Zojuist kreeg ik op de computer een bericht van het Centraal Justitieel Incassobureau. Boete voor te snel rijden. Ruim 200 euro. Zulke berichten krijg je niet via de mail, maar met de gewone post, op papier. Is dus afkomstig van schurken die mij geld afhandig willen maken, en ik... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Fantasie
Haast niets in dit land kan zonder Bekende Nederlanders. Kan me verder niet schelen, maar begrijpen doe ik het ook niet. Ja, het kan me wel wat schelen, want soms voel ik lichte schaamte die ik niet goed kan verklaren. Ik hoorde dat er gisteren een elftal van Bekende Nederlanders is opgericht, allemaal mannen, allemaal vaders. Het gaat om voorlezen. Vaders doen dat blijkbaar te weinig en daar moet verbetering in komen. Ik vergeet meteen dat ik soms last heb van die Bekende Nederlanders, want ik snap het belang van deze actie. Goed voor taal- en leesontwikkeling, heet het deftig. Natuurlijk. Maar ook de fantasie begint dan te werken en hoe meer fantasie, hoe spannender, leuker en intenser het leven wordt. Daar kan niet vroeg genoeg mee begonnen worden. We moeten ook de intimiteit van het voorlezen niet vergeten. Ik denk aan mijn eigen vader die er niet meer is. Ik zat als heel klein jongetje op zijn schoot. In de grote fauteuil onder de schemerlamp. Hij hield mijn blote voeten vast en las sprookjes voor uit een groot rood boek. Niet alles drong tot me door, maar ik luisterde min of meer ademloos, diep onder de indruk. Het was niet alleen wat hij las, maar ook zijn stem en natuurlijk de wereld waarin we ons bevonden die even veilig als geheimzinnig was. Ik wilde helemaal niet weg uit die wereld en ook niet van zijn schoot. Toen ik later zelf kon lezen, was ik benieuwd wat ik van die sprookjes vond als ik ze zelfstandig onderging. Toen ontdekte ik dat hij er veel had bij verzonnen. Dat vond ik sensationeel.
Columns
-
-
Mijn tandarts maakt deel uit van een tandartsengroep. Zo heet het. Nu moet ik bij de mondhygiëniste zijn, een erg aardige vrouw die me charmant op mijn donder geeft, want ik doe altijd wel iets niet goed, vooral handelingen in de flossfeer. “Zal ik het nog een keer voordoen?”... lees meer
-
Haast nooit kijk ik een televisieprogramma terug op Uitzending Gemist. Behalve dat ik er niet toe kom, om dezelfde reden als ik niet tot het televisieprogramma kwam, vind ik het ook een tweedehands manier van kijken. Als een televisieprogramma een deel is van een reeks, komt e... lees meer
-
De zondag overleden grote Amerikaanse komiek Jerry Lewis was ik niet vergeten, nee zeg. Ik hoorde hier niet vaak meer over hem praten, maar keek nog regelmatig naar fragmenten uit zijn films en optredens. Ik houd erg van oud amusement. Iedere keer als ik zoiets beweer, haast ik... lees meer
-
Zelden hoorde ik het woord `gewoon’ zo vaak achter elkaar als zaterdagavond. Het was in een reportage die in Nieuwsuur werd uitgezonden. Plaats van handeling was een kleine plaats aan de grens tussen Spanje en Frankrijk. Daar kwamen de terroristen vandaan die verantwoordelijk wa... lees meer
-
De berichten over de herenfiets liet ik ongelezen. Ik dacht: wat nu weer? Ik liet het bij die gedachte, verdiepte me niet in het antwoord op die kleine vraag. Misschien krijg ik steeds meer last van de vraag `Wat nu weer?’. Ze moeten van de herenfiets afblijven! Alleen het woord... lees meer
-
Gisterochtend hoorde ik op de radio een gesprek met een Elvisimitator. Daar zijn er veel van. Ook in Nederland. Kun je inhuren voor een feestje. Deze Elvisimitator wordt geprezen om zijn Elvispak. We weten dan wat er bedoeld wordt: een wit pak met nogal wat versiering erop en e... lees meer
-
Gek dat ik denk dat ik geen stukje meer moet schrijven over het openbaar gebruik van de mobiele telefoon, terwijl het in veel gevallen een vorm van zachte hufterigheid is. Over andere hufterigheid schrijf ik wel, niet te vaak trouwens, want ik wil het hier graag licht houden. To... lees meer
-
Het is niet belangrijk, maar de plek waar de glas- en papierbak staan is er zelden een met een vrolijk stemmende uitstraling. Komt misschien ook door wat je daar doet. Is nuttig, zeker, maar er is ook iets armzaligs aan de hand zonder dat te zeggen valt wat dat is.
-
Waar ik vandaag 40 jaar geleden was toen ik hoorde dat Elvis was overleden, weet ik niet meer, terwijl je zoiets hóórt te weten. Wel dat ik het zo’n vréémd bericht vond. Meer nog dan ik diep geschokt was. Misschien kwam dat laatste ook omdat ik niet lang daarvoor een zangshow va... lees meer
-
De eerste dagen na mijn terugkeer van vakantie ben ik altijd nogal innig met mijn eigen leefomgeving bezig. Hoe lang ik weg ben geweest, doet er niet toe. Ik ben graag thuis en wil dan ook goed tot me laten doordringen hoe alles rond thuis er ook weer uitziet. Ik loop met nieuwe... lees meer
-
De laatste keer dat ik een nieuwe fiets kocht, was twintig jaar geleden. Ik fietste erop naar huis en riep in de gang: “Kom even naar mijn nieuwe fiets kijken.” Toen ik weer buiten kwam, was de fiets weg. Eigen schuld, voor die halve minuut had ik hem niet op slot gezet. Ik was... lees meer
-
Was maar een klein artikel in deze krant dinsdag, maar er stond een keiharde kop boven: ‘Schoolbank bron van lichamelijke ellende’. Ik was meteen bij de les en dacht aan de secundaire arbeidsvoorwaarden in mijn leerplichttijd. De schoolbank was een van die secundaire voorwaarden... lees meer
-
Hoe we in elkaar zitten blijft een vraag die me onophoudelijk fascineert. Nu lees ik een artikel over een Engelse professor die een deskundige is in smaak wanneer het gaat over eten en drinken. Hij heet Charles Spence en is gastrofysicus. Hij publiceerde een boek waarin hij schr... lees meer
-
Als je een paar weken weg bent geweest, heb je thuis altijd meteen een gevoel van achterstand. Komt ook door het huis. Dat maakt de indruk in de steek gelaten te zijn. Daarom ruikt het er ook anders dan toen je vertrok en het ontrouw liet voor wat het was. Er hangt ook een stilt... lees meer