Ja, het probleem met excuses is dat het niet alleen maar een woord mag zijn, niet alleen iets wat je uitspreekt. En dan ook zeker niet denken dat daarmee een kwestie uit de wereld is. Als excuses uit het hart komen, en dat is te voelen, is dat het begin van een nieuwe fase.... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Uitroeptekens
Wat het is, weet ik ook niet, maar vaak kan ik van simpele triomfen opgetogen gestemd raken. Een friteskraam hier in de buurt van het park, daar gaat het om. Het is geen echt gelukt bouwsel, mogal wrakkig, nauwelijks een inspirerende uitstraling, maar ik heb daar geen last meer van sinds ik er vorig jaar een degelijke snack kocht. Het is zondag vroeg in de middag, ik heb een sterke kater en voel dat iets véts wonderen kan doen. Daarom vraag ik om een frietje pindasaus. De uitbater van de kraam is een middelbare Marokkaanse man die een beetje lijkt op een professor zoals we een professor uit oude films kennen: verstrooid en vol gezellige waanzin. Als hij heeft gehoord heeft wat ik wil, zegt hij aandachtig: `Ik heb de pindasaus zélf gemaakt.’ Geen belangrijke woorden, maar ze maken diepe indruk op me. Heb zelfs het gevoel dat ik door zijn pindasaus een stukje verder in mijn leven kom. Goed, dat was een jaar geleden. Gisteren kwam ik er weer langs en zag dat de kraam geverfd was. Nou ja, geverfd, zoiets. Laat ik het zo zeggen: hier en daar moet er sprake zijn geweest van een kwast. Ook hangt er een bord naast de open ruimte van waaruit de de Marokkaanse uitbater de wereld bedient. Dat bord is met een dikke viltstift beschreven. Er staan slechts drie woorden op, maar die mogen er zijn, wat vooral door de uitroeptekens komt. Hier komen ze: `Friet!’ En daaronder: `Friet met!’ Ik weet dat de man nog meer te bieden heeft, onder mee de zelf gemaakte pindasaus, maar dit vind hij even genoeg. En dat is het ook!
Columns
-
-
Wat een monter stemmend bericht dat kinderen beter leren lezen als ze voorlezen aan honden. Uit Amerika overgewaaid, maar gangbaar in de Achterhoek. `Kwispellezen’ heet het. Woord mag van mij in het rijtje Woorden van het Jaar. Belangrijk is dat de hond geen oordeel heeft, dus k... lees meer
-
Heb het vaak gezegd: in de vroege ochtend vragen kleine dagelijkse gebeurtenissen intenser om aandacht dan een paar uur later misschien het geval is. Alles lijkt zichtbaarder, ieder geluid is beter te horen. Zelf bezie je alles met een andere concentratie, alsof je gevoeliger be... lees meer
-
In 2030 moet iedere leraar die voor de klas staat, bevoegd zijn. Vast een uittekende ontwikkeling, maar al levenslang kan ik zo nu en dan nadenken over het woord `bevoegd’.
Eind jaren zeventig was ik kortstondig werkzaam in het hoger beroepsonderwijs. Ik gaf het vak schrift... lees meer -
Sinds dinsdag ligt op mijn bureau een lijstje van tien woorden waaruit we het Woord van het Jaar mogen kiezen, woorden die dit jaar (even) gangbaar zijn geworden. Geen van de tien onthield ik en nu ik ze opnieuw lees, vind ik geen van alle interessant. Ik weet zelfs niet eens wa... lees meer
-
Dus. Altijd een link woordje: dus. We zeggen het te snel en als we er goed over nadenken is er helemaal niet zo veel `dus’.
Ik ben er dus een groot voorstander van dat er na pakjesavond en de dag erna (Sinterklaas vertrekt dan onzichtbaar) een korte pauze is, laten we zegge... lees meer -
Wegopbrekingen in de natte duisternis van de vroege ochtend hebben iets alarmerends, ja onheilspellends. Zeker in een smalle straat zoals hier om de hoek. Flikkerende felle lampen, kleine bulldozers en graafmachines met een vinnige uitstraling, schreeuwende mannen. Gisteren op w... lees meer
-
In de kaaswinkel (tevens noten & diverse specialiteiten) is het druk. Aan de eigenaar is goed te zien dat het tafereel voor zijn toonbank hem bevalt. Zijn rode wangen stralen.
Wanneer ik heb afgerekend en hij heeft gezegd dat ik dat pico bello heb gedaan, roep ik met e... lees meer -
Zoals bij veel mensen was het bij ons gisteren pakjesavond, hoewel ik een voorstander ben van de datum die ervoor staat, maar ja, ik vorm geen meerderheid.
Wanneer ik dit schrijf moet het allemaal nog beginnen. Het is onrustig in huis. Dadelijk geef ik de buurman instructi... lees meer -
Door mooie emoties van een ander kan ik meteen bevangen raken. Ineens kom ik een filmpje terecht zonder dat ik in de gaten heb hoe dat ging. Toevallig iets aangeklikt in de mail en daar is het filmpje, Qatar, feestende fans van het Nederlands elftal, en dan is er een taxichauffe... lees meer
-
Het is te hopen dat je zelf mag weten of je `moedermelk’ of `mensenmelk’ zegt. En als ik iemand die zich in het verzet buitengewoon moedig gedragen heeft, een verzetsheld vind, noem ik hem of haar verzetsheld. Misschien is dat wel hetzelfde als `verzetsmens’. Dat laatste moet je... lees meer
-
Vorige week maandag, een uur voordat we gingen zitten voor de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal, viel de stroom hier in de straat uit. Dan denk je: zal zo wel opgelost worden. Werd het niet. Pas laat in de avond deed alles het weer. Het internet lag er tot dat moment oo... lees meer
-
Soms wil je iets meteen klein houden, terwijl het best groot is. Voorbeeld: je hoort ergens in huis iets omvallen, behoorlijk klap waarin zich ook gerinkel voordoet. Heb dan enorm de neiging net te doen alsof er nauwelijks wat aan de hand is. Straks wel even kijken, heb nu iets... lees meer
-
Afgelopen dagen hoorde ik op de radio vaak een gesprek met sportminister Conny Helder die vandaag in Qatar is. Daar gingen die gesprekken over: hoe ze zich daar gaat gedragen. Doet ze die band om, begint ze over mensenrechten? Aan de minister was sterk te horen dat ze die vragen... lees meer
-
Op zoek naar ingrediënten voor een surprise kom ik in winkels die ik normaal nooit bezoek. Twee, om precies te zijn, maar meer hoeven niet. Het zijn winkels waar louter dingen te koop zijn die niemand echt nodig heeft. Hebbedingetjes, voorwerpen waarvan je misschien zegt `Hé, wa... lees meer