Wekelijks lees ik de Donald Duck, al min of meer levenslang. Op het omslag staat dat het `een vrolijk weekblad’ is. Dat is waar. Op donderdag wordt het bezorgd en meestal begin ik meteen te lezen, ook al heb veel aan mijn hoofd, in ieder geval één verhaal, zeker wanneer er een a... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Hemel
Vrijdag moest vertellen over mijn werk in een klein dorp in de buurt van Assen, in het melancholieke vlakke landschap van de nederblues. ’s Middags belde ik op over hoe laat ik precies werd verwacht en of ik nog ergens iets kon eten. De woordvoerster van de organisatie zei dat het dorp maar 95 inwoners telde en dat er één café was waarin alles gebeurde. Daar trad ik dus ook op. Ik houd erg van cafés waarin alles gebeurt, mits met niet te veel lawaai. Voorts zei ze dat ik in dat café dus ook iets kon eten, maar dat er maar één gerecht werd geserveerd. Ik dacht even na over deze heldere gang van zaken. Ze vertelde wat het gerecht was: `Een bal gehakt met gebakken aardappelen en sla.’ Ik vroeg of ze die woorden wilde herhalen. Dat deed ze. Of ik er bezwaar tegen had? Bezwaar? Hoezo bezwaar? Niets liever dan dat. Een paar uur later zat ik er, tegenover een collega die uit dat landschap komt. Aan een klein tafeltje aten we gehaktballen met gebakken aardappelen en sla. Als ik uit het raam keek, zag ik de mist over de velden ademen. Het tafeltje waaraan we zaten, stond voor een klein podium. Op dat podium gaf de betreurde Harry Muskee in de eerste week van het nieuwe jaar altijd een concert. Niet met zijn hele band, want daarvoor was het podium te klein. Hij woonde een dorp verder. Het programma waarin ik daar mijn zegje mocht doen heet `De literaire hemel’. Onderweg erheen vond ik dat een wat pretentieuze benaming, maar toen ik er zat, dacht ik op volle kracht: ja! Amen is de naam van kleine dorp. Ook dat nog!
Columns
-
-
Eergisteren hoorde ik het probleem voorbij komen in een actualiteitenprogramma op televisie, maar daarna kwam ik het niet meer in volle omvang tegen: glurende mannen op sportscholen. Moet een meldpunt voor komen.
-
Hier in de buurt wordt vuilnis op maandag en dinsdag opgehaald, maar afgelopen maandag niet vanwege staking. Die was tijdig aangekondigd in de media en ook de gemeente kwam vorige week zaterdag met duidelijke voorlichting.
-
Altijd raar zinnetje gevonden: “Dank je de koekoek!” Ik zeg het nooit, ook omdat ik niet van afblafferige uitdrukkingen houd. Laatst hoorde ik iemand snauwen: “Of je worst lust!” Huiveringwekkende woorden.
-
Waarom ik het op Aswoensdag altijd even over Aswoensdag moet hebben, begrijp ik eindelijk na al die jaren.
Als katholiek kind moest je de woensdag na carnaval naar de kerk. Als je katholiek bleef, moest dat later ook, maar dat bleef ik niet zo lang. Je móest dus, ook als je... lees meer -
Je moet jezelf niet al te vaak erg belangrijk willen maken. Tijdje terug ging ik tegen mezelf in door hier te beweren dat zo nu en dan een dansje heilzaam kan werken. Terwijl ik geen danstype ben, alleen onder dwang dans.
-
Las in deze krant een interview met mevrouw Kaag, wat ik altijd graag doe, want wat ze zegt, gaat meestal ergens over en dat vind ik tussen alle politieke waaitaal verfrissend.
Aan het slot wordt haar gevraagd of ze het `eigenlijk nog leuk’ vindt in Den Haag. Ben er een voo... lees meer -
Vorige week was het carnaval nog niet losgebarsten. Ik had een paar dagen werk te doen in Maastricht, carnavalsstad bij uitstek. En de stad had er zin in, de stad popelde, dat was goed te zien. Overal wapperden al de carnavalsvlaggen, rood, geel en groen. In etalages van winkels... lees meer
-
Er werd een verdwenen tijd opgeroepen, gisteren in deze krant, in het artikel over actrice en zangeres Marijke Merckens die vorige week overleed. Ze is 83 geworden.
Wim Sonneveld werd eindelijk weer eens genoemd. Zij assisteerde hem in drie van zijn onemanshows. Wim Sonneve... lees meer -
Vaak verwijt ik mezelf dat ik me sterk of vaag opwind over mensen die met een koptelefoon op door het dagelijks leven lopen. Of met van die oortjes in. Maar de koptelefoon is zichtbaarder en het is duidelijk: de buitenwereld moet ver weg blijven.
-
Grof taalgebruik kan me meestal niet zo veel schelen. Ben er niet dol op, maar het heeft ook de harde helderheid die in sommige situaties begrijpelijk is. En af en toe ook wenselijk!
Waar ik niet tegen kan is bonkig taalgebruik. Is doorgaans wat bedáchter dan grof taalgebru... lees meer -
In vijf kranten las ik gisteren dat er voor de Vermeer-tentoonstelling in het Rijksmuseum zelfs mensen uit Australië komen. Uit Australië! Staat er heel trompetterig. Wel te hopen dat die Australische belangstellenden kaartjes hebben gereserveerd, anders komen ze er niet in.... lees meer
-
Je weet niet altijd hoe vaak je het over iets gehad hebt. In dit geval is dat `iets’ de Britse serie Fawlty Towers. Afgelopen dagen werd me al een paa... lees meer
-
Een goed humeur is een stemming die je overkomt, maar je kunt er zelf ook iets aan doen. Bijvoorbeeld door je in te spannen dat humeur vast te houden. Is niet altijd makkelijk. Mij lukt het niet een, twee, drie wanneer ik me ontzettend erger, hoewel ik er meteen bij aanteken dat... lees meer
-
Betrokkenheid is belangrijk, ook al ben je minder effectief bezig. Deze dagen zien we weer dat mensen hun zolder leegruimen, de boel in vuilniszakken doen en die dan húp in busjes en vrachtwagens richting Turkije. Of naar Syrië, maar dat is moeilijker bereikbaar.