Soms blinkt in mij het verlangen topman te zijn. Niet vaak, soms. En ook maar heel even. Maar dan ook een topman tegen wie je u zegt. Dat als ik de werkvloer op loop, men elkaar aanstoot en tintelend fluistert: “Kijk, daar komt onze topman.” Uiteraard straal ik daadkracht en opt... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Uitroeptekens
Wat het is, weet ik ook niet, maar vaak kan ik van simpele triomfen opgetogen gestemd raken. Een friteskraam hier in de buurt van het park, daar gaat het om. Het is geen echt gelukt bouwsel, mogal wrakkig, nauwelijks een inspirerende uitstraling, maar ik heb daar geen last meer van sinds ik er vorig jaar een degelijke snack kocht. Het is zondag vroeg in de middag, ik heb een sterke kater en voel dat iets véts wonderen kan doen. Daarom vraag ik om een frietje pindasaus. De uitbater van de kraam is een middelbare Marokkaanse man die een beetje lijkt op een professor zoals we een professor uit oude films kennen: verstrooid en vol gezellige waanzin. Als hij heeft gehoord heeft wat ik wil, zegt hij aandachtig: `Ik heb de pindasaus zélf gemaakt.’ Geen belangrijke woorden, maar ze maken diepe indruk op me. Heb zelfs het gevoel dat ik door zijn pindasaus een stukje verder in mijn leven kom. Goed, dat was een jaar geleden. Gisteren kwam ik er weer langs en zag dat de kraam geverfd was. Nou ja, geverfd, zoiets. Laat ik het zo zeggen: hier en daar moet er sprake zijn geweest van een kwast. Ook hangt er een bord naast de open ruimte van waaruit de de Marokkaanse uitbater de wereld bedient. Dat bord is met een dikke viltstift beschreven. Er staan slechts drie woorden op, maar die mogen er zijn, wat vooral door de uitroeptekens komt. Hier komen ze: `Friet!’ En daaronder: `Friet met!’ Ik weet dat de man nog meer te bieden heeft, onder mee de zelf gemaakte pindasaus, maar dit vind hij even genoeg. En dat is het ook!
Columns
-
-
Gelukkig zijn er soms berichten waaraan alles leuk is. Ik lees dat een oogarts uit Utrecht samen met zijn dochter (14) 92 films van Stan Laurel en Oliver Hardy heeft bestudeerd. In die films komen situaties voor waar iemand bij wijze van aanval of bestraffing een vinger in het... lees meer
-
Van vorig jaar ben ik niet zeker, maar het jaar daarvoor had al een keer of wat Sinterklaas gespot. Ik was vooral gebrand op een Sinterklaas met wie iets mis was. Beetje dronken, vallend, verdwaald. Ik weet niet waarom me dat zo bevalt. Misschien is het iets van vroeger, ja, ik... lees meer
-
Op het congres van de VVD heeft onze premier de heer Buma een pruilende peuter genoemd. Hij zei dat hij hem niet zo zou willen noemen, maar door dat te zeggen, noemt hij hem wel zo. De zaal vol VVD’ers had dat heus wel in de gaten en lachte enthousiast.
-
We hebben met veel instanties te maken. En soms wil je ermee in gesprek. Of willen, nee, dat is niet het woord, je moet het. Ik zie er altijd tegenop, omdat ik weet dat ik dadelijk een lange weg te gaan heb. Maar wat ik al zei, soms moet het.
-
Er zijn van die oude gebaren die ik kwijt ben, maar die er ineens weer zijn. Ik loop door de stationshal van Arnhem en zie een jonge vrouw die monter uit een trein stapt. Ineens komt er iets traags in haar gang, ze staat ze stil, alsof er iemand tegen haar aan duwt, en dan ja: z... lees meer
-
Toen ik gisterochtend de radio passeerde, kwam daar een geluid uit dat ik niet kon thuisbrengen. De radio stond aan, het geluid hoorde dus bij een uitzending. Het was alsof er vermoeid op een trompet werd geblazen. Ik werd nieuwsgierig naar wat het was. Nog steeds ben ik overal... lees meer
-
Had er stom genoeg een tijdje niet meer zo op gelet, maar nu ik over het lijsttrekkersdebat tussen Diederik Samsom en Lodewijk Asscher lees, sta ik er ineens weer bij stil: lichaamstaal. Die wordt regelmatig geanalyseerd in de verkiezingstijd – en die is toch wel degelijk bego... lees meer
-
Waarschijnlijk moet ik er niet half november over beginnen, want het kan onrust veroorzaken, maar toch doe ik het voorzichtig: het kerstpakket. Komt doordat ik er een artikel over las. Waar ik stom genoeg nooit bij stilstond, is dat er bedrijven bestaan die rond het kerstpakket... lees meer
-
Het had me niets verbaasd als Arnold Karskens verslag had gedaan van de intocht van Sinterklaas. Maassluis was immers een oorlogsgebied geworden. Je wordt er vooral bedroefd van, meer nog dan kwaad. Maar gelukkig was het allemaal geruststellend.
-
De laatste keer dat ik Leonard Cohen zag optreden, was op een zomeravond nog niet zo heel lang geleden. Oud en breekbaar was hij, maar ook vrolijk vitaal. En hij zong aandachtig, ieder woord tilde hij op, elke noot was onvergetelijk. De zon ging langzaam onder, de avond maakte n... lees meer
-
Toen Donald Trump gisterochtend (onze tijd) klaar was met zijn overwinningstoespraak, klonk door de zaal het lied You Can’t Always Get What You Want van de Rolling Stones. Trump liet het vaker horen tijdens zijn campagne. De Stones zijn er niet blij mee, maar blijkbaar vindt Tru... lees meer
-
“Mag ik nog een espresso van u?” vraag ik aan de vrouw die me ook de vorige heeft gebracht. Ik zit in een café waar ik nog nooit was, en lees de ochtendkrant.
De vrouw zegt: “Van mij wel.” -
Dat Clint Eastwood vandaag op Trump gaat stemmen! Clint Eastwood! Held uit mijn jeugd, misschien de eerste die ik had. Nou ja, Ivanhoe was ook niets niks, en dan zeg ik dus: Roger Moore. Maar Ivanhoe was toch veel verder weg dan Clint Eastwood in de cowboyserie Rawhide. Iedereen... lees meer
-
Waarschijnlijk heb ik het verdrongen, maar nog niet zo lang geleden stond in de krant dat ouderen vaak vielen. Was een probleem. Erg dat ik kwijt ben wat de kern van dat probleem is, maar het gaat om iets wat we serieus moeten nemen, zeker als je oudere bent. Maar ja, wanneer be... lees meer