Het is een vooroordeel, min of méér, ik weet het: ik schrijf hier vaak dat je als fietser het meest moet uitkijken voor mannelijke medefietsers die een rugzak om hebben, een koptelefoon op en een hoofd dat kaal is geschoren of bijna kaal. Als het even kan, rijden die je het fiet... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Berispend
Op het station van Amsterdam ben ik geïnterviewd over mijn stationsgevoel – ik heb er even geen ander woord voor. Als ik dat gesprek is beëindigd, loop ik de stad in. Het is een broze herfstdag. Ik denk na over het eerste station in mijn leven. Dat van Nijmegen. Toen zag ik ook voor het eerste een trein in het echt. Met een locomotief. Drie jaar was ik. Als ik besef dat het me nauwelijks moeite kost die herinnering naar me toe te trekken, hoor ik de harde stem van een vrouw. Ze spreekt mensen toe die het station zojuist hebben verlaten of er naartoe lopen. Boven haar hoofd houdt ze een bord waarop veel staat geschreven. In nonchalante rode letters. Ik zie een paar keer `Jezus’ staan. De toon van de vrouw is fel en berispend. Als ik haar passeer, roept ze – en ik heb de indruk dat ze het speciaal tegen mij heeft: `Ga maar weer naar de hoeren!’ En over haar schouder maakt ze een wegwerpgebaar naar het gedeelte van de stad waar dat beroep wordt uitgeoefend. Ik ben helemaal niet van plan naar de hoeren te gaan, maar ja, dat ga je niet tegen de vrouw zeggen, want misschien denkt ze dan dat je een smoesje verkoopt en krijg je de volle laag en slaat ze je met dat bord om de oren. Dat kun je niet hebben op een broze herfstdag. Wat als ze had geroepen `Ga maar weer naar de HEMA!’? Had ik haar dan wel verzekerd dat ze zich vergiste? Maar dat roept ze niet, want tegen de HEMA zal Jezus geen bezwaar hebben. Tegen hoeren trouwens ook niet, bedenk ik ineens. Staat in de Bijbel! Maar ook hierover wil ik nu niet praten.
Columns
-
-
Mooi scrabblewoord, zeggen we dan: laadpaalklevers. Maar je kunt het nooit in één keer leggen. Ik kan me wel de spanning voorstellen wanneer er `laadpaal’ ligt en je `klevers’ op je dingetje hebt staan en nog niet aan de beurt bent. En als het eenmaal zover is, voeg je de letter... lees meer
-
Ook al beweer ik van niet, ik kijk natuurlijk soms naar praatprogramma’s. Rond middernacht pak ik mijn tablet en snel ik er doorheen. Als ik dan iemand zie die ik graag aan het woord hoor, kijk en luister ik even. Tijdens die rondgang staat het geluid uit, want zelfs het lichte... lees meer
-
Vorig week donderdag overleed in New York de Nederlandse fotografe Jacqueline Hassink. Ze was pas 52 en ernstig ziek. Van haar laatste project had ik gehoord, maar ik had er nog niets van gezien. Het is een boek en een tentoonstelling met de titel Unwired.
Daarvoor... lees meer -
We kennen het wel, dat we zeggen: “Ik hoef er niks over te horen, ik zie de foto’s wel.” Had ik met het VVD-partijcongres afgelopen weekend. Natuurlijk hoorde ik er wel iets over en als je dat allemaal serieus neemt, word je er optimistisch van.
-
Niet ondenkbaar dat ik me volgend jaar op deze maandag afvraag of ik me herinner dat het de afgelopen dagen Black Friday was, een vrijdag die drie dagen duurde. En waar je niet onderuit kwam, als je deelnam aan het dagelijks leven, wat de meeste mensen deden. Toch ben ik er niet... lees meer
-
Het Voedingscentrum wil dat Echte Mannen minder vlees eten. Dan doen Echte Mannen immers: grote hoeveelheden vlees eten. Daarom heet een Echte Man een masculiene carnivoor. Vind ik nogal wat als je dat van jezelf denkt, bijvoorbeeld voor de spiegel, dat je dan dus vaststelt dat... lees meer
-
Nederland is een land vol beroering, steeds meer náre beroering, maar ook beroering die alleen maar opmerkelijk is. Van dat soort beroering kan ik houden, hoewel die helaas niet altijd tot me doordingt, terwijl ik toch popelende voelsprieten heb.
-
Als vrienden hier komen eten en ik kook, weten ze dat ze niet dineren zoals ze nog nooit gedaan hebben. Wel dat ik mijn best doe. Ik hoop althans dat ze dat denken, want dat doe ik. Meer kan ik niet. Ik zeg niet `mijn stinkende best’, want van die uitdrukking houd ik niet, ook o... lees meer
-
“Zullen we even naar het afrekenpunt gaan?” Een medewerkster van de supermarkt vraagt dat. De winkel is vorige week verbouwd. Er zijn minder kassa’s met echte mensen erachter, maar wel vier nieuwe kassa’s met een scanner. Daar kun je het zelf regelen. Zeg maar: contactloos. ... lees meer
-
Tijdens zijn werkzaamheden spreekt mijn kapper altijd intens over de werking van de menselijke geest. Ik kom al zestien jaar bij hem en ben inmiddels thuisgeraakt in gebieden tussen hemel en aarde waarvan ik eerder geen weet had. Jij verlaat zijn zaak altijd met minder haar, maa... lees meer
-
Het woord kom ik soms nog tegen, maar het is alleen maar een woord. Natuurlijk, het stáát voor iets, maar ik heb er verder weinig mee. In mijn kindertijd was dat anders: lunchroom. Mijn moeder ging er weleens heen. Aan het einde van de ochtend. Daar ontmoette ze een vriendin, me... lees meer
-
Soms hoor je iets met een half oor. Ik had dat eergisteren tijdens het journaal van 8 uur. Het ging over stress bij peuters en kleuters. Daarvan was wel degelijk sprake en we moesten dat niet onderschatten.
-
Als iemand belooft voor `rust in de tent’ te zorgen, is waakzaamheid geboden. Je noemt een plek of een organisatie niet voor niets `een tent’. Op een kampeerterrein of in de stilte van de vrije natuur is een tent een voorziening die veel mensen ontspanning biedt (om heel veel re... lees meer
-
Soms zegt iemand iets tegen je dat hartstikke waar is, terwijl je het niet per se wilt horen. Hoe ga je daarmee om? Gisteren begon het met de verwarmingsketel. Toen die 4 jaar geleden werd geplaatst, zei de installateur dat het de Rolls-Royce onder de verwarmingsketels was. Van... lees meer