Pas gisterochtend zette ik de radio aan om me weer op de wereld aan te sluiten. Kerstavond en eerste kerstdag was ik ver weg van het nieuws. Het hoefde even niet. Misschien is die instelling niet goed, omdat je dan je ogen sluit voor de werkelijkheid. Maar soms wil ik dat, mijn... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Licht
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standaardtabel;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
Een bevriend schilder wijst naar een schilderij dat hij bijna heeft voltooid, en zegt: `Het licht is weer terug.’ Ik zie deels wat hij bedoelt, het licht dus. Hij heeft een van mijn lievelingsplekken geschilderd, een bocht in de weg die naar zee leidt. Als ik in die bocht ben, lijkt de hemel zich te openen. Ik kan het niet anders zeggen dan zo. Deels begrijp ik hem ook niet. Was het licht weg dan? De schilder lacht: `Het zat er wel in, maar ik wilde het schilderij te perfect maken. Dan gaat het licht weg.’ Snap ik. Als je iets te perfect wil hebben, maak je het min of meer dood. Perfectie is bovendien zelden interessant. De schilder zegt: `Maar ik had het dus al licht gegeven. En ik heb ooit geleerd dat wat je geeft, je ook altijd terugkrijgt.’ Hij wijst tevreden naar het licht. Die laatste opmerking vind ik aangenaam waar: wat je geeft, krijg je altijd terug. In deze tijd van het jaar houdt het licht me erg bezig. Ik kan er vrolijk en optimistisch van worden. Ik lees een roman van John Cheever. Hij schrijft over zijn hoofdpersoon: `Hij leek gezichten vooral te beoordelen op hun vermogen om licht vast te houden.’ Dat doet deze hoofdpersoon altijd: hij zoekt meteen het licht in iemands gezicht. Sommige gezichten zijn lichtloos. Die verontrusten hem. Ik snap dat wel, ik denk dat ik hetzelfde doe. Het allermooiste is als ik in een gezicht licht zie dat bij het licht van de lente hoort. Er zijn mensen die dat altijd in zich hebben, ook als de lente voorbij is en de zomer ook en de dagen donkerder worden.
Columns
-
-
Op de radio hoorde ik al een paar keer een winkelier zeggen morgen en overmorgen `een gekkenhuis’ te verwachten. Dat richten we met ons allen aan, want we moeten tot het laatste moment boodschappen doen, en niet zo’n beetje ook. Velen van ons zijn zelfs in lichte paniek.
-
Mijn zusjes die een beetje jonger zijn dan ik, zullen hem waarschijnlijk niet kennen: Toby Rix, vorige week overleden, 97 jaar oud. Hij was vooral bekend van het instrument dat de Toeterix heet, een installatie van toeters. Zijn omgang met dit instrument was komisch. Ik heb hem... lees meer
-
Tegenover me in de trein zitten twee jonge vrouwen die een kerstpakket op schoot hebben, verpakt in goudkeurig papier. Ze houden het kerstpakket vast zoals het hoort, alsof ze willen voorkomen dat iemand het van hen afpakt. Ze zien er vrolijk uit, wat misschien komt door het k... lees meer
-
Nooit is het Woord van het Jaar een mooi woord en het staat altijd voor iets wat náár is. Dit jaar: appongeluk. Twee andere woorden waren ook in de race: fipronilei en regenboogtaal. In het laatste zit nog een beetje poëzie, maar ja, de betekenis is dat het hier om genderneutral... lees meer
-
In Den Haag kwam ik een man tegen in wie ik een jongen herkende die bij mij op school zat, inmiddels alweer een tijdje geleden. Hij had iets meer lichaam gekregen, maar straalde de makkelijke vrolijkheid uit die hij toen ook al had. We maakten een praatje voor een gebouw waaro... lees meer
-
Waar ik vanaf moet: ik weet iets, maar dan wil ik tóch nog zeker weten of het waar is wat ik weet.
Zaterdag moet ik per trein van Amsterdam naar Nijmegen, een traject dat in het weekend altijd moeilijk is. Komt door reparaties. Ik probeer daar begrip voor te hebben. Thuis k... lees meer -
Als de postpakketbezorger een pakje wil bezorgen en je bent er niet, zijn er twee mogelijkheden: hij geeft het pakje bij de buren af en met die mogelijkheid ben ik vertrouwd. De band met de mensen met wie je een straat deelt, wordt er sterker door.
-
Gisteravond waren er veel vallende sterren te zien. Dat werd in de ochtend al aangekondigd en ik wist tot mijn spijt dat ik iets te doen had waardoor ik ze niet kon zien, terwijl ik de laatste tijd vind dat ik iets meer van de natuur moet meemaken.
-
Eindelijk zie ik haar in het echt. Samen met zangeres Beatrice van der Poel mag ik in een televisieprogramma iets over onze voorstelling vertellen. Het is een bont programma met veel gasten. Ik sta met Ferry Mingelen te praten die dadelijk het aftreden van Emile Roemer moet toel... lees meer
-
Er was een storing in het internet hier in huis. Dus een bedrijf gebeld en er zou een paar dagen later iemand komen. En van tevoren een sms waarin stond hoe laat ongeveer. Ben ik blij om: dat je niet meer een hele dag hoeft zitten wachten op zo’n deskundige.
-
Het winterweer zorgde gisterochtend voor twee interessante oproepen: alleen de weg op te gaan als het echt nodig is, en, daarmee samenhangend, vooral thuis te werken. Ja, wanneer is het echt nodig naar buiten te gaan? Is een levensverdiepende vraag, niet alleen wanneer de wereld... lees meer
-
Gisterochtend keek ik naar het televisieprogramma WNL Op Zondag. Komt er nooit van en daarom weet ik veel niet. Bijvoorbeeld dat er vanaf april in de Beekse Bergen iets unieks aan de hand is. De heer Lips en zijn aardige dochter Leentje zaten bij Rick Nieman op de bank. De famil... lees meer
-
Zeker weten doe ik het niet, maar volgens mij kreeg ik als kind eens een verjaardagskaart van Donald Duck. Die kaart zorgde voor grote vreugde. Ik wist natuurlijk ook wel dat Donald Duck alleen maar bestond in de verhalen in het weekblad, maar toch vroeg ik mijn moeder hoe hij k... lees meer
-
De komende weken wordt 2017 gefileerd, het beste dit, het slechtste dat, opmerkelijke verschijnselen, opvallende personen, nieuwe dingen. Ik houd ervan, vooral als ik een mening moet mobiliseren die daarvoor een sluimerend leven leidde.