Een straat verder is een supermarkt voor verwende mensen. Ik koop er dikwijls mijn levensmiddelen, want ben ook verwend mens. Sinds wanneer ik dat ben, weet ik niet, zo erg is het inmiddels. Veel biologische producten, speciaalbiertjes (woord dat zelfs voor een verwend mens als... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Uitjes
De zin die begint met: Ik wil me nergens mee bemoeien, máár. En achter dat `maar’ komt er dan van alles, vaak te veel om meteen te behappen. Tegen mij wordt het dikwijls gezegd: Ik wil me nergens mee bemoeien, máár. Ik denk dan altijd over de verkeerde dingen na, bijvoorbeeld over het uitgangspunt dat als je je niet ergens mee wilt bemoeien, je dat dan ook niet doet. Aan het meeste wat ik niet wil, begin ik niet. Dat hoort bij willen en niet willen. Er is nog meer aan de hand met `Ik wil me nergens mee bemoeien, máár’. Het gaat meestal over een handeling of iets wat je beweert. De ander heeft daar een opvatting over en steekt die niet onder stoelen of banken, want: Ik wil me nergens mee bemoeien, máár. Soms komen die woorden als mosterd na de maaltijd. Voorbeeldje: een paar dagen geleden zat ik in de huiselijke kring bij wijze van lunch twee haringen te eten. Op bruin brood. Met veel uitjes en zuur erbij. Lekker! Toen ik daarmee klaar was, vroeg de huiselijke kring: `Zeg, je hebt dadelijk toch een interview?’ Ik knikte terwijl ik met een servet het gebied rond mijn mond reinigde. De huiselijke kring vervolgde: `In die niet zó grote radiostudio?’ Weer knikte ik en ik overwoog een glas koude jenever te nemen, want dat hoort er eigenlijk bij, bij haring. Maar ik zag er vanaf, want ik wilde lekker fris dat interview ondergaan. Toen kwam: `Ik wil me nergens me bemoeien, máár dan had ik hier toch geen haring met uitjes zitten eten. Is nogal aangenaam voor die interviewer!’ Dan raak ik dus in de war en op slot.
Columns
-
-
De dinsdag na de volgende is het alweer de derde in september. Ja, als de r in de maand komt, is er geen houden meer aan het jaar. Over de pepernoten wil ik het niet hebben, maar vast wordt ergens al een oliebollenkraam gebouwd en nog voor het eind van de week is er in een praat... lees meer
-
Tijdens het opruimen van mijn bureau vond ik het trouwboekje van mijn ouders. Toen ik het zag, wist ik meteen wat ik ook geweten had zonder dat boekje: gisteren was hun trouwdag.
-
In grote gezelschappen kan ik steeds minder goed met mezelf uit de voeten. Soms moet het. Er was een Zomerborrel op de uitgeverij die mijn boeken uitgeeft. Op een Nieuwjaarsborrel of Verjaardagsborrel weet je wat de bedoeling is, op een Zomerborrel is dat onduidelijk. Je wenst e... lees meer
-
Rakkers en stakkers – voor het eerst kwam ik deze grappig klinkende tegenstelling tegen. In een interview met Hugo de Jonge, de minister van volksgezondheid. Vicepremier. Kandidaat om de nieuwe leider van het CDA te worden. Over dat laatste zegt hij dat hij er alleen maar over n... lees meer
-
Post van het Centraal Justitieel Incassobureau is altijd verrassend. Niet dat ik roep `Hoera, een bekeuring’, maar ben telkens wel benieuwd: waar, wanneer, waarom? Natuurlijk ook: hoeveel? Kijk ik het eerste naar: 149,-- Daaronder in kleine letters: Dit bedrag is inclusief 9,00... lees meer
-
Hebben we het er weleens over hoe het is weer thuis te zijn? De meeste scholen zijn begonnen, maandag is De Wereld Draait Door er weer en tijdens de barbecues laten we op onze mobieltjes tientallen vakantiefoto’s zien. Natuurlijk wenkt de grote vinger van de herfstvakantie al l... lees meer
-
Mannen die vrouwen worden of andersom, ik geloof dat ik er dagelijks over lees of de gang van zaken in een radioprogramma besproken hoor. Ik ben zeer geïnteresseerd in hoe dat in je geest werkt. Je bent iemand, maar je wilt iemand anders zijn. Nou ja, iemand anders, nee, je wilt... lees meer
-
Voor het eerst ging ik naar een evenement waarover in het radiojournaal iets geruststellends werd gezegd, namelijk dat er voor voldoende beschutting en waterdrinkpunten was gezorgd. Van het woord `waterdrinkpunten’ ben ik ineens niet zo zeker, maar zoiets. Meestal heb ik met dat... lees meer
-
In de mail zit een bericht van 8 woorden: verbogt hoe veilig is uw huis tegen inbrekers. Zonder hoofdletter, zonder komma achter mijn naam, zonder vraagteken na de zin. Dat soort berichten doe ik altijd meteen weg, maar nu ineens niet, misschien omdat ik dacht aan de Booswigtenk... lees meer
-
De wijn die je dronk in het zuiden op een terras aan de Atlantische Oceaan was niet mis, sterker nog: “De beste wijn die ik óóit gedronken heb. Tegen die prijs! Ik heb meteen een paar dozen in de achterbak gezet.”
En dan ben je weer hier en valt die wijn tegen, en niet zo’... lees meer -
Blijf ik een fascinerend woord vinden: vrijetijdskleding. In mijn jeugd was dat voor mannen vooral een vrolijk geruit overhemd. Voor vrouwen weet ik het niet meer, maar die hadden, geloof ik, geen vrije tijd, ook niet in hun vrije tijd.
-
Aangenaam nuttig was het eergisteren langs het praatprogramma van Eva Jinek te scheren en te blijven hangen bij de Vlaamse psychiater Dirk De Wachter. Ook qua temperament lijkt hij op een broer van Nick Cave.
-
Er gaan dagen voorbij dat ik geen seconde besef dat ik Zelfstandige Zonder Personeel ben, ZZP-er. Weet niet of andere Zelfstandigen Zonder Personeel dat ook hebben.
-
Ben je ongezellig als je niet wist dat er een nostalgiezender was? ONS is de naam. Ik kan die vraag niet bentwoorden, maar weet het nu wel, omdat ik las dat Ron Brandsteder terugkeert op de buis. Daar dus.