Altijd ben ik gefascineerd door het gedrag van herinneringen. Wanneer ze tot leven komen, hoe dat gebeurt, een geluid, een geur, een onverwachte ontmoeting met iemand die je lang niet gezien hebt, een foto natuurlijk of ineens zomaar.
Zaterdag was het een ingelijste tekenin... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Stilte
Een tijdje geleden zat ik in de wachtkamer van de Spoedeisende Hulp. Daar hing aan een van de muren een groot beeldscherm en daarop was een film te zien die de levensloop van een wurgslang behandelde. Als ik het daar voor het zeggen had, koos ik voor een andere thematiek, maar wie weet is er over nagedacht. Misschien zorgt de wurgslang er wel voor dat de stilte in de wachtkamer niet zo strak en gespannen is. Dat is immers een probleem in de meeste wachtkamers, die ontzéttende stilte. Gisterochtend moest ik bij mijn huisarts zijn. Ik ben er vroeg bij, maar toch zit de wachtkamer vol. Die volte benadrukt de stilte meedogenloos. Aan de balie wordt zo nu en dan op gedempte toon gesproken en iedereen luistert daar met scherpe aandacht naar (`Moest u meteen daarna overgeven?’). Soms doet zich een taalprobleem voor en dat veroorzaakt stevig lawaai: `DOKTER VANDAAG GEEN TIJD! MORGEN DOKTER WEER TIJD!’ Ik betrap mezelf er ook op dat ik harder ga praten wanneer ik een buitenlander de weg wijs. Het zit in ons. Soms kijk wij, wachtenden, elkaar aan, maar het zijn haast nooit geruststellende blikken die we wisselen, integendeel. Ik probeer aan een wurgslang te denken, wat maar ten dele lukt. Echt helpen doet het trouwens niet. Even later is er in de apotheek een andere stilte. Bij de huisarts zijn we patiënt en hier gewoon klant. Dat is het verschil. Getergd kijken we naar wat zich in de ruimte achter de balie voltrekt. Alles duurt lang. Soms maakt iemand een kort verontwaardigd geluid. Kan er behoorlijk in hakken.
Columns
-
-
Mooi dat je op onverwachte momenten aanleiding krijgt over iets na te denken waar je normaal niet op was gekomen, bijvoorbeeld wat je zou doen als je maanden op zee was geweest en in een vreemde stad op een brug over het water stond uit te kijken.
Ik kom daarop door een fil... lees meer -
Voor de haringkraam zag ik een man een mooi oud gebaar maken. Hij had de haring naar binnen laten glijden, depte met een servetje zorgvuldig zijn lippen en – nu komt het gebaar – liet toen de uitbater het oké-teken zien door met de toppen van duim en wijsvinger een rondje te vor... lees meer
-
“Praat vandaag over morgen.” Zo heet een nieuwe campagne die eraan staat te komen, vooral gericht op zestigplussers. Een initiatief van demissionair minister Conny Helder van volksgezondheid, sport en welzijn.
Waarom worden alleen zestigplussers aangesproken? De minister de... lees meer -
Als ik vraag of me iets uitgelegd kan worden, probeer ik goed te luisteren, want ik stel de vraag niet voor niets. Tijdens de uitleg kan ik wel denken: heb ik hier wat aan, ga ik dit allemaal onthouden, vind ik de gang van zaken redelijk? Zodra dat soort gedachten me bezighouden... lees meer
-
Niet alle coaches op onze fitnessclub doen het, maar als de hoofdcoach er is, zet hij in deze tijd van het jaar vaak de Matthäus-Passion op. Er ontstaat dan meteen een andere sfeer in de gymzaal. Waarschijnlijk is het de enige sportclub waar dat gebeurt. Ook daarom hecht ik eraa... lees meer
-
Op het Boekenbal vrijdagavond kom ik een schrijver tegen van wie ik onlangs een boek las. Ik kom daar meer schrijvers tegen van wie ik wat gelezen heb, maar over het boek van deze collega heb ik geschreven, in een andere krant waarin ik zo nu en dan een uitgave omhoog til die me... lees meer
-
Rond het middaguur is weer het prachtige, aandachtige radioprogramma van Frits Spits te beluisteren: De Taalstaat. Vaste rubriek erin is een luisteraar die belt met een woord dat vergeten dreigt te worden. Vergeetwoorden, zo heten die altijd wat oude woorden, die meesta... lees meer
-
Nog niet zo lang geleden: in het journaal zien we onze demissionaire premier lachend en levendig als altijd de grote Europese vergaderzaal binnen swingen. Hij loopt op een groepje af, plukt daar letterlijk een vrouw uit, volgens mij een premier van een Baltische staat, neemt haa... lees meer
-
Interessant op een onverwacht moment anders dan anders naar je omgeving te kijken. In dit geval vanuit een pashokje in de broekenwinkel. Pashokje is een te groot woord, daarvoor is het te klein, het is meer een kast afgesloten door twee klapdeurtjes.
-
Je hebt twee soorten dromen. Die je in je slaap overkomen en dus wel degelijk gebeurtenissen zijn, ook al zijn die soms moeilijk of niet te begrijpen. Ik vind dat je nooit mag zeggen: “Het is maar een droom.”
Dat laatste is meestal wel het geval met de andere dromen die ik... lees meer -
Sommige mensen zijn er goed in: praten over lichamelijke klachten. Wijzen ze streng naar een lichaamsdeel dat het moeilijk heeft, met specifieke toelichting: “Ja, altijd als ik ga zitten, vooral op een wat lage stoel. Net alsof er iets verschuift in mijn rug. Als ik zit, geen ce... lees meer
-
Nederlanders kopen massaal kleding bij webwinkels. En retourneren die vaak, niet zelden gebruikt. Zelf ga ik graag naar een winkel met een deur en iemand die je vraagt of je hulp nodig hebt. Heb je altijd nodig, daar en overal. Eén keer maakte ik een uitzondering. Zwembroek.
-
Aan Internationale Vrouwendag, gisteren, heb ik te weinig gedaan. Of misschien toch door de dag te beginnen met een artikel in deze krant over gewenste intimiteiten. Nuttig daarover na te denken en die gedachten te betrekken bij je behoefte of neiging mensen, ook mannen, aan te... lees meer
-
Bij de uitgang van de supermarkt herinner ik me dat ik lippenbalsem had moeten kopen, Labello. Bij de servicebalie vraag ik of ze dat hebben. Het servicemeisje zegt dat ik het in de winkel boven de shampoo kan vinden. Of ik mijn volle boodschappentas hier mag laten staan? Mag.... lees meer