Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Hart

In de wachtruimte van de polikliniek wil ik graag iets te doen hebben. Vervelen doe ik me nooit, maar soms zijn er daar momenten die in die richting kunnen zakken. Een boek lezen lukt zelden. Daarvoor is er te veel vreemde onrust. Bovendien ben ik bang dat ik er zo in opga dat ik niet hoor dat mijn naam wordt geroepen. Een blad als Privé boeit me met moeite gedurende één bericht. Gisteren had ik een Privé uit de kersttijd van vorig jaar te pakken en daarin las ik dat prinses Stéphanie van Monaco een relatie had of nog heeft met een olifantentrainer die Franco Knie heet. Prima naam, Franco Knie. Ik leg het blad weer op de stapel en ga een tijdje zitten nadenken over de olifantentrainer. Hoe zou zo’n man in de dagelijkse omgang zijn, dus als hij niet met olifanten in de weer is? Hoe eet hij een zacht gekookt eitje? Dit houdt me een minuut of vijf bezig, maar altijd moet ik langer wachten. En dan ga ik iets anders bedenken. Bijvoorbeeld een vraag naar aanleiding van de mensen die ik om me heen zie, graag een vraag die ik nog nooit heb horen stellen. Gisteren werd het deze vraag: wanneer zijn we begonnen de bril op het hoofd te zetten en dan bedoel ik boven op het hoofd, in het haar, als er haar is? Vroeger deden dat alleen vrouwen die enorm van de wereld waren en lachend leefden, maar ineens ging haast iedereen dat doen. Ik denk dat het op gang kwam met een van de zangeressen van ABBA, de donkere, Anni-Frid Lyngstad, eind jaren zeventig. Soms overweeg ik een boek te schrijven over dit soort luchtige kwesties.

Columns

  • Lang geleden liep ik ook met een wandelstok. Na een knieoperatie. Ook ten gevolge van sportbeoefening. Eerst krukken, toen wandelstok, gelukkig maar een week of twee. Bijna twintig jaar geleden, maar met die stok had ik soms het gevoel dat ik op weg was naar een andere levensfas... lees meer

  • Of ik het goed verstaan heb, weet ik ineens niet meer, maar gisteren hoorde ik op het ochtendjournaal dat er dit jaar 6 miljoen kerstpakketten worden uitgedeeld. 6 miljoen? En ook dat werkgevers ongeveer 47 euro per pakket uitgeven, meer dan vorig jaar, want toen was het omstree... lees meer

  • Het Groot Dictee der Nederlandse Taal is een mooi evenement. Toch zag ik er nooit naar uit. Faalangst! Maar ik voel me er wel altijd bij betrokken, daarom luisterde ik zaterdagochtend. Voor de televisie is het blijkbaar niet meer interessant genoeg, maar de radio is niet zo klei... lees meer

  • “Wat heb jij?” Die vraag overvalt me niet. Variant: “Wat heb jij nu weer?” 

  • Soms lees ik een artikel over namaakvlees, dus geen echt vlees, en dan voel ik lichte fascinatie en vraag me daarna even af waaróm je dat zou willen eten. Je bent tégen vlees, vanwege het milieu, vanwege leed dat dieren wordt aangedaan, en eet het daarom niet. Begrijpelijk. Maar... lees meer

  • Er is onderzoek verricht naar onze omgang met kerstversiering. Van dat soort onderzoeken houd ik nogal. En ik ben opgehouden me druk te maken omdat mij weer niets gevraagd is. Daar práát ik zelfs niet meer over. 

  • In 2020 komt er een biografie van Patty Brard, lees ik. Ze wordt dat jaar 65. Nu kun je zeggen: 2020 is nog ver weg, wie dan leeft, wie dan zorgt. Maar dat is niet zo. Het duurt maar even. 

  • Het einde van het jaar nadert en dan steken altijd een paar vaste waarden de kop op. Zoals de Nationale Wetenschapsquiz op televisie, dit jaar op 29 december. Ik kijk daar meestal naar en na afloop zit ik een tijdje verpletterd voor me uit te staren: ik weet weer helemaal niets!... lees meer

  • Dat mensen zich in prille ochtend voor de nog gesloten huisartsenpraktijk opstellen, begrijp ik. Het is daar vaak lang wachten en daarom nuttig zo vroeg mogelijk in de wachtkamer te zitten. Het kleine probleem is wel dat je dikwijls tussen medepatiënten staat die graag een praat... lees meer

  • Op een receptie ontmoet ik een vrouw die ik me herinner van langer dan veertig jaar geleden. Ja, ergens in het begin van de jaren zeventig zie ik haar in die herinnering, een feest in een groot huis ergens in het diepe zuiden van het land, het was zomer. Leuke vrouw, mijn leefti... lees meer

  • Snelbinders zijn niet meer wat ze geweest zijn. Of nee, het zijn de matige constructies van de bevestigingspunten waardoor de snelbinders los raken en zich in je achterwiel wikkelen. Gebeurde gisterochtend. Klein probleem, maar toch: lastig. Ik zit op mijn hurken om het materiaa... lees meer

  • Het begin van 5 december is hier altijd hetzelfde. Omstreeks 8 uur wordt de straat met een rood-wit lint afgezet. Tot een paar jaar geleden werd dit gedaan door twee stevige motoragenten, speciaal belast met hartelijkheid. Inmiddels zijn we aan verkeersregelaars gewend, mannen e... lees meer

  • Wordt al een `Freriksje’ genoemd, de lompe manier waarop Philip Freriks zondag tijdens een radioprogramma als columnist van dat programma ontslagen werd. Of deze kwestie het Jaaroverzicht van het Journaal haalt, weet ik niet. Bij Jeroen Pauw werd duidelijk dat de VPRO het wel de... lees meer

  • Een groot deel van de drukke verkeersweg was opgebroken. Ik zat in de auto, het was avond, er viel drammende regen en ik zag een grote felverlichte pijl die me naar links leidde, naar een gedeelte van de weg waarop je normaal van de andere kant rijdt. Een op het wegdek geschilde... lees meer

  • In de televisieserie Swiebertje van lang geleden, speelde ook een veldwachter een belangrijke rol, Bromsnor genaamd. Uitstekende naam, niemand in mijn omgeving zei: wie héét er nu zo? Eerlijk gezegd keek ik vooral vanwege hem. Zijn omgang met regels en gezag vond ik fascinerend.... lees meer

Pagina's