Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Lekker!

Iemand vroeg waarom ik niets over het Koningslied had geschreven. Had ik wel, maar toen was het er nog niet officieel. En nu is het weer weg, als ik het goed begrepen heb. Het is teruggetrokken. Kan dat wel? Het lied is er toch? We hebben het toch gehoord? Ik aarzel een beetje als het over dat lied gaat, want ik vind lelijke dingen altijd zielig. Daarom heb ik al behoorlijk wat oranje inhuldigingsspullen in huis. Die zie ik dan liggen in het warenhuis en ik vraag me bijna hardop af: wie wil jullie dan? Het Koningslied is of was ook een lelijk ding. Dat hebben we de afgelopen dagen gewéten, op radio en tv en waar niet. Maar dat was te voorspellen. Dat Koningslied had nooit goed kunnen zijn, wat niet alleen aan de makers ligt. Mij verbaasde wel dat men ineens zo kritisch en kwaad was over de kromme taal in het lied. Die was inderdaad krom, maar over een gemiddeld lied van Jan Smit hoor je nooit gefoeter. Of over Hazes! `We houden van Oranje, om zijn daden en zijn doen.’ Is ook niet mis. Had overigens met een paar aanpassingen een goed Koningslied kunnen zijn, maar ja, te laat. Ik voelde vaag de behoefte het héél even voor het Koningslied op te nemen. Bijvoorbeeld voor het vaak geciteerde zinnetje `De W van wakker, stamppot eten’. Volgens mij werd bedoeld dat het hier om wárme stamppot ging. De W zat er impliciet in. Koude stamppot is meestal niet te doen. Hoewel ik die lang geleden weleens op brood heb gehad, hutspot om precies te zijn. Met een fijn vlies van mosterd eroverheen. Lekker! Kon er weer tegen!

Columns

  • Vrijdag reed ik in mijn auto door het gebied dat getroffen was door de stroomstoring. Ik bewaar daar prettige herinneringen en bedoel niet alleen dat ik besefte hoe nuttig stroom is, wat een open deur lijkt, maar hoe vaak staan we daar bij stil? Het was het begin van de stroomst... lees meer

  • Er zijn mensen die van bank veranderen omdat ze het gegraai aan de top beu zijn. Snap ik wel. Ik doe het zelf (nog) niet opdat ik opzie tegen de tijd die het kost, tegen het geregel. Slappe houding. Daarom probeer ik er wat van te maken. Als ik dan zo’n bankier op televisie zie,... lees meer

  • Soms komt iets dichterbij terwijl dat niet per se hoeft. Het is ook niet erg als het weer voorbij is. Eurovisie Songfestival. Zojuist hoorde ik pas goed ons lied, gezongen door Trijntje Oosterhuis. Die zangeres vind ik goed, ook al kleeft er iets tragisch aan, maar ik weet niet... lees meer

  • Er is een boek verschenen dat `Verborgen vrienden’ heet. Gaat over volwassenen die nog steeds een knuffeldier hebben. Ook een paar kinderen, maar vooral volwassen. Is blijkbaar moeilijk, zelfs een soort taboe. Die volwassenen nemen het knuffeldier mee naar bed en daar voelen ze... lees meer

  • Een steeds vaker voorkomend probleem is het tegenkomen van mensen van wie ik denk: liever niet. Ligt vooral aan mij, niet meteen aan die mensen. Ik word steeds gevoeliger voor veel te veel en daaraan moet ik iets doen, maar ik weet niet wat. De situatie vind ik nog net niet erns... lees meer

  • Blijkbaar zit ik een beetje kouwelijk in de trein, want de mevrouw tegenover me zegt: `U hebt nog geen last van lentekriebels, zie ik.’

     

  • Iedereen gun ik een triomftocht. Donderdagavond liep Ard van der Steur opgetogen over het Binnenhof, door het journaal en actualiteitenprogramma’s. Hij werd de nieuwe minister van Justitie, iedereen wist dat, maar hij moest officieel nog zeggen dat hij van niets wist. Dat deed h... lees meer

  • Pakkerd – dat woord hoor ik niet zo vaak meer. Vroeger wel en dan schrok ik er altijd even van, in bijvoorbeeld oproepen als: `Geef tante Boebie eens een lekker pakkerd.’ En dan zag je de betreffende tante zitten, aan de andere kant van de kamer, een grote hoeveelheid tante. Ze... lees meer

  • Het zijn oprispingen die ik nauwelijks merk, maar soms flitst vaag de vraag door me heen of ik er niet nog iets bij moet doen. Schrijven is mijn werk, columns romans, toneel, maar misschien kan ik nog een bedrijfje of een winkel aan me koppelen, waardoor ik nog een andere bindin... lees meer

  • Stel dat de politie een berucht fietsendief wil vangen, de Koning der Fietsendieven. Ze weten wie het is, maar het lukt maar niet hem op heterdaad te betrappen, want daarvoor is hij een veel te lepe jongen. Hij heeft het niet voor niets zo ver geschopt in zijn branche. De politi... lees meer

  • Zaterdag las ik een interview met tv-presentator Hans Goedkoop waarin hij onder meer zegt dat hij het belang van genieten overschat vindt. Genieten hoeft wat hem betreft altijd maar even, daarna ga je weer aan het werk. Terwijl ik dat las, voelde ik mezelf instemmend knikken. Ik... lees meer

  • Omdat het Boekenweek is, werd er de afgelopen dagen iedere avond laat een kort programma (minuut of acht) uitgezonden dat `Iedereen schrijft’ heette. Een montere titel die ook iets ontmoedigends heeft, want waarom zou je doen wat iedereen doet? Opzet was simpel: uit een schrijfw... lees meer

  • Inmiddels zijn we er gewend aan geraakt dat filmopnamen de tijd in onze straat ruim zeventig jaar hebben teruggezet, een Duitse film over Anne Frank. Sinds maandag ziet het leven er hier anders uit. De Tweede Wereldoorlog is nog niet afgelopen. Voor sommige vooral oudere bewoner... lees meer

  • Vaak ben ik bang dat ik iets niet begrijp wat ik wel zou móeten begrijpen. Kan liggen aan de wereld die steeds gecompliceerder wordt, maar ook aan mezelf. Ik houd rekening met dat laatste. Toen Fred Teeven maandag zijn aftreden bekendmaakte en nijdig tussen haakjes zei dat de de... lees meer

  • Tijdje terug fietste ik langs een auto die half op het fietspad stond. Ik raakte een van de buitenspiegels. `Raken’ is een te groot woord. Ik streek er langs. Vergelijk het met een zuchtje wind. Er gebeurde toen dit: een man stapt uit. Nee, het is iets ánders dan uitstappen. Het... lees meer

Pagina's