In kranten kijk ik graag naar nutteloze foto’s. Nee, niets is nutteloos, ik bedoel foto’s waarvan de informatiewaarde beperkt is. Mijn blijdschap wint aan kracht als er onder de foto staat wat ik zelf ook goed kan zien.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Rustgevend
In een boekwinkel hoor ik twee vrouwen in gesprek over hun tuinen. Ineens zegt een van de vrouwen, de aanleiding is me ontgaan: `Dat noem ik nu een ik-momentje.’ Ze heeft een vriendelijke stem. Het woord ken ik niet, ik-momentje. Het zal het vast weleens langs me heen zijn gewaaid, in een radio- of televisieprogramma. Misschien kwam ik het ooit tegen in een tijdschrift. Het is echter nooit blijven hangen. Ik herinner me een reclame voor koffie, waarin het ging om `een moment voor jezelf’, maar ik stond niet stil bij de vraag hoe zo’n moment er dan ongeveer uit moet zien. Maar goed, ik haalde mijn schouders op, het was een reclametekst, klaar, even onzinnig als `omdat je het wáárd bent’. In de boekwinkel bijt het ik-momentje zich zacht in me vast. Ik hoor het niet meteen uit mijn mond komen, maar misschien noem ik het anders, hoewel ik niet weet hoe. Héb ik eigenlijk wil ik-momentjes? Wanneer doen zich die dan voor? Wat doe ik er zelf aan om ze te laten ontstaan? Gaat mijn leven erop vooruit als er meer ik-momentjes zijn? Ben ik nu me dit bezighoudt, in een ik-momentje verzeild geraakt? Ik denk het niet, want het ik-momentje moet waarschijnlijk een rustgevend gevoel opleveren. Is nu allerminst het geval. Ik barst van de vragen! Lastig is dat ik hierover ook niet een van mijn intimi kan bellen: `Hoe zit het met jouw ik-momentjes?’ De ander zal afstandelijk informeren of het vannacht laat is geworden en of ik ervoor zorg dat ik tijdig winterklaar ben. Ik moet ergens los van komen, maar weet niet van wat!
Columns
-
-
Met warme billetjes op het terras zitten. Zijn niet mijn woorden, ik hoorde ze gisteren toen ik iets na half 8 de televisie passeerde.
-
Eergisteren wisten we het al: de maatregelen worden niet aangescherpt, ook niet versoepeld. Vorig jaar zouden we met deze informatie nog wat omzichtig zijn omgegaan. Dan hadden ze over welingelichte kringen en dat er gelekt was, dat het nog niet helemaal zeker was, maar waarschi... lees meer
-
Zeezout, mooi woord. In zo´n glazen potje. Je moet aan de dop draaien, dan komt het eruit. Ik zoek ernaar in de supermarkt. Volgens mij sta ik voor de juiste schappen. Mensen die met mij om moeten gaan, zeggen dat ik er niet sterk in ben, in iets zoeken. Ja, denk ik dan altijd,... lees meer
-
In sommige media wordt het een dans genoemd. Dan bedoelen ze de pogingen een coalitie te vormen: “De dans is begonnen.” Misschien is de dynamiek vergelijkbaar, maar erg prettig om naar te kijken is het niet.
-
Bij de pinautomaat in de supermarkt wacht ik op mijn beurt achter een man aan wie te zien is dat die er lang over gaat doen. Kwetsbare groep. Geeft niets, ik mijmer van harte over de foto van Sigrid Kaag waarop ze juichend op een partijtafel staat, beetje dansend, opgelucht en s... lees meer
-
Zo, nu weer de orde van de dag, ben je geneigd te denken. Bijvoorbeeld even geen lijsttrekkers meer. Ze zijn er nog wel, maar niet voortdurend. Van de andere kant wist je natuurlijk wél wat er aan de hand was, verkiezingen dus. En nu is er weer een orde van de dag waarmee we nau... lees meer
-
Voor het eerst in mijn leven maak ik vandaag niet mijn wandeling vol landsbelang naar het stemlokaal. Ben niet thuis en mijn buurman stemt namens mij, op de partij van mijn voorkeur uiteraard, op nummer 2 van de lijst. Sinds onze lagere schooljaren zijn we al vrienden, ik vertro... lees meer
-
Mooie reeks in deze krant, de geboortegrond van een lijsttrekker. Gisteren Lilianne Ploumen en we gingen mee naar de rand van Maastricht. Paar minuten kan ik kijken naar de foto van een weg net buiten de bebouwde kom, naar de heuvels in de omgeving. Het is duidelijk herfst, maar... lees meer
-
Waarschijnlijk verzucht ik het iedere keer, maar nog nooit in mijn lange bestaan als democraat ben ik zo zwevend geweest. Omdat ik niet thuis ben, heb ik mijn bevriende buurman gemachtigd namens mij te stemmen. Uiteraard heb ik een partij genoemd en een naam. Ik zeg het van hart... lees meer
-
Paar weken geleden werd er in het showprogramma Matthijs gaat door vooruitgeblikt op de komende zomer. Met vrolijke zang. Die zomer wordt immers geen gewone zomer, maar een nieuwe Summer of Love, vergelijkbaar met legendarische Summer of Love in 1967, toen iedereen op v... lees meer
-
Afgelopen jaar niet, maar daarvoor, in de andere tijd, trad ik weleens op in een theater of bibliotheek, op een literair evenement. Kwam meestal neer op voorlezen uit een van mijn boeken. Daarvoor was er dan een kort of lang gesprek waarin ik onder meer moest uitleggen waarover... lees meer
-
Te weinig staan we erbij stil dat iets is uitgevonden voordat we het de normaalste zaak van de wereld vinden, een voorwerp, een apparaat. Dat er iemand jarenlang dagdromend heeft gedacht aan een voorziening die het leven makkelijker of fascinerender maakte, en ineens was er een... lees meer
-
-
Op haar onderarm zijn drie bloemen getatoeëerd, een rode, groene en blauwe, net bloemen uit een kleurboek voor kinderen. Moet je erbij zeggen, want er zijn ook kleurboeken voor volwassenen die gaan zitten kleuren om tot rust te komen. Daarin zagen de bloemen er waarschijnlijk wa... lees meer