Of ik erheen ga, weet ik nog niet, maar het interesseert me wel: ligconcerten. Ik lees over het pianistenechtpaar Jeroen en Sandra van Veen die al ruim 10 jaar ligconcerten geven, bij voorkeur in oude fabriekshallen, want ze houden ervan kale ruimtes met warme klanken te vullen.... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Soep
Veel Polen en Bulgaren die hier al zijn, willen graag blijven. Of er zo een probleem begint dat over een jaar of vijf of tien onbeheersbaar blijkt, weet ik niet. Zelf houd ik van veel buitenland in binnenland, maar ik snap dat ik daar niet al te makkelijk over mag denken. Toch doe ik dat het liefst. Deze dagen hang ik nog wat rond bij de zee, maar krijg zin de pas geopende Poolse winkel in Arnhem te bezoeken. Een Polski Sklep, zoals die zo lekker in het Pools heet. Ik kom graag in winkels die niet héél Nederlands zijn. En dan aan iemand die daar werkt, vragen iets toe te lichten wat je niet kent. Soms denk ik dat met praten over eten integratie begint. Als je het over eten hebt, gaat het haast nooit alleen maar over eten. Mijn ervaring is ook dat we altijd blij afscheid nemen. En natuurlijk komt er ook een volgende keer en dan beginnen we met even in te gaan op wat we de vorige keer behandeld hebben. Ik lees dat de winkel in Arnhem al populair is bij Poolse mensen. Onder meer vanwege zure soep en worsten. Zie daar heb je het al: als ik aan soep denk, proef ik in gedachten niet meteen zure soep, eerlijk gezegd liever niet. Nog nooit at ik het, ook niet toen ik in Polen was. Wat mis ik? Ik ga tegenwoordig liever uit van de vraag wat ik mis dan van aan-mijn-lijf-geen-polonaise. In mijn lijf, moet ik hier dus zeggen. Polen drinken graag hun eigen bier. De Polski Sklep helpt hierbij. Ik ben geen bierdrinker meer, maar voel toch trek. Klinkt ineens zo aantrekkelijk: Póóls bier. Met worst uiteraard! Worsten!
Columns
-
-
“Zo, je bent er vroeg bij.” Er is een lijst van zinnen die we tegen elkaar zeggen om alsjeblieft maar iets te zeggen. Die lijst maakt onderdeel uit van de sociale vaardigheden waarover veel mensen met groot gemak beschikken. Ik niet, maar doe graag mijn best.
-
Eindje verder in de straat stopt een busje. Lezers van deze column weten dat ik gefascineerd kan zijn door wat er op het busje staat. De tekst, bedoel ik, de reclame voor het bedrijf waar het busje vandaan komt.
-
Dat schraalhans keukenmeester is, heb ik nog nooit opgeschreven, waarschijnlijk omdat schraalhans helemaal geen woord voor mij is. Schraalhans is keukenmeester in de geefwereld, begrijp ik. Term kende ik niet, geefwereld. Mooier woord dan schraalhans, de wereld zou een geefwerel... lees meer
-
Bescheiden nieuws dat even blijft hangen: op sommige politieafdelingen is het zo dat als je goed presteert, je een klein cadeautje krijgt. Dat ligt dan ineens op je bureau. Niet duidelijk van wie het is. Ja, van een collega, maar wie, dat is geheim. Hij of zij is niet voor niets... lees meer
-
Rond deze tijd, nee, nog iets later, kocht of kreeg ik vroeger de agenda voor het nieuwe jaar, bijna te gloednieuw om aan te pakken. Dat laatste zeg ik omdat ik er voorzichtig mee omging. Zodra ik mijn naam en adres voorin had geschreven, in mijn keurigste handschrift, was het n... lees meer
-
Eens per jaar komen we bij elkaar, een groep vrienden en vriendinnen uit de middelbare schooltijd, inmiddels ongeveer veertig jaar geleden. We doen dat de laatste vier jaar. We gingen destijds allemaal andere kanten op, het leven dat we zo intens gedeeld hadden was voorbij, zo g... lees meer
-
In Den Haag begint er veel. Nu het gevecht tegen de afvalhufter. Nou ja, gevecht, dat is het ook weer niet: corrigerende maatregelen. Zoiets. De term `afvalhufter’ ken ik niet, maar ik weet wie er bedoeld worden, mensen die overal hun rotzooi achterlaten.
-
Is lekker iets te beloven terwijl je zeker weet dat het je geen enkele moeite kost je aan die belofte te houden. Ik heb dat sterk nu ik in alle kranten berichten lees over de intocht van Sinterklaas in Apeldoorn. En natuurlijk over de Pieten. Daarover ga ik het dus nooit meer he... lees meer
-
Klein bericht, maar ik denk er lang over na. Kort samengevat: trein in Rotterdam stilgezet, vrouw in nikab, conducteur kan niet vaststellen of haar vervoersbewijs geldig is (vanwege onduidelijke identiteit), politie erbij, kwestie wordt opgelost, na enig gedoe. Vertraging: 20 mi... lees meer
-
Een rond hoofd is het beste hoofd voor een hoed. Hoedenhoofd heet zo’n hoofd dan ook, helder. Maar ja, wat is rond?
-
Paar dagen bracht ik door in de stilte van Zeeuws Vlaanderen. Klein huisje in het midden van nergens. Kan dat nog in Nederland? Haast niet, maar toch wel bijna. Tussen akkers en velden, koolzaad, in het vlakke land, door Jacques Brel bezongen, hoge hemel. En vooral die stilte. A... lees meer
-
Ieder jaar neem ik met interesse en vooral enorm plezier kennis van de bekendmaking van de IgNobelprijzen. Gebeurt in Amerika en die prijzen zijn er voor wetenschappelijk onderzoek en uitvindingen waarmee doorgaans niets gedaan wordt. De aanpak is echt serieus, maar we moeten er... lees meer
-
Een bescheiden café aan de rand van de Vlaamse stad Gent. Einde van de ochtend. Ik zit aan een grote tafel diep in gedachten verzonken. Ineens plaatst een hand een geplastificeerd kaartje op die tafel. De hand hoort bij een grote vrouw met en vriendelijk, verweerd gezicht. Op he... lees meer
-
Mensen bij ik op bezoek was, hadden onder de ochtendkrant een boek liggen dat Hoe red ik mijn huwelijk?heette. Misschien iets anders, maar zoiets. Ik zag de titel in een fractie van een seconde, want schrok en liet het ochtendblad er weer op vallen. Mocht ik weten dat... lees meer