Meestal doet mijn geheugen het goed, maar ik weet niet meer of we er vijfenveertig jaar geleden lang over spraken, over de invoering van zomertijd en wintertijd. Nee, alleen de zomertijd, want de wintertijd was gewoon de tijd zoals die bij ons was. Als ik dat opschrijf, krijg ik... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Optimisme
Soms, in mijn geval steeds vaker, zijn herinneringen zo levend dat het net is alsof ze zich niet in het verleden afspelen, maar het momenten van nu zijn. Vroeger bestaat niet of nauwelijks. Ik dacht het zaterdagavond weer toen ik naar een programma keek waarin gevierd werd dat The Beatles vijftig jaar geleden voor het eerst op de Amerikaanse televisie te zien waren. Meer dan 70 miljoen mensen zagen dat, Amerika lag aan hun voeten, niet alleen Amerika, ze waren die avond voorgoed van de hele wereld. Bij het zien van die oude beelden vroeg ik me weer af wat het was wat ze uitstraalden. Keurige jongens in keurige pakken met uiterst prettige liedjes die zelfs in die dagen nauwelijks `wild’ genoemd konden worden (nee, dan Elvis!). Het was iets anders: vrolijkheid, optimisme, montere brutaliteit. De nieuwe tijd die in de wereld was aangebroken, had die jongens nodig, ze wáren die nieuwe tijd. Van bijna ieder liedje wist ik wanneer en waar ik het voor het eerst hoorde. Dit romantiseer ik niet, het is zo. Na je geboorte begin je nog een paar keer met je leven en dan zeg je telkens: mijn leven begint nu pas echt. Meestal kom je er niet toe door en door te beseffen wat je met `echt’ bedoelt, want daarvoor heb je het veel te druk met dat nieuwe begin van je leven. Ik denk nu sterk aan het intro van I Want To Hold Your Hand, dus nog voordat ze gaan zingen. Zojuist luisterde ik er weer naar, naar die zes seconden, even hard als toen. Weer haal ik diep adem, weer voel ik die opwinding en krijg ik zin in alles!
Columns
-
-
Het mag natuurlijk niet, maar soms word ik er moe van ieder moment een mening paraat te hebben, terwijl ik donders goed begrijp dat er veel aan de hand is wat om een mening vraagt. Soms verlang ik naar kortstondige leegte, ik kan het niet anders noemen dan zo. Dat je mag toegeve... lees meer
-
In de supermarkt op het station vaan Maastricht kocht ik vorige week een paar levensmiddelen voor onderweg in de trein en toen zag ik naast het pinapparaat een afgehakte hand, geen echte, van plastic, maar wel heel erg lijkend op een echte afgehakte hand. Ik dacht: wat raar. Maa... lees meer
-
Maand geleden zat hier aan de keukentafel een schilder die we gevraagd hadden voor de achterkant van het huis. Daar heeft hij even hoofdschuddend naar gekeken om daarna ruim een uur over zichzelf te spreken.
Mensen die het uitsluitend over zichzelf hebben, verdraag ik steed... lees meer -
Waar ik nog nooit van gehoord had, maar inmiddels min of meer alles over weet, is een speelvoorziening voor kinderen die `Jumpsquare’ heet. Raar weer dat Engelse woord. `Springplein’ kan ook, is enorm duidelijk.
-
Jeremiëren is een woord dat ik nooit gebruik, terwijl ik wel weet wat het betekent en het ook wel iets moois vind hebben. Zaterdag kwam het aan de orde in het Sonnenborgh Museum in Utrecht. Daar valt van alles te beleven over sterren en planeten. maar die dag was er een bijeenko... lees meer
-
Een van mijn medesporters op de fitnessclub is een banketbakker in ruste. Een befaamd banketbakker. Zijn kroketten hebben landelijke bekendheid. Ik hoor hem daar graag over spreken, bijvoorbeeld over de bereiding van kaaskroketten, wat geen simpele gang van zaken is. Wanneer hij... lees meer
-
Nog steeds ben ik een groot liefhebber van bioscoopbezoek. Blijft toch iets anders dan `op de bank met filmpje’. Film in de bioscoop is nooit een filmpje. Alleen daarom al.
-
Stel ik dat ik een column stellig beweer dat deze krant wordt volgeschreven door Smurfen, ben benieuwd wat er dan gebeurt. Misschien komt er een mail van een lezer waarin staat dat de journalisten van De Gelderlander er wel degelijk uitzien als gewone mensen, in ieder geval niet... lees meer
-
Gesprek ging ineens over rijvaardigheden, wat nooit gebeurt. Saai onderwerp dat misschien niet onbelangrijk is. Eén keer veroorzaakte ik een aanrijding, op een bijna leeg parkeerterrein. Was net alsof dat moest gebeuren, dan had ik dat tenminste gehád. Ik praat er niet graag ove... lees meer
-
Tijdens het verlaten van de sportschool zei mijn bevriende buurman, wijzend op een welbespraakte, vrolijke medesportster: “Zij heeft de wuppies bedacht.”
Ik moest bekennen dat ik niet wist wat wuppies waren. Zoiets kost me moeite. Graag weet ik zoveel mogelijk over nutteloz... lees meer -
Hoeveel coronavaccinaties heb ik nu gehad? Drie, vier? Raar dat ik het ineens niet meer weet. Ja, telkens kreeg ik een registratiekaart en daarop staat dat je die goed moet bewaren. Met een uitroepteken erachter. Doe ik dan natuurlijk meteen, maar zo goed dat ik die daarna niet... lees meer
-
Kinder- en jeugdpsychiater Marja van ’t Spijker zegt dat ouders tijdens de herfstvakantie hun telefoon minder moeten gebruiken in bijzijn van hun kind. Ze moeten `echt contact’ maken. Als dat niet gebeurt, kunnen die kinderen daar later last van krijgen. En op het moment zelf, n... lees meer
-
Het ligt niet altijd voor de hand hoe je bepaalde gebeurtenissen of situaties typeert. Paar voorbeelden.
-
Nog een paar dagen wappert de Kinderboekenweekvlag fier boven de deur van de buurtboekwinkel. Vaak passeer ik de etalage vol kinderboeken die er popelend uitzien. Graag kijk ik even naar die wereld vol onvoorstelbare avonturen, kleine wonderen en dagelijkse levens die zo anders... lees meer