Nog nooit was ik in Winschoten. Klinkt van hier ook heel ver weg. In mijn vriendenkring is één iemand die er vandaan komt, maar die praat er nooit over. Ik mag het waarschijnlijk niet denken, maar doe het toch: je zult maar jong zijn in Winschoten.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Uitkijken
Op openbare plekken en in openbare ruimtes wordt de laatste tijd erg vaak omgeroepen dat er zakkenrollers actief zijn. Dus uitkijken geblazen. Wordt zo vaak omgeroepen dat ik het idee krijg dat iedereen er een kan zijn. Ik voel dan onmiddellijk op de plek waar mijn portefeuille zit. In mijn binnenzak. Die is één keer gerold, ruim tien jaar geleden. In de trein was dat, waarschijnlijk tijdens het uitstappen. Ik ging dat op het politiebureau vertellen en daarna bood de agent van dienst mij slachtofferhulp aan. Dat aanbod vond ik sympathiek, maar toch ging ik er niet op in. Ik was wel een soort slachtoffer, maar de roof had me niet in psychische nood gebracht. Lastig was het wel, want ik ben iemand met een portefeuille met `alles erin’. Dat is nog steeds zo, daarom voel ik dus even als er wordt omgeroepen dat er zakkenrollers aan het werk zijn. Vervolgens kijk ik om me heen of ik er een zie, maar ja, hoe herken je een zakkenroller? Hoe weten mensen dat ik er geen ben? Ik kan hier wel noteren dat ik niet weet hoe het moet en dat ik wanneer ik het zou proberen, meteen door de man viel, maar ik geloof niet dat ik dat uitstraal. Volgens mij doet een beetje zakkenroller enorm zijn best eruit te zien als iemand die het niet in zijn hoofd haalt zakken te rollen. Hoe doe je dat? Zou het niet weten. Ik steek mijn handen in ieder geval diep in mijn zakken, want met losse handen begint het allemaal. Dan ga ik ver van mensen uit de buurt staan en zorg ervoor dat ik diep in gedachten verzonken raak. Is ook wel aangenaam.
Columns
-
-
Het is goed, vooral nuttig te beseffen dat je moet ophouden dingen die verdwijnen te betreuren. Word je een zeurpiet van.
Volgende week is het afgelopen met de acceptgiro. Die manier van betalen hoorde bij de wankele orde die ik zo strak mogelijk wilde handhaven. Stapeltje... lees meer -
Alledaagse karweitjes wil ik altijd zo snel mogelijk gedaan hebben. Houdt de geest opgeruimd. Vuilniszak buiten zetten bijvoorbeeld. Weg is weg. Hier kan dat niet meteen voor de deur, moet naar een verzamelpunt op de hoek, klein eindje lopen. Ik doe het graag zo vroeg mogelijk o... lees meer
-
Interessant dat veel hoger opgeleiden niet horen bij de 700 duizend sporters die na corona zijn afgehaakt. Veel jongeren tussen 13 en 18 wel. Die hebben geen zin in regelmatige training en verplichtingen als wedstrijden. Beetje verontrustend.
-
`Ja, goedemorgen zonder zorgen!’ roept de glazenwasser als ik hem goedemorgen heb gewenst. Het is nog vroeg op de dag, hij staat in de tintelende ochtendzon zijn werk te doen. Op een ladder mag niet van de overheid, hij heeft een lange stok met aan de bovenkant een wasborstel. H... lees meer
-
Goed en ook pijnlijk haar naam weer eens tegen te komen, mevrouw Khadija Arib, oud-Tweede Kamervoorzitter. Beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag verdween ze van het toneel. Haar eigen keuze, ze was te gekwetst om nog te kunnen functioneren. Er waren anonieme klachten gekome... lees meer
-
`Even horen hoe het met je gaat.’
Soms valt alles samen. Nou ja, alles? Véél: ik zit een artikel over telefoonangst te lezen, dat je zelfs een cursus kunt volgen als je over die angst heen wilt komen, en dan gaat de telefoon: `Even horen hoe het met je gaat.’
Ik probee... lees meer -
Net als vorig jaar word ik in deze eindexamentijd niet meer lastiggevallen door angstdromen die zich min of meer levenslang hebben voorgedaan. Dromen waarin ik tijdens het examen niets maar dan ook niets meer wist, niet eens hoe ik heette of wat ik daar deed. Of de functionaris... lees meer
-
Afgelopen dagen hoorde ik in radiospotjes de vraag: `Wat deed jij tijdens de Koude Oorlog?’ Mij was nieuwe belangstelling ervoor ontgaan, maar misschien heb ik niet goed opgelet, wat ik aan het begin van de Koude Oorlog ook niet deed. Als kind in de jaren van de wederopbouw had... lees meer
-
Eerder deze keek ik het voor de zekerheid een paar keer na, maar morgen is het toch echt Moederdag. Normaal word je door advertenties gewaarschuwd dat het weer zover is. Je leest wat er te koop is `voor de allerliefste moeder’. Dat stoorde me altijd fel, dat getut over de allerl... lees meer
-
Al vaak probeerde ik het te begrijpen, maar het lukt niet. Paar dagen geleden scheurde ik een foto uit een krant. Daarop zijn wetenschappers in witte jassen te zien. Ze hebben stokjes vast waarop stukjes vlees geprikt zitten. Een ruikt er secuur aan, de andere praat erover tegen... lees meer
-
Als je niet graag over het weer praat, heb je het best moeilijk. Bijna iedereen wil dat. Ik probeer dat te begrijpen en dat doe ik natuurlijk ook, maar met dat begrip kan ik niets. Er is wel onderscheid tussen goed en slecht weer, als gespreksonderwerp, bedoel ik.
-
Op de hoek van de straat staat een bestelbus met zo veel reclameteksten erop dat ik er even naar toe moet om die in alle rust te lezen. Is een afwijking, misschien een ziekelijke: ik wil alles tot me nemen wat zich binnen mijn gezichtsveld voordoet. Soms lukt het niet, ben ik bl... lees meer
-
De Engelse keuken is tragisch, zo tragisch dat die ook een zekere mate van ontroering veroorzaakt. Als ik er ben, ga ik me niet aanstellen en doe gewoon mee en eet tussen de middag uit een krant melige, in oud vet gebakken frites met iets daarbij waarvan het best kan dat het ooi... lees meer
-
Graag was ik vandaag in Londen geweest. Ik heb niet veel met koningshuizen, maar houd wel van monarchistische gekte. En we weten: in Engeland kunnen ze er wat van. De mokken zijn al uitverkocht. Die mokken zijn doorgaans erg lelijk, maar dat is juist goed.