Maandag arriveerde een groepje mannen in oranje pakken. Met een hoogwerker. Ze kwamen voor de boom die de iepenziekte had. Daarom had eerder een deskundige een plastic lint om de boom gespannen waarop stond dat de boom verwijderd zou worden. Maandag hielden we ons hart vast. Een... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Borden
Sommige straatmuzikanten kúnnen het. Hier in de buurt zit vaak een man ineengedoken op een krukje virtuoos te spelen op een snaarinstrument dat op een luit lijkt, maar ook wat van een gitaar heeft. Geen idee waar de man vandaan komt, niet uit Nederland in elk geval. Hij zingt niet. Waarschijnlijk vindt hij dat zijn instrument voldoende zeggingskracht heeft. Is ook zo. Als hij speelt, heeft hij niet in de gaten dat hij zich in een omgeving bevindt, zo gaat hij óp in zijn muziek. Ik gooi altijd wat geld in de omgekeerde pet voor hem, maar ook dat merkt hij niet. Gisteren speelde hij muziek uit de film Zorba de Griek. Ik meen De Dans van Zorba. Waarom ik die kennis opgeslagen heb, weet ik niet, maar ik herinner me dat deze melodie hier enorm beroemd werd door het Trio Hellenique. Er hoorde een dans bij die de Sirtaki heette. We hebben het over 1964, 1965, ik was een jaar of twaalf en zag hoe die vaak op feestjes gedanst werd. Niet de Sirtaki zoals die moest, nee, iedereen deed maar wat en waande zich exotisch bezig. Zelden was het een monter stemmend tafereel. Griekenland kwam hoe dan ook dichterbij, op een andere manier dan nu. Zo hoorden we dat je daar in een restaurant borden kapot mocht gooien als je je op je gemak voelde. En niet een of twee, stápels. Een vriend van mijn ouders deed dat in een Grieks restaurant in Den Bosch. Dat restaurant heette grappig genoeg Zorba. Hij werd door twee kolossale Zorba’s de straat op gemieterd, met een forse rekening erachteraan. Dit veranderde zijn leven een beetje.
Columns
-
-
Of ik het dadelijk volhoud de hele openingsceremonie in Tokio mee te maken, weet ik nog niet, in ieder geval een groot gedeelte. Ook omdat ik nieuwsgierig ben hoe het gaat nu eergisteren de regisseur van het evenement ontslagen is, maar ik neem aan dat er een assistent is die va... lees meer
-
In 1961 werd Joeri Gagarin als eerste mens de ruimte in geschoten. Ik herinner me de sensatie nog. Voor het eerste hoorde ik mijn moeder zeggen: “Wat kunnen ze toch veel tegenwoordig.” Op school zei de onderwijzer: “Over 25 jaar kamperen we op de maan.” Hij sprak die woorden no... lees meer
-
“We zien wel.” Ik zeg het liever niet en hoor het ook niet graag. Komt door de eerste periode van mijn leven. Volwassenen zeiden het vaak. Dan wilde je iets, terwijl je uiteraard niet te willen had, en dan zei bijvoorbeeld de onderwijzer of een autoritaire tante bij wie je moest... lees meer
-
Misschien hoort dat bij een nabije toekomst: dat wanneer je ergens op bezoek bent geweest, een dag later moet laten weten wat je ervaringen tijdens dat bezoek waren. Evaluatie. Min of meer dagelijks ontvang ik dat verzoek van een winkel of instelling die me van dienst was. Eigen... lees meer
-
Wanneer ik een sportwedstrijd heb gekeken of beluisterd, zet ik na afloop de televisie of radio meteen uit. Heb zelden behoefte aan een nabeschouwing en wil vooral niet het antwoord horen op de vraag hoe iemand zich voelt of: “Wat ging er door je heen?” Je zou zeggen dat die vra... lees meer
-
Het is niet druk op de fitnessclub, drie mannen en de coach, geen man. Als ik ben gaan zitten op de fiets die nergens heen gaat, zegt ze dat we vandaag twee heuvels nemen. Die heuvels stelt ze in op het kleine beeldscherm naast het stuur. Links van me staat een ander scherm, een... lees meer
-
Op de hoge oude boom hier voor het huis hing iemand begin dit jaar een papier waarop in groot letters staat: Red mij! De straat wordt ergens in de komende zes jaar gerenoveerd en daarom moet die boom waarschijnlijk weg, vanwege de wortels die nieuwe plannen verstoren. Wij, bewon... lees meer
-
Veel lijstjes kunnen me bekoren, vooral wanneer je je aangespoord voelt er zelf ook een te maken. Bijvoorbeeld een lijstje van de beste films die je kent. Of van dingen die je niet meer doet.
-
Mijn apotheek stuurt in het bericht dat mijn medicijnen klaarstaan, altijd een afhaalcode. Die toets je ter plekke in en dan krijg je meteen een discreet zakje overhandigd. Makkelijk.
-
Pikante kloosterseks. Nonnen met blote borsten. Deze woorden pluk ik uit de maandagkranten. Paul Verhoeven heeft een nieuwe film en dan lees je altijd van alles over seks, want daar is iets mee wat je niet weet voordat je de film gezien hebt. Benedetta is de titel van de film ov... lees meer
-
Als er even iets mis gaat in mijn leven, weet ik niet altijd meteen hoe dat komt. Maar als ik iets heel erg fout doe, zie ik na een tijdje wel in waar de schoen wrong. Dat zeg ik nu wel, maar misschien moet ik ook wel enige maanden met mezelf in een evaluatiecommissie gaan zitte... lees meer
-
Peter R. de Vries zou het geweldig vinden. Of zoiets. Dat hoorde ik donderdagavond in Op1 een deskundige zeggen. Het ging over Louis van Gaal. Ze had onlangs Peter gesproken en die zei dat toen. Ze voegde eraan toe te hopen dat Peter meemaakte wat er gebeurde als Louis het inder... lees meer
-
De Poolse man uit Maurik werd dus vorige week al gearresteerd. Blijkbaar had hij iemand bedreigd met een vuurwapen. Die arrestatie ging met veel gedoe gepaard. Ik vat het nu maar losjes samen, probeer de informatie uit de media bij elkaar te brengen, misschien trek ik verkeerde... lees meer
-
Er zijn van die waarheden waarop onze eerste reactie is: het is niet wáár! Niet omdat we het niet geloven, maar omdat zo’n waarheid ons eerst moet veroveren, soms met harde hand. We moeten er woorden voor zoeken, maar die zijn niet altijd te vinden, ja, er zijn wel woorden te vi... lees meer