Bij de pinautomaat in de supermarkt wacht ik op mijn beurt achter een man aan wie te zien is dat die er lang over gaat doen. Kwetsbare groep. Geeft niets, ik mijmer van harte over de foto van Sigrid Kaag waarop ze juichend op een partijtafel staat, beetje dansend, opgelucht en s... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Wijn
Uitdrukking die ik nog maar weinig hoorde: zo lek als een mandje. En ineens kwam die een paar keer voorbij, eerst op de radio, daarna in kranten. Als je een keer of vijf achter elkaar hoort of leest dat iets zo lek is als een mandje, gaan die woorden dwingend om aandacht vragen. Het mandje wordt dan een ding. Hoeveel mandjes zijn er in huis? Drie! Een voor de was, best een groot mandje, en een kleinere op het aanrecht, voor dingetjes als het zoutvaatje. En een picknickmand die er vooral voor de gezelligheid is. Ze zijn lek, ja, maar dat maakt niet uit, het is niet hinderlijk. Woensdagavond werd bekend dat er iets mis was met de bonuskaart van Albert Heijn. Zo lek als een mandje dus. En sinds dat moment vraag ik me af wat het mij kan schelen. Blijkbaar is het makkelijk na te gaan wat medeklanten in de supermarkt kopen, maar waarom zou ik dat doen? Vind ik het erg als dat van mij bekend wordt? Ik heb een bonuskaart, maar dat is het enige wat ik over de bonuskaart kan zeggen. Dat ik die dus heb. Hij ligt ergens in een la en ik vergeet hem daaruit mee te nemen als ik naar de winkel ga. Komt ook doordat ik niet prijsbewust ben. Meer prijsbewusteloos. `Heeft u een bonuskaart?’ vraagt de caissière. Ik beantwoord die vraag bevestigend en zeg er meteen bij dat ik die niet bij me heb. Dat is het einde van de kleine gedachtewisseling. Ik voel me dan misschien ook wel zo lek als een mandje. Laatst zei een vrouw lachend dat ik haar bonuskaart mocht gebruiken. Heel vriendelijk was dat. Daarna zijn we wijn gaan drinken.
Columns
-
-
Zo, nu weer de orde van de dag, ben je geneigd te denken. Bijvoorbeeld even geen lijsttrekkers meer. Ze zijn er nog wel, maar niet voortdurend. Van de andere kant wist je natuurlijk wél wat er aan de hand was, verkiezingen dus. En nu is er weer een orde van de dag waarmee we nau... lees meer
-
Voor het eerst in mijn leven maak ik vandaag niet mijn wandeling vol landsbelang naar het stemlokaal. Ben niet thuis en mijn buurman stemt namens mij, op de partij van mijn voorkeur uiteraard, op nummer 2 van de lijst. Sinds onze lagere schooljaren zijn we al vrienden, ik vertro... lees meer
-
Mooie reeks in deze krant, de geboortegrond van een lijsttrekker. Gisteren Lilianne Ploumen en we gingen mee naar de rand van Maastricht. Paar minuten kan ik kijken naar de foto van een weg net buiten de bebouwde kom, naar de heuvels in de omgeving. Het is duidelijk herfst, maar... lees meer
-
Waarschijnlijk verzucht ik het iedere keer, maar nog nooit in mijn lange bestaan als democraat ben ik zo zwevend geweest. Omdat ik niet thuis ben, heb ik mijn bevriende buurman gemachtigd namens mij te stemmen. Uiteraard heb ik een partij genoemd en een naam. Ik zeg het van hart... lees meer
-
Paar weken geleden werd er in het showprogramma Matthijs gaat door vooruitgeblikt op de komende zomer. Met vrolijke zang. Die zomer wordt immers geen gewone zomer, maar een nieuwe Summer of Love, vergelijkbaar met legendarische Summer of Love in 1967, toen iedereen op v... lees meer
-
Afgelopen jaar niet, maar daarvoor, in de andere tijd, trad ik weleens op in een theater of bibliotheek, op een literair evenement. Kwam meestal neer op voorlezen uit een van mijn boeken. Daarvoor was er dan een kort of lang gesprek waarin ik onder meer moest uitleggen waarover... lees meer
-
Te weinig staan we erbij stil dat iets is uitgevonden voordat we het de normaalste zaak van de wereld vinden, een voorwerp, een apparaat. Dat er iemand jarenlang dagdromend heeft gedacht aan een voorziening die het leven makkelijker of fascinerender maakte, en ineens was er een... lees meer
-
-
Op haar onderarm zijn drie bloemen getatoeëerd, een rode, groene en blauwe, net bloemen uit een kleurboek voor kinderen. Moet je erbij zeggen, want er zijn ook kleurboeken voor volwassenen die gaan zitten kleuren om tot rust te komen. Daarin zagen de bloemen er waarschijnlijk wa... lees meer
-
Lelijke plekken kunnen me fascineren. We leven in een prachtig land, maar er zijn veel lelijke plekken, wat niet erg is, want daardoor worden de mooie nog mooier. Als ik op een lelijke plek sta en om me heen kijk, zoek ik altijd naar iets waardoor die plek wat minder lelijk is.... lees meer
-
Uiteraard spreek ik soms mensen die gevaccineerd zijn. Tot nu toe twee, om precies te zijn. Er komen er niet meer bij, wat misschien voor de hand zou liggen. Heb verzuimd te vragen of ze een bewijs kregen. Waarschijnlijk kwam het niet in me op omdat ik diep onder de indruk was v... lees meer
-
Gisterochtend zag ik in diverse media foto’s van gekapte hoofden, soms vergezeld van een fotootje van vóór de knipbeurt. Een gang van zaken die een zekere triomf uitstraalt: kijk maar, het gaat echt beter met ons! We vinden het goedmoedige informatie en worden er vrolijk van. Za... lees meer
-
Het is niet in orde, maar ik begin licht lijsttrekkermoe te worden, zeker als ze niets zeggen terwijl ze toch aan het woord zijn. Of een slap grapje maken waar de interviewer of presentator dan ook om moet lachen, hahaha.
-
Voor de persconferentie vorige week van de premier en minister Hugo was al bekend dat kappers weer open mochten. Dus die middag belde ik naar mijn kapper. Of ik mocht komen? Ik dacht: moet er bovenop zitten, want er is vast een wachtrij tot laat in de lente. Hij zei dat ik de vo... lees meer