Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Kookworkshop

Al erg lang ben ik klant van de Nederlandse Spoorwegen. Ik heb een kaart waarmee ik met korting kan reizen, wat ik vaak doe. Ik wil dan van punt A naar punt B en het liefst binnen de tijd die daarvoor staat, dus graag op tijd vertrekken en op tijd arriveren. Meer is niet nodig! Néé! Blijkt vaak een hele klus, zeker nu het herfstig wordt en er weer sprake is van bladval. Over het seizoen dat daarna komt heb ik het niet eens. Ik durf de naam ervan in dit verband niet eens te noemen. En ook niet wat er dan uit de lucht kan vallen. Maar goed, ik weet, nee, vermoed dat iedereen zijn best doet en ik ben dan ook de laatste die moppert. Doe ik wel een beetje nu ik post krijg van de NS. Op de voorkant staat: `Extra Spoordeel voor de heer T.M.M.Verbogt.’ Aan de persoonlijke benadering kom ik niets eens toe. De woordspeling ligt log in de weg. De meeste woordspelingen zijn erg, maar sommige zijn iets minder erg. Deze niet. Ik weet wat de bedoeling is en hoe het woord tot stand is gekomen, maar het hoeft alsjeblieft echt niet, `Spoordeel’. Wat zijn de Spoordelen? Ik kan een gratis snack op het station krijgen of een warme drank, ik mag tegen reductie een kookworkshop ondergaan en dat is nog maar een greep. Ook is er een Spoordeel voor een gratis tweede dagschotel in een eetgelegenheid te Arnhem, Den Haag, Rotterdam of Tilburg. Ik reis altijd alléén en zie mezelf al zitten in het pittoreske Tilburg: `Ober, graag twee dagschotels.’ En even later strompelend naar het station hollen en dan maar weer zien thuis te komen!

 

Columns

  • In mijn kindertijd zagen we de intocht van de Vierdaagse een paar keer bij vrienden van mijn ouders. Die hadden een huis aan de Sint Annastraat, met een groot balkon aan de voorkant. Betere plek was volgens mij niet denkbaar. Ik voelde me dan ook bevoorrecht en hoopte dat bijvoo... lees meer

  • Vandaag is het Zwarte Zaterdag. Twee hoofdletters, dus dan is het menens. We hebben het weer over Frankrijk. De ANWB adviseert zo laat mogelijk te vertrekken en liever niet over de snelwegen te rijden. De meeste vakantiegangers doen dat toch, want vakantie is vakantie en dan val... lees meer

  • Fascinerend dat er aan de Vierdaagse wandelaars meededen die zich per taxi van controlepost naar controlepost lieten vervoeren. Of op de fiets sprongen. Dit jaar kan dat niet meer, want er zijn nu ook mobiele controleurs van wie niemand weet waar ze hun werk zullen doen. Ze lett... lees meer

  • In een Nederlandse zomer gebeurt er weinig waarover publiekelijk te praten valt. Daarom zijn alle praatprogramma’s met vakantie. Dat heeft voor- en nadelen. Heel raar, maar soms mis je ze toch. Nu bijvoorbeeld. Graag had ik bij Matthijs of Eva of Humberto of Sven of Max de recht... lees meer

  • Het is niet veel, 6 euro voor een uitleg waaraan je iets hebt. Toch wordt er gemord over dit apotheektarief. Je kunt je afvragen wat een uitleg is en wat niet. Gisteren haalde ik een medicijn op en toen zei de apothekersassistente: `U heeft dit al eerder gehad.’ Ik knikte. Ze vr... lees meer

  • Op de radio hoorde ik een gesprek met een deskundige die bevestigde dat er rond 2030 een nieuwe Kleine IJstijd begint. De zon komt in een periode van koelte. Vandaar. De winters worden strenger dan we tot nu toe kennen, en de zomers gaan tegenvallen. Om een beeld te schetsen wee... lees meer

  • Gisteren, twee dagen later, keek ik nogmaals naar de Wimbledonfinale tussen Djokovic en Federer. Soms vind ik het verhelderend een wedstrijd te zien waarvan ik de uitslag ken. Ik let dan anders om momenten van concentratie en ook erg op wanneer welke speler winnaar begint te wor... lees meer

  • De vrouw aan de telefoon vraagt of ik even tijd heb. Ze heeft daarvoor ook al veel gezegd, maar dat heb ik niet verstaan. Dat komt doordat ik me afvroeg wat ik fout deed toen ik me inschreef in het Bel-me-niet-register. Ik word gelukkig niet vaak gebeld door opdringerige persone... lees meer

  • Het bezit van een caravan is een manier van leven. Vrijheid en huiselijkheid gaan hand in hand. Zoiets las ik dit weekend in een artikel waarin mensen aan het woord komen die verstand hebben van wat typisch Nederlands is. Zelf heb ik nooit een caravan gehad. Wel ging ik vaak op... lees meer

  • Een vakantieprobleem waarbij ik niet stilstond is snurken, snurken op de camping. Daarover las ik een artikel. Misschien snap ik het niet goed, maar blijkbaar heeft de partner van de snurker op de camping meer last van het lawaai dan thuis. Het kan best zo zijn dat de vrije natu... lees meer

  • Het zijn meestal spiegels op andere plekken dan in je eigen huis. Je loopt er langs of staat er ineens per ongeluk voor en denkt `Nou ja’ – of zoiets. Die gedachte betreft je lichaam. Ik had het gisteren in de toiletruimte van een restaurant waar ik me zojuist met een nogal inte... lees meer

  • Tijd gaat zo snel dat je soms vergeet wanneer iets ook alweer was. Ik keek gisteren even naar een deuk in mijn auto en vroeg me af wanneer ik die ook alweer kocht, de auto dus. Ik herinner me dat ik er hier een stukje over schreef waarin ik hoopte dat die deuk maar snel moest ko... lees meer

  • Ook een fijne traditie: de ANWB die waarschuwt voor extra drukte op de wegen tussen Nederland en Frankrijk. Komend weekend bijvoorbeeld. Nederland gaat met vakantie en de Fransen verplaatsen zich vanwege hun nationale feestag, 14 juli, die pas volgende week is, maar ze willen er... lees meer

  • Het woord kende ik niet: bakfietsburger. Een fractie van een seconde denk je aan iets eetbaars, een kolossale hamburger. Heeft met mijn Nijmeegse studententijd te maken. In een cafetaria bij ons in de buurt kon je een waterfiets kopen: een bergje frites links en rechts begrensd... lees meer

  • Het inpakken van een auto is geen dingetje dat je even doet. Ik wees er vorige week op dat je nooit, nóóit moet zeggen: dat doe ik wel even. Ik heb het nu over de auto die dadelijk op weg gaat naar een vakantiebestemming. Gisterochtend maakte ik vrij vroeg een wandeling door de... lees meer

Pagina's