Als iets vervelend is of storend of tegenvalt, probeer ik eerst te doen alsof dat niet zo is, tegen beter weten in. Gaat over apparatuur, materiaal dat je leven makkelijk moet maken, laat ik zeggen: technische kwesties.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Troosten
Waarschijnlijk wordt de musical Love Story een hit. Veel mensen zijn gek op musicals. Ik hoor daar niet bij, maar dat is niet omdat ik op het genre neerkijk. Wel ben ik even in 1970, een Nijmeegse herfstavond: ik ga met een meisje naar de film Love Story, een de film die niet aan me besteed zal zijn, ik zie liever films die ik niet helemaal begrijp. Naar Love Story ga ik om maar één reden: ik verwacht dat het meisje zeer zal gaan huilen, ik haar moet troosten en dat er dan iets moois tussen ons ontstaat. Daar verlang ik vurig naar. Het verhaal van de film is bekend: rijke jongen trouwt tegen de wil van zijn vader meisje dat ziek wordt en sterft. De film doet het werk dat ik verwacht. In het laatste gedeelte begint ze een beetje te snikken. Arm om haar heen. Tegen het eind van de film gebeurt dit: de jongen die een paar seconden weduwe is, komt in de gang van het ziekenhuis zijn schoonvader tegen, een kleine rol van John Marley met dat gehavende hoofd. En die schoonvader zegt tegen de jongen, ik citeer uit het hoofd: `Wat ik zo erg vind is dat ik haar beloofd heb niet te huilen.’ En terwijl hij tegen zijn tranen vecht, breken bij mij enorm de dijken door. Het heeft niets meer met snikken te maken, het is het meervoud ervan. Als we de bioscoop verlaten, houdt het maar niet op en als we even later door het Kronenburgerpark lopen, ook niet. Ik ben zeventien, het is alsof ik al het verdriet van mijn puberteit eruit huil. Het meisje troost me op volle kracht, maar verdwijnt die avond voorgoed uit mijn leven.
Columns
-
-
Het café is overdag rustig, ’s avonds wordt het er vol met veel hard geluid en dan ben ik er nooit, want daar houd ik al levenslang niet van. Wel in de namiddag, meestal om te herstellen van alle kanten op spattend denkwerk: even de boel op een rijtje krijgen.
-
Veel mensen zeggen dat ze gezichten kunnen lezen. Dat is het woord: lezen. Dus zien wat er door iemand heen gaat of welke karaktereigenschappen prominent zijn. Ik geloof niet dat ik het kan, daarvoor heb ik me al te vaak in een ander vergist, en tegelijkertijd denk ik ook: linke... lees meer
-
Soms moet je iets kopen waarvan je niet weet hoe het heet. Je probeert het te omschrijven, maar dat doe je meestal niet effectief. Nu gaat het om een soort pleister, niet erg belangrijk, maar toch ook weer wel.
-
Altijd neem ik met genoegen kennis van onderzoeken waarvan het onduidelijk is waarom die zijn bedacht. Bijvoorbeeld naar een nieuw verschijnsel dat volgens mij helemaal geen nieuw verschijnsel is. Heeft een Engelse naam: treat culture. Je kunt het ook in het Nederlands zeggen: t... lees meer
-
Je kunt rustig zeggen dat onze autovrije straat langzamerhand enorm beroemd is. Paar keer per dag zijn er fotografen in het werk, vooral met bruidsparen, maar ik zie ook steeds vaker professionele modellen die bijvoorbeeld fascinerende kleding tonen.
Ik ga die taferelen ni... lees meer -
In zo’n beetje alle kranten las ik over het onderzoek naar het opgooien van een muntstuk. Een hoogleraar van de Universiteit van Amsterdam is ermee aan de gang gegaan en gebleken is dat de kans niet fiftyfifty is. Gooi je met de kop boven dan is de kans groot dat het ook kop wor... lees meer
-
Af en toe, gelukkig niet vaak, wordt me gevraagd waar ik niet tegen kan. Ik moet altijd even nadenken. Is best veel, denk ik dan, maar ik moet uitkijken voor aanstellerij. Bovendien ben ik opgevoed met de aansporing alles van minstens twee kanten te zien, altijd proberen te begr... lees meer
-
`Overal altijd ter plekke.’ Die slagzin las ik een paar jaar geleden op een leverkleurig bestelbusje en ik wist meteen: die moet ik heel lang koesteren. Vooral omdat het onduidelijk was van welk bedrijf het bestelbusje was. Toch had de directie die woorden bedacht: `Overal altij... lees meer
-
Eens per week logeert de middenvelder van SDZ (Samenspel Doet Zegevieren) bij ons en dan breng ik hem in alle vroegte naar school. Op de fiets, ik rijd voor hem uit. Het is op dat uur druk in de stad, iedereen heeft haast en denkt alleen aan zichzelf. Hij vindt het dan veilig ac... lees meer
-
Een beroemd boek is De kracht van het nu van Eckhart Tolle. Ik heb het niet gelezen, zal het waarschijnlijk ook niet doen en kan er dus niet over oordelen. Het gaat, geloof ik, over hoe je met je innerlijk moet omgaan, dat je iets moet doen aan de verwarrende dynamiek v... lees meer
-
Wanneer hoorde ik voor het eerst het woord `inspraak’? Ik denk toen ik nog een jongetje van een jaar of vijf was, maar of het zo heette, weet ik niet.
-
Vorige week woensdag sprak de Amerikaanse senator Bernie Saunders in het Utrechtse Tivoli. Zaal was uitverkocht. Na zijn toespraak kreeg hij een hartstochtelijk applaus. Daarna kwam Frans Timmermans op het toneel en die kreeg ook zo’n applaus. Dat beviel Timmermans uiteraard zee... lees meer
-
Paar dagen per jaar geef ik les op de Toneelacademie in Maastricht. Daar vraag ik de studenten weleens wanneer ze voor het eerst wisten dat ze later theater wilden maken. Tijdje geleden zei een van die studenten dat het voor haar begon toen ze als klein kind op televisie een oud... lees meer
-
Snibbig is een woord dat je niet vaak meer hoort. Jammer, want je weet meteen wat er wordt bedoeld. Het klinkt ook zo.