Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Straf

Vaak ben ik in het openbare leven, maar in de hele Sinterklaastijd heb ik Sint zelf nog geen enkele keer gezien. Toen ik zondag in een warenhuis was, liep daar een dweilorkest dat uit Zwarte Pieten bestond, een bonte bende, maar zonder Sint in de buurt is het toch een magere gebeurtenis. Ik was daar natuurlijk om cadeautjes te kopen. Vorig jaar om deze tijd ook, maar het lijkt ineens ontzettend lang geleden. Toen trok ik er daadkrachtig op uit na de verlanglijstjes te hebben bestudeerd, en keerde na een paar uur voldaan terug. Ik weet niet hoe het komt, maar nu loop ik rond in een vreemde wereld waarin ik nauwelijks keuzes kan maken. Ik ben gezellig gestemd, dat wel, maar daar is ook iets mee aan de hand: ik voel dat ik qua gezelligheid een beetje alleen sta. Om me heen wordt er gewinkeld alsof het voor straf moet. Veel chagrijnige koppen en bij nogal wat echtparen het begin van ruzie. Soms probeer ik op te vangen waarover het gaat, maar ik kan de thematiek nauwelijks volgen, wat natuurlijk aan mij ligt, want ik ben steeds minder op de hoogte van kinderenwensen . Dat merkte ik ook in een grote speelgoedwinkel. Ik moest een autootje hebben, een tamelijk gewoon autootje. Die waren er niet. Wel autootjes met een onheilspellende uitstraling. Voor de toonbanken stonden lange rijen bedrukte mensen. De verkopers achter de toonbanken zagen er overspannen uit. Een van hen schreeuwde spugend: `Er staan drie rijen, ja! Drie rijen!’ Onduidelijk waarom hij dat schreeuwde, want iedereen zag dat er drie rijen stonden.

 

Columns

  • Een pakje is nogal een ding geworden. Vaak krijg je eerst paar keer digitale post. Dat het klaar staat voor verzending, dat het onderweg is en dat je het bijvoorbeeld morgen tussen dan en dan kunt verwachten. Van de meeste pakjes die ik ontvang, word ik blij, om dat woord maar w... lees meer

  • Pas gisteren zag ik het gesprek tussen Twan Huys en de vriendin van Alexander Pechtold, die zijn vriendin niet meer is, want als ze het nog wel was geweest had ze daar niet gezeten. Minnares is misschien een beter woord. Ex-minnares. Maar ja, ik vind minnares zo’n volle aanduidi... lees meer

  • Nog steeds doe ik graag iets wat ik nog nooit heb gedaan. Ik dacht dat het wel een keer over zou gaan, maar dat is niet zo. Waarom zou het ook? Ik schrijf nu wel `iets’, maar meestal is het meer dan dat. 

  • Veel is onzin, heel veel, en dat heeft alles met onszelf te maken. Wij zorgen voor onzin en houden ervan. Soms houden we ervan zonder dat we het in de gaten hebben. Ook houden we er vaak van zonder dat we kunnen zeggen waarom. De meeste onzin is onderhoudend en dat is maar goed... lees meer

  • De werkdruk in het eerste jaar van studenten moet lager. De minister die erover gaat, zegt dat ze onder meer moeten wennen aan een ander leven, voor het eerst van huis en zo. Ik ken de werkdruk niet, kan er niets over zeggen en toen ik zelf studeerde in de jaren zeventig, Nijmeg... lees meer

  • Eerder deze week rijd ik in mijn auto een eenrichtingsweg in, in de richting die niet mag, en als ik probeer om te draaien, staan er ineens twee agenten bij mijn open raam.

  • Nu ik lees over de treurige gang van zaken binnen PostNL, denk ik aan tien, vijftien jaar geleden toen we elkaar nog brieven schreven. Ik had eens een brief niet ontvangen. Daarover schreef ik een brief aan de klantenservice. PostNL heette toen nog niet PostNL en mijn brief aan... lees meer

  • Paar minuten over 8, de bakkerswinkel is net open. Naast de deur staat een middelbare man in een donkerblauw driedelig pak, dat ruim om hem heen valt. Misschien is het op de groei gekocht en is hij die groei nu aan het bewerkstelligen, want hij eet met grote gulzige happen een r... lees meer

  • Het zal voor veel mensen zo zijn, de week begint niet vandaag, maar op zondagochtend. Ik ben geen uitslaper, maar probeer voordat ik uit bed stap wel even over de komende week na te denken. Even. En als zich dan onrust van me meester maakt, wat vaak het geval is, loop ik naar de... lees meer

  •  Nog niet zo lang geleden was het zo dat wanneer in Engeland een parlementslid in een seksuele affaire was beland, die altijd een spectaculaire uitstraling had, die affaire dus. Dan was het parlementslid bijvoorbeeld in een leren bikini op een hotelkamer betrapt te midden van ee... lees meer

  • Als je een artikel onder ogen krijgt waarboven staat `Plannen publieke omroep’, ga je dat niet met genoegen zitten lezen. Ik scheurde zo’n artikel uit een krant, het zwerft over mijn bureau, soms kijk ik ernaar en dan schiet er een flard van een zin omhoog, bijvoorbeeld dat Rutg... lees meer

  • Vanuit de trein zie ik een groot reclamebord waarop telkens een nieuwe advertentie te zien is. Als je er een beetje vaag naar kijkt, wat niet echt kijken is, zie je niets. Maar mijn aandacht wordt getrokken door een blij lachend hoofd dat ik een raar hoofd vind. Het is een man o... lees meer

  • Of ik het las of hoorde of droomde, weet ik niet. Misschien kwam het, zoals dat heet, `gewoon uit mezelf’, maar goed, laat ik er maar van uitgaan dat ik het hoorde.

  • Zaterdag moest ik op een UIT-markt zijn. Er waren er veel afgelopen weekend, misschien komend weekend ook. Ik schrijf `moest’ omdat ik er niet vrijwillig naartoe ga. Het culturele aanbod voor de komende tien maanden wordt er geëtaleerd en zoiets confronteert je alleen maar met t... lees meer

  • Geen zin? Geen zin? Dan máák je maar zin! Wie kent die woorden niet? In onze kinderjaren werden ze vaak tegen ons gezegd, want toen had je vaak geen zin in iets. Of dat vaker dan later was, weet ik niet. Wel dat ik vind dat je het mocht zeggen wanneer je kon uitleggen waaróm je... lees meer

Pagina's