Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Gat

Graag lees ik in het café op de hoek in de namiddag de avondkranten. ’s Avonds is het er druk, maar dan niet. Ik lees er niet alleen, zit vooral zacht te dagdromen. Gisteren komt er een Amerikaans echtpaar binnen. Dat het Amerikanen zijn zie ik meteen. Het is alsof ze met veel te grote handen iets kleins willen bekijken. Zo lopen ze ook, voorzichtig. Ze raadplegen de kaart en bestellen twee glazen witbier, hij een groot, zij een klein. Daarbij voert hij het woord, zij kijkt zijn woorden vertederd na. Hij blijft de kaart bestuderen en wenst bitterballen. Ik zit aan de bar, met de krant, en vanuit een ooghoek volg ik het allemaal aandachtig. Als de bitterballen arriveren, begrijp ik dat de man al vaker in Nederland was. De vrouw niet. Hij doet alsof hij een man van de wereld is en wil iets te luchtig met de eerste bitterbal omgaan, zoals Amerikanen meestal doen met grappig voedsel. Hij duwt de bal lachend gretig in zijn mond. Wij weten allemaal dat dat niet handig is. Ja, zijn hand gaat wild wapperend naar zijn lippen, zijn hele hoofd kreunt woest, het is alsof hij van iets bezeten is geraakt. Zijn vrouw beziet hem nog steeds vertederd, wat ik sympathiek vind. Mijn gedachten maken zich even los van dit tafereel. In de Verenigde Staten zijn bitterballen niet verkrijgbaar, nergens in de wereld, geloof ik. Mijn zusje woont in Griekenland en zij denkt dat het een gat in de markt is, bitterballen. Misschien moet ik in mijn leven nog één grote slag slaan. Ergens in mij begint het woord `imperium’ te stralen. 

Columns

  • We zeggen vaker tegen elkaar dat het allemaal `wel saai’ is. Omdat er niets, bijna niets mag. Tijdens de eerste lockdown leek het alsof we daar minder last van hadden, maar toen was het nog nieuw. We hadden onze handen vol aan het bedenken van oplossingen. Nu heeft de overheid o... lees meer

  • Handig ben ik niet. Praktisch handig, bedoel ik. Komt deels door mijn moeder. Zij was gewend aan mijn vader die ook niet handig was. Daarom zag ze liever niet dat hij een kleinigheidje repareerde. Toen ik opgroeide en er iets kapot ging, pakte ze het snel uit mijn handen, bang d... lees meer

  • Zo nu en dan hoor je dat agenten door supermarkten patrouilleren om mensen die geen mondkapje dragen, op de bon te slingeren. Ik heb hier al eens bekend dat ik het niet erg vind om vanwege een kleine overtreding te worden bekeurd. Graag als wielrijder.

  • Zo nu en dan hoor je dat agenten door supermarkten patrouilleren om mensen die geen mondkapje dragen, op de bon te slingeren. Ik heb hier al eens bekend dat ik het niet erg vind om vanwege een kleine overtreding te worden bekeurd. Graag als wielrijder.

  • “Hoe gaat het?” vroeg mijn zusje toen ze me veertig jaar geleden op 9 december belde om me te feliciteren me mijn verjaardag. Ze was er érg vroeg bij, ik wist nog niet hoe het met me ging en vond het trouwens raar dat ze dat vroeg, want dat vroeg ze nooit.
    “Hoezo?” vroeg ik... lees meer

  • Gisterochtend omarmde ik een herinnering die ik had weggestopt. Kindertijd, Nijmegen, 6 december, ook een zondagmorgen, de cadeaus stonden rond de kachel. Hoe oud ik was, weet ik even niet, maar wel dat ik niet meer geloofde in Sinterklaas. Mijn zusje wel en voor haar speelde ik... lees meer

  • Zin in een ouderwetse sinterklaascolumn, want het blijft een magische dag, 5 december. Of magisch de juiste typering is, weet ik niet, ik heb zo gauw niet iets anders paraat. 

  • In het rijtje mogelijkheden voor kerstgezelligheid zie ik ook staan de buitenlunch. Ik lees hier en daar uitgewerkte plannen: hoge tafels, terrasverwarming, overdekkingen. Goed bedoeld is het, veel mensen willen toch iets aan Kerstmis doen en blijkbaar lukt dat niet in klein gez... lees meer

  • Helaas heb ik vaak last van schaamte, geen zware, lichte. Vooral in het openbare leven. Voorbeeld: op de groente- en fruitafdeling van de supermarkt zoek ik naar kaki’s. Niet iets wat ik dagelijks koop en ik weet even niet wat een kaki ook alweer is. Maar ja, staat op het boodsc... lees meer

  • In principe wil de overheid helemaal geen boetes uitdelen als we geen mondkapjes dragen. Bedenk ik niet zelf, maar zegt onze premier. Hij vindt het belangrijker dat we elkaar aanspreken op ons wangedrag. Dus dat je in de supermarkt zegt: “Mevrouw, u weet toch dat u een mondkapje... lees meer

  • Hoe het kwam, geen idee, maar toen ik gisteren in alle vroegte naar de fitnessclub liep, bleek ik me er sterk van bewust dat het de laatste dag van november was. Het ochtendlicht leek voor een tijdje te zijn vertrokken, naar het zuiden, om eind januari voorzichtig terug te keren... lees meer

  • “Een een serietje natuurlijk.” Hoor ik vaak als het gaat over hoe je je tijd doorbrengt nu de mogelijkheden beperkt zijn. Over het thuiswerken heb ik het even niet, nee, over de uren die `vrije tijd’ worden genoemd. Zijn er meer dan anders. Vandaar het serietje, nee, meervoud: s... lees meer

  • Fijn de typering `pico bello’ weer eens tegen te komen. Gisteren in deze krant was dat, in een artikel waarin stond dat we haast nooit meer een net pak aan doen. Net pak staat voor alle nette kleding in het algemeen. Met het woord `net’ of `netjes’ heb ik altijd moeite gehad. Da... lees meer

  • Als iemand zegt “Ik wil me nergens me bemoeien” wil die dat juist heel graag. Die bemoeizucht is bijna onbeheersbaar. Ik wil me nergens mee bemoeien, maar als ik het landelijk voor het zeggen had, zou ik dat carbidschieten verbieden. Als vuurwerk niet mag, is het zo evident. Beh... lees meer

  • Gisteren liep ik een winkel binnen waar ik nooit kom, maar nu wel. Gebeurt me vaker afgelopen dagen. Vanwege pakjesavond. Hoe we dat vieren is nog onduidelijk, misschien gaan de pakjes onder de kerstboom, maar dat er pakjes moeten komen, dat is duidelijk. Aan die pakjes gaan ver... lees meer

Pagina's