Eergisteren las ik in een zaaltje voor uit eigen werk, verhalen, stuk uit een roman, wat columns. Tegen het einde is er gelegenheid vragen te stellen. Hoeft niet per se van mij, maar het is gebruikelijk en ik vind het niet erg. Een gezellige mevrouw vroeg of ik mijn column over... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Stemmen
Over een week of twee wordt bekendgemaakt wat hét woord van 2013 is. We mogen stemmen. En dat doe ik niet, terwijl ik toch zeer met woorden in de weer ben. Ik weet ook hoe het komt: ik vind de tien woorden waaruit we mogen kiezen, allemaal lelijk. Behalve `koningslied’, maar ja, dat woord is behoorlijk bedorven omdat het lied niet gelukt was, om het maar eens mild te zeggen. Gek dat ik niet meer weet hoe het klonk en ook niet meer welke rare zin er ook alweer in stond. Het hele lied was nogal gezwollen, maar een zin spande de kroon. De andere negen: comakijken, kopschopper, kweekburger, sletvrees, socialbesitas, boekface, knikkebolziekte, selfie en voedselsjoemel. Ik vind ze niet alleen lelijk, maar ik moet nog iets bekennen: van de laatste vier weet ik niet wat ze betekenen. Terwijl ik intensief kranten lees en mijn oren voortdurend gespitst houd. Natuurlijk kan ik de betekenis opzoeken, maar ik wil er liever in het gebruik achter komen. De woorden die ik wel snap, heb ik nog nooit uitgesproken. `Socialbesitas’ heb ik één keer op deze plek gebruikt, maar daarna waaide het weg. In mijn omgeving, die vrij ruim is, heb ik de woorden ook nog nooit gehoord. Vreemd is overigens dat het winnende woord nooit echt lang meegaat. Van de laatste jaren herinner ik me er één: daggeren. Weten we het nog? Het betekent dansen terwijl je de geslachtsdaad nabootst. Ik dans zelden en liever niet zo, geen idee waarom ik het onthouden heb. O ja, zeilmeisje natuurlijk! Maar dat is dan ook een hoogzomers topwoord vol verlangen.
Columns
-
-
Een oproep aan ons allemaal – dat staat er boven een open brief die gisteren op de achterkant van De Volkskrant stond, ondertekend door 29 landgenoten, van wie ik er groot aantal ken en hoog heb. Ze schrijven namens de overgrote meerderheid van Nederland dat ze genoeg hebben van... lees meer
-
Ineens ben ik me weer bewust van mijn lichaamstaal! Normaal helaas nooit zo, maar het komt door de verkiezingstijd. Door de debatten. Deze week was het eerste tussen vooraanstaande lijsttrekkers en gisteren hoorde ik op de radio een deskundige de lichaamstaal van de mannen bespr... lees meer
-
Op internet is op te zoeken waar restaurants of cafés of winkels zonder muziek te vinden zijn. In winkels hoor ik de muziek soms wel, maar ik luister er niet naar. In de meeste gevallen is dat ook niet de bedoeling. Beetje mysterieus waarom die dan toch te horen is.
-
Wegens omstandigheden. Vind ik altijd een rare verklaring. Iets is wegens omstandigheden gesloten of iemand komt wegens omstandigheden te laat. Alles is vanwege omstandigheden! Ik sta bijvoorbeeld wegens omstandigheden onder de douche. Dadelijk loop ik wegens omstandigheden naar... lees meer
-
Meteen zeg ik erbij dat het uiteraard per ongeluk was, maar per ongeluk reed ik op het fietspad een vrouw aan die van haar fiets stapte. Het was niet ernstig en ze was niet gewond, maar ik had me in haar omvang vergist.
-
Als zwevende kiezer heb ik een map op mijn bureau waarin ik zo nu en dan een knipsel stop. Ook informatie over partijen of lijsttrekkers van partijen waarvan ik zeker weet dat ik er niet op zal stemmen. Maar graag vorm ik me een compleet beeld van het politieke landschap.
-
Goed dat Lodewijk Asscher pleit voor het recht onbereikbaar te zijn. Hij heeft het over werknemers die buiten werktijd niet gestoord mogen worden. Dat recht lijkt me de normaalste zaak van de wereld, maar zulke zaken beginnen steeds zeldzamer te worden.
-
Met één oog zag ik dinsdagavond het laatste gedeelte van het praatprogramma van Eva Jinek. Waarnaar mijn andere oog op dat moment keek, weet ik helaas niet meer. Dat ene oog zag een topman van Albert Heijn, misschien wel dé topman, Wouter Kolk. Hij beloofde aan staatssecretaris... lees meer
-
Gisteren sprak ik iemand die zojuist teruggekeerd was uit Namibië. Hij zei uit zichzelf wat hij daar gedaan had. Hij wist dat daar vogels te zien waren die nergens anders ter wereld voorkomen. Daarvoor gaat hij om de haverklap op reis: ergens een vogel zien en de naam ervan dan... lees meer
-
Het kan zijn dat ik tot de laatste dag zwevende kiezer blijf. Beetje zweven is lekker, misschien niet helemaal normaal, maar onderhand heb ik helemaal geen zin meer om normaal te zijn.
-
Vorig jaar om deze tijd was er iets met mijn hart, iets wat nog niet ernstig was, het was een beetje te groot. Vond ik prettig om te zeggen: ik heb een te groot hart. Mijn cardioloog, een kordate en ook zachtmoedige vrouw, schreef pillen voor en verwachtte dat het defect binnen... lees meer
-
Gisteren verscheen een glossy (o, dat woord!) van de Bond tegen vloeken. De Bond bestaat immers honderd jaar en dat moet gevierd worden. Ik heb de glossy nog niet gezien, dus ook nog niet gelezen, maar zal het zeker doen, want ik ben benieuwd waarmee het tijdschrift gevuld is.... lees meer
-
Een kwieke huisvrouw – die typering kwam ik tegen in een artikel over Mary Tyler Moore, de Amerikaanse actrice die deze week op 80-jarige leeftijd overleed. Nederland leerde haar kennen in de Dick Van Dyke-show die in de eerste helft van de jaren zestig op televisie te zien was.... lees meer
-
Op de eerste maandag van dit jaar werd ik gebeld door een man die zei dat hij Robin heette. En dat hij wilde praten over mijn lopende energierekening. Dat was geen onderwerp dat me interesseerde, bovendien had ik helemaal geen verstand van mijn lopende energierekening, ik zei du... lees meer