Die ging over voetbalplaatjes. Paar jaar geleden kreeg je die bij Albert Heijn als je voor tien euro aan levensmiddelen kocht. Ik herinner me nog levendig de jongetjes die verwilderd voor de supermarkt stonden te wachten, en die plaatjes uit je boodschappentas joelden. De plaatjes kon je in een album plakken, 270 in totaal. Ik spaarde ze voor de buurjongens. Soms deed ik er een extra boodschap voor. De opgave: `De actie duurde zeven weken. Jeroen heeft na zes weken bijna alle plaatjes verzameld. Hij mist nog 8 voetbalplaatjes. Zijn moeder doet boodschappen voor 22,85 euro en krijgt dus twee zakjes met plaatjes. Bereken de kans dat hier een of meer ontbrekende plaatjes bij zitten.’ Als ik zoiets heb gelezen, moet ik me sterk op mijn ademhaling concentreren. Rustig in, even vasthouden, dan kalm uit. Paar keer achter elkaar. Tegelijkertijd probeer ik logisch na te denken. Maar dat kan ik niet: én logisch nadenken én rustig ademen. Ook voel ik knallend respect voor scholieren die hiermee uit de voeten kunnen. Ik weet niet eens wáár ik met nadenken moet beginnen, een probleem dat ik vaker heb. Ook stoort het me. Misschien doet zich in mijn leven ooit een vergelijkbare kwestie voor en dan sta ik idioot in mijn hemd. Wat mis ik? Misschien moet ik het niet erg vinden dat ik het mis zonder te weten wat het is, maar het zeurt enige tijd in me door. Ook weet ik dat ik er áltijd aan zal denken als ik voetbalplaatjes zie.
Columns
-
-
Gisteravond keek ik niet naar het lijsttrekkersdebat. Ben ik dan niet meer geïnteresseerd in politiek? Zeer. Maar ik kon even geen lijsttrekker verdragen en ging naar de film.
-
Toen ik alweer een paar weken geleden de eerste paaseitjes in de supermarkt zag, probeerde ik daarover niets te denken, ook niet: wat vroeg. Maar deze week moest je er echt lángs om bij de kassa te komen. Niet alleen paaseitjes, maar ook lammetjes, paashazen en dat soort dingen.... lees meer
-
Altijd als ik naar de beveiligers rond de heer Wilders kijk, denk ik: tegen hen hoeft hij in ieder geval niet meer beveiligd te worden. Als ik een beveiliger van de heer Wilders in de supermarkt zou tegenkomen, vroeg ik die echt niet of hij wist waar de mandarijnen lagen. Het zi... lees meer
-
Iedereen kent het: je bevindt je in een kamer in een groot of iets minder groot gezelschap. Er is bijvoorbeeld iemand jarig, zoiets. Ineens zwaait de deur zwaait open en daar is de goedgemutste laatkomer. Iedereen kijkt naar de deur, want daar gebeurt iets. De laatkomer spreidt... lees meer
-
Vorige week reed ik van Nijmegen naar Arnhem, in de auto. Het was halverwege de ochtend, niet druk, en ik hield me keurig aan de maximum snelheid, want ik heb mijn leven op sommige punten verbeterd.
-
In Trouw las ik een artikel over het lied Penny Lane van The Beatles. Moet ik dat laatste erbij zetten? Ik denk dat het bij de basiskennis hoort, hoewel ik laatst een twintigjarige nogal wat over The Beatles moest uitleggen, terwijl ze toch een fanatieke muziekliefhebber is. Gra... lees meer
-
Toen ik gisterochtend de televisie aanzette, werd ik op het scherm meteen toegesproken door een man die bezorgd keek. Hij had een baard maar ook geen baard, zo’n baard die de indruk maakt dat hij er toevallig even is maar dadelijk ook weer weg kan zijn. Sommige mannen hebben die... lees meer
-
Het woord zal nieuw zijn: straatintimidatie. Ik kwam het tot voor kort nog niet tegen, maar misschien heb ik niet goed opgelet. Het is familie van een wat algemener nieuw woord: intimidatieverbod. Van wat het woord betekent, ben ik een groot voordstander, ook al laat ik me nauwe... lees meer
-
Voordat ik gisterochtend de gordijnen opende, had ik op de radio al een keer of vijf over lente horen spreken. Is aangenaam. Mooi, zacht woord. En alle woorden waarin lente voorkomt, zijn dat ook. Zelfs lenteuitje, een prettig uitje immers – en ik heb het nu niet over een uitsta... lees meer
-
Er is iets mis met de nationale opiniepeiling. Is onderzocht. Kort door de bocht: steeds minder mensen zijn bereid hun opinie te geven. Mij is dienaangaande niets gevraagd. Ik merk dit niet stampvoetend op, ik stel alleen vast dat me nóóit wat gevraagd wordt. Ja, als ik via inte... lees meer
-
Eergisteren las ik in een zaaltje voor uit eigen werk, verhalen, stuk uit een roman, wat columns. Tegen het einde is er gelegenheid vragen te stellen. Hoeft niet per se van mij, maar het is gebruikelijk en ik vind het niet erg. Een gezellige mevrouw vroeg of ik mijn column over... lees meer
-
Een oproep aan ons allemaal – dat staat er boven een open brief die gisteren op de achterkant van De Volkskrant stond, ondertekend door 29 landgenoten, van wie ik er groot aantal ken en hoog heb. Ze schrijven namens de overgrote meerderheid van Nederland dat ze genoeg hebben van... lees meer
-
Ineens ben ik me weer bewust van mijn lichaamstaal! Normaal helaas nooit zo, maar het komt door de verkiezingstijd. Door de debatten. Deze week was het eerste tussen vooraanstaande lijsttrekkers en gisteren hoorde ik op de radio een deskundige de lichaamstaal van de mannen bespr... lees meer
-
Op internet is op te zoeken waar restaurants of cafés of winkels zonder muziek te vinden zijn. In winkels hoor ik de muziek soms wel, maar ik luister er niet naar. In de meeste gevallen is dat ook niet de bedoeling. Beetje mysterieus waarom die dan toch te horen is.