De overheid zet met volle kracht in met die paginagrote oproep in de kranten: “Het vaccineren kan beginnen.” Wie niet onder een steen leeft, weet dat. Maar de oproep moet ons over de streep trekken. Open deur, maar de belangrijkste passage in de tekst is: “Met een vaccinatie teg... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Stoer
Vandaag wordt in de Tweede Kamer gepraat over muziek in cafés. Die is vaak te hard. Ben blij met dit openbare gesprek. Mijn leven zit zo in elkaar dat ik dikwijls in een café ben. Niet om de bloemetjes buiten te zetten, hoewel die dynamiek me zeer kan bevallen, maar vanwege, wat dan heet, een afspraak. Kan ook thuis, maar ik moet vaak iets regelen of bespreken met mensen die net als ik thuiswerker zijn en dan is het prettig ook eens buiten de deur te zijn. Verzet de zinnen. Maar dan is er dus die muziek. Ik ken cafés zonder muziek, niet veel, maar ze zijn er, weldadige ruimtes. Maar meestal is het mis en staat die veel te hard aan. Als het de bedoeling is dat we gaan dansen, ja, dan begrijp ik het wel, maar je gaat toch zelden overdag naar een café om te dansen, hoewel dat misschien veel problemen kan relativeren. Het heeft ook voordelen, hoor, die loeiende muziek. Je houdt het bijvoorbeeld zo kort mogelijk en daarna verlang je hevig naar stilte en gelukkig weet je ook waar die te vinden en daar ben je dan weer diep dankbaar voor. Goed overigens dat het weer zich een beetje aan het vernieuwen is. We gaan daar erg stoer mee om, alsof we er recht op hebben dat het eindelijk beter wordt. Dus hup, de terrassen op. Het fijne van terrassen is dat het daar in veel gevallen meevalt met lelijke muziek op orkaansterkte. Zonder dat ik wil klagen zeg ik er wel meteen bij dat dat het enige is dat meevalt, want voor de meeste terrassen in Nederland geldt: `Mijn collega komt zo.’ Graag hierover ook een Kamervraag!
Columns
-
-
In dagen vol grote problemen is aandacht voor kleine zaken belangrijk. Met grote aandacht lees ik bijvoorbeeld over een Fransman die zaterdagmiddag ruim 2,5 in een bad vol ijs bleef zitten. In Wattrelos was dat, in Noord-Frankrijk. Als je daar woont verzin je de gekste dingen om... lees meer
-
Begin van de zomer belde Bram van der Vlugt op. Hij zei altijd: “Dag kind.” Met die prachtige stem van hem. Nu was het: “Dag kind, we moeten even praten.” Het ging hierom: hij wist niet zeker of de voorstelling die in het najaar gepland was, kon doorgaan. Virus kon immers nog ve... lees meer
-
Als er een pakje wordt aangeboden en ik ben niet thuis, zijn er twee mogelijkheden, 5 minuten fietsen naar links, 5 minuten fietsen naar rechts. Hoop altijd naar rechts, want links is een rookartikelenwinkel waarin niet alleen rookartikelen verkocht worden, maar vooral extreem l... lees meer
-
De paus verwacht dat kerstmis dit jaar authentieker zal zijn en minder commercieel. We vieren het immers met `beperkingen en onbehagen’. Dat is waar. Ik krijg de indruk dat de paus het nut ervan inziet en denk dat hij gelijk heeft. Hij verwijst naar het kerstverhaal waarin staat... lees meer
-
Dreigde Badr Hari de overheid in elkaar te slaan? Mag daarom overmorgen zijn belangrijke wedstrijd gewoon doorgaan? Kickboksen dus. Nee, de overheid vindt het topsport en topsport mag. Gelukkig vind ik haast niets raar, maar dit wel. Het is de bedoeling dat topsporters ee... lees meer
-
Het kan goed zijn dat we weer eens of voor het eerst nadenken over wat essentieel is en wat niet. Voor ondernemers vind ik het erg, maar zelf ben ik blij dat tuincentra als niet-essentiële winkels bestempeld zijn. Soms moet ik erheen en de nacht ervoor kan ik van tegenzin... lees meer
-
Nog even terug naar maandag, een maandag die we volgend jaar misschien een tijdje historisch zullen noemen, vooral vanwege de vraag: “Wat hebben we nog nodig?“ Belangrijke vraag. Ik heb het nu niet over het koopgedrag dat shoppen heet, benauwend woord en benauwend gedrag.
-
Waar ik niet bij stilstond, is het belang van de kerstborrel. Op het werk dus. Ik citeer de organisatiepsycholoog Kilian Wawoe: “Voor veel mensen is informeel samenzijn met collega’s, zoals een skivakantie of kerstborrel, het mooiste moment van het jaar.” Als zzp’er heb ik geen... lees meer
-
Eergisteren zette ik het praatprogramma Beau aan, want ik wist dat een deel van de uitzending gewijd zou zijn aan een prominent partijlid van D66 die zijn handen niet thuis had kunnen houden. Sigrid Kaag zou hierover iets verklaren. Gelukkig was ook politiek deskundige Floor Bre... lees meer
-
We zeggen vaker tegen elkaar dat het allemaal `wel saai’ is. Omdat er niets, bijna niets mag. Tijdens de eerste lockdown leek het alsof we daar minder last van hadden, maar toen was het nog nieuw. We hadden onze handen vol aan het bedenken van oplossingen. Nu heeft de overheid o... lees meer
-
Handig ben ik niet. Praktisch handig, bedoel ik. Komt deels door mijn moeder. Zij was gewend aan mijn vader die ook niet handig was. Daarom zag ze liever niet dat hij een kleinigheidje repareerde. Toen ik opgroeide en er iets kapot ging, pakte ze het snel uit mijn handen, bang d... lees meer
-
Zo nu en dan hoor je dat agenten door supermarkten patrouilleren om mensen die geen mondkapje dragen, op de bon te slingeren. Ik heb hier al eens bekend dat ik het niet erg vind om vanwege een kleine overtreding te worden bekeurd. Graag als wielrijder.
-
Zo nu en dan hoor je dat agenten door supermarkten patrouilleren om mensen die geen mondkapje dragen, op de bon te slingeren. Ik heb hier al eens bekend dat ik het niet erg vind om vanwege een kleine overtreding te worden bekeurd. Graag als wielrijder.
-
“Hoe gaat het?” vroeg mijn zusje toen ze me veertig jaar geleden op 9 december belde om me te feliciteren me mijn verjaardag. Ze was er érg vroeg bij, ik wist nog niet hoe het met me ging en vond het trouwens raar dat ze dat vroeg, want dat vroeg ze nooit.
“Hoezo?” vroeg ik... lees meer