Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Rustgevend

In een boekwinkel hoor ik twee vrouwen in gesprek over hun tuinen. Ineens zegt een van de vrouwen, de aanleiding is me ontgaan: `Dat noem ik nu een ik-momentje.’ Ze heeft een vriendelijke stem. Het woord ken ik niet, ik-momentje. Het zal het vast weleens langs me heen zijn gewaaid, in een radio- of televisieprogramma. Misschien kwam ik het ooit tegen in een tijdschrift. Het is echter nooit blijven hangen. Ik herinner me een reclame voor koffie, waarin het ging om `een moment voor jezelf’, maar ik stond niet stil bij de vraag hoe zo’n moment er dan ongeveer uit moet zien. Maar goed, ik haalde mijn schouders op, het was een reclametekst, klaar, even onzinnig als `omdat je het wáárd bent’. In de boekwinkel bijt het ik-momentje zich zacht in me vast. Ik hoor het niet meteen uit mijn mond komen, maar misschien noem ik het anders, hoewel ik niet weet hoe. Héb ik eigenlijk wil ik-momentjes? Wanneer doen zich die dan voor? Wat doe ik er zelf aan om ze te laten ontstaan? Gaat mijn leven erop vooruit als er meer ik-momentjes zijn? Ben ik nu me dit bezighoudt, in een ik-momentje verzeild geraakt? Ik denk het niet, want het ik-momentje moet waarschijnlijk een rustgevend gevoel opleveren. Is nu allerminst het geval. Ik barst van de vragen! Lastig is dat ik hierover ook niet een van mijn intimi kan bellen: `Hoe zit het met jouw ik-momentjes?’ De ander zal afstandelijk informeren of het vannacht laat is geworden en of ik ervoor zorg dat ik tijdig winterklaar ben. Ik moet ergens los van komen, maar weet niet van wat!

Columns

  • Goed woord: wijverig. Ik hoorde het Eva Jinek eergisteren zeggen. Ik word een steeds grotere fan van Eva Jinek. Ze zei het tegen het tamelijk weerzinwekkende personage Jan Roos.

  • Op mijn bureau staan nog steeds de drie delen van het Groot Woordenboek van de Nederlandse Taal. De Van Dale dus. Die raadpleeg ik nog maar zelden, ook omdat er van alles op ligt, papieren, boeken, knipsels. Moet ik er dan eerst af halen en terwijl ik dat doe, ga ik erover naden... lees meer

  • Een angstaanjagend woord vind ik: shoppen. Wat het woord betekent dus. Dat het woord er zo als woord uitziet, daar kan het woord ook niets aan doen. Het is een beetje sneu, want het kan ook in het Nederlands, maar dan is blijkbaar de uitstraling minder, ja minder wat?

  • De afgelopen dagen keek ik tussen de bedrijven door naar conferences van Henk Elsink die vorige week vrijdag overleed. Ik herinnerde me niet of ik zijn werk leuk vond. Tot het bericht van zijn dood had ik trouwens nooit meer aan hem gedacht, wat helaas wel wat zegt. Ik houd imme... lees meer

  • Gisteravond keek ik niet naar het lijsttrekkersdebat. Ben ik dan niet meer geïnteresseerd in politiek? Zeer. Maar ik kon even geen lijsttrekker verdragen en ging naar de film.

  • Toen ik alweer een paar weken geleden de eerste paaseitjes in de supermarkt zag, probeerde ik daarover niets te denken, ook niet: wat vroeg. Maar deze week moest je er echt lángs om bij de kassa te komen. Niet alleen paaseitjes, maar ook lammetjes, paashazen en dat soort dingen.... lees meer

  • Altijd als ik naar de beveiligers rond de heer Wilders kijk, denk ik: tegen hen hoeft hij in ieder geval niet meer beveiligd te worden. Als ik een beveiliger van de heer Wilders in de supermarkt zou tegenkomen, vroeg ik die echt niet of hij wist waar de mandarijnen lagen. Het zi... lees meer

  • Iedereen kent het: je bevindt je in een kamer in een groot of iets minder groot gezelschap. Er is bijvoorbeeld iemand jarig, zoiets. Ineens zwaait de deur zwaait open en daar is de goedgemutste laatkomer. Iedereen kijkt naar de deur, want daar gebeurt iets. De laatkomer spreidt... lees meer

  • Vorige week reed ik van Nijmegen naar Arnhem, in de auto. Het was halverwege de ochtend, niet druk, en ik hield me keurig aan de maximum snelheid, want ik heb mijn leven op sommige punten verbeterd.

  • In Trouw las ik een artikel over het lied Penny Lane van The Beatles. Moet ik dat laatste erbij zetten? Ik denk dat het bij de basiskennis hoort, hoewel ik laatst een twintigjarige nogal wat over The Beatles moest uitleggen, terwijl ze toch een fanatieke muziekliefhebber is. Gra... lees meer

  • Toen ik gisterochtend de televisie aanzette, werd ik op het scherm meteen toegesproken door een man die bezorgd keek. Hij had een baard maar ook geen baard, zo’n baard die de indruk maakt dat hij er toevallig even is maar dadelijk ook weer weg kan zijn. Sommige mannen hebben die... lees meer

  • Het woord zal nieuw zijn: straatintimidatie. Ik kwam het tot voor kort nog niet tegen, maar misschien heb ik niet goed opgelet. Het is familie van een wat algemener nieuw woord: intimidatieverbod. Van wat het woord betekent, ben ik een groot voordstander, ook al laat ik me nauwe... lees meer

  • Voordat ik gisterochtend de gordijnen opende, had ik op de radio al een keer of vijf over lente horen spreken. Is aangenaam. Mooi, zacht woord. En alle woorden waarin lente voorkomt, zijn dat ook. Zelfs lenteuitje, een prettig uitje immers – en ik heb het nu niet over een uitsta... lees meer

  • Er is iets mis met de nationale opiniepeiling. Is onderzocht. Kort door de bocht: steeds minder mensen zijn bereid hun opinie te geven. Mij is dienaangaande niets gevraagd. Ik merk dit niet stampvoetend op, ik stel alleen vast dat me nóóit wat gevraagd wordt. Ja, als ik via inte... lees meer

  • Eergisteren las ik in een zaaltje voor uit eigen werk, verhalen, stuk uit een roman, wat columns. Tegen het einde is er gelegenheid vragen te stellen. Hoeft niet per se van mij, maar het is gebruikelijk en ik vind het niet erg. Een gezellige mevrouw vroeg of ik mijn column over... lees meer

Pagina's