Bij het opruimen van een la (opruimen is in dit geval de inhoud van de la verplaatsen) kwam ik aantekeningen tegen voor een kort stuk dat ik een paar jaar geleden voor een tijdschrift moest schrijven. Het thema was: mijn mooiste woord. En mijn mooiste woord was toen `sneeuw’. Of... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Voorziening
Kan best zijn dat ik weer niet goed heb opgelet, maar het verschijnsel kende ik niet. Ik kwam het tegen in België waar ik de afgelopen dagen was. In het Waalse gedeelte. Ik praat er niet makkelijk over, moet even ergens doorheen, maar het kan niet anders, al zeg ik er meteen bij dat ik het in Nederland nog niet zag, maar nogmaals, kan aan mij liggen, ogen in de zak. Voor de draad ermee: kinderwagen voor honden. Het woord `kinderwagen’ is hier niet op zijn plaats, maar dat komt omdat ik het eerst dacht. Ik dacht dus een gewone kinderwagen te zien waarin een hond was gezet. Hond was geblesseerd of zoiets, kon in ieder geval niet goed lopen, er staat nog een kinderwagen in de gang, dus waarom niet. Maar dat was niet zo. Ineens zag ik er meer en ik begon ook op die wagentjes te létten. En het waren helemaal geen kinderwagens! Nee, hondenwagens! Er zat een plateautje in dat ongeschikt was als zitplaats voor een klein kind, maar niet voor de hond, want die kon er lekker op gaan liggen. Onder een soort zeiltje. Ik meld wel meteen dat het een voorziening is voor een niet al te grote hond, maar die zag je daar ook weinig, misschien juist doordat er geen wagentjes voor waren. Ik werd er niet alleen een beetje treurig van, maar ook bezorgd, want zoiets rukt natuurlijk ook op naar ons land. Kinderen kunnen hier al niet meer naar school lopen. Daarom sterft het van de fietsen met een kinderkoetsje eraan. Overdekt, want o jee, die regen. En daar komen dus vast de hondenwagentjes bij. Even de opwelling: en ik dan?
Columns
-
-
Tijdje geleden las ik een artikel over gapen. Een psycholoog legt daarin uit dat het een mysterieuze gang van zaken is en blijft. Dat laatste omdat er geen geld wordt vrijgemaakt om er onderzoek naar te verrichten. Het is een paar weken geleden dat het artikel me onder ogen kwam... lees meer
-
Bij mijn apotheek trekken we sinds kort geen nummertjes meer. Als je binnenkomt vraag je wie de laatste is en dan weet je wanneer je aan de beurt bent. Of dit makkelijker is dan het nummertjessysteem, weet ik niet. Onduidelijk waarom het is opgeheven. Daar ga je ook niet naar vr... lees meer
-
Afgewezen worden blijft een probleem. Voor de supermarkt zie ik een energieke jonge vrouw, met rode wangen. Ze heeft een klembord in haar handen. Daarop zit een stapeltje formulieren geklemd. Met een balpen tikt ze tegen haar tanden. Ze ziet mij naderen en ook dat ik weet dat ze... lees meer
-
`Heb je het niet warm zo? Is het niet veel te warm met dat jasje? Moet je jasje niet uitdoen?’ Ik denk dan: als ik het te warm had met mijn jasje aan, deed ik het uit. want die verbinding kan ik leggen, tussen te warm en een jasje. Ik denk het, maar ik zeg het niet. Ik ga het ja... lees meer
-
Wat is er aan de hand? Dat dacht ik de afgelopen tijd een paar keer: wat is er aan de hánd? Pas nu lees ik dat de politie je pas flitst als je veertig kilometer te hard rijdt. Dat hoort bij het publieksvriendelijke karakter van de actie die agenten voeren. De flitsploegen gaan b... lees meer
-
In deze krant stond eerdere deze week een artikel over pre- en postvakantiestress. Ik las het met belangstelling, ook omdat ik niet op de hoogte was van dit soort stress. Uiteraard ken ik wel de lichte spanning voordat je de auto vol gaat laden: kan alles er wel in, waarom zou i... lees meer
-
Een onderzoeksbureau heeft onderzoek gedaan naar wie er het vaakst te zien waren in onze praatprogramma’s. Het is niet bepaald een onderzoek dat ik een onderzoek zou willen noemen. Vooral een kwestie van uitzendingen terugkijken. En tellen dus. Er zijn mensen die over alles wel... lees meer
-
Het is zeker dertig jaar geleden dat ik voor het laatst Monopoly speelde. Ik verloor, maar dat deed ik altijd, want ik ben niet goed in geld. Toch was het een spel dat me fascineerde, ook omdat er medespelers waren die zeiden: `Ik maak je dus kapot.’ Ook medespelers van wie je z... lees meer
-
Geen komkommernieuws, maar wel nieuws waarvan je niet weet hoe ernstig je het moet nemen: het Nederlandse leger heeft problemen met schietoefeningen, want de munitie is oppelepop. Vertrouwelijke e-mail van de Defensietop is uitgelekt en daarin staat het. Er kunnen nieuwe kogels... lees meer
-
Als je in een polikliniek een afspraak maakt en die in je agenda noteert, krijg je ook nog een briefje waarop die afspraak staat. Waarschijnlijk voor wanneer je vergeet in je agenda te kijken. En een paar dagen van tevoren komt er een sms’je om je op de afspraak te wijzen. Deze... lees meer
-
Midden in de nacht schiet ik wakker van een gedachte waarvan ik vind dat ik die even moet opschrijven. Meestal denk ik: dat doe ik morgenvroeg wel. En als het dan morgenvroeg is, ben ik die gedachte vergeten, wat niet erg is, want dat was die niet belangrijk of interessant genoe... lees meer
-
Omdat ik niet op Facebook zit (zo heet dat toch, erop zitten?), mis ik nogal wat informatie. `Waar was je?’ krijg ik bijvoorbeeld te horen. Dan vraag ik waar ik had moeten zijn. En die vraag is dus belachelijk, omdat het op Facebook stond. Ik weet niet meer wanneer het pas nieuw... lees meer
-
Het nadeel van de buien van de afgelopen dagen is niet alleen dat je er erg nat van wordt, natter dan anders, lijkt het, maar ook dat er mensen zijn die erover willen praten. Of graag met een kwinkslag op de proppen komen. Toen ik gisteren in harde regen op de fiets zat, kwam er... lees meer
-
Soms, niet vaak, ben ik jaloers op de Britten. Als hun politici privé in de fout gaan, is het altijd spectaculair. Neem het seks- en drugsschandaal van de vicevoorzitter van het Hogerhuis, John Sewel. Hij trad zondag af. Er was een filmpje gemaakt van een nacht in zijn Londense... lees meer