Bij het begin van een herfstdag weet je nog niet hoe die er later uit gaat zien. Er zit nog een grijze verpakking om heen. Die verpakking maakt een onrustig geluid als ik voor het gebouw sta waarin de tandartsengroep gevestigd is die ik met een verantwoorde regelmaat bezoek, n... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Verdriet
Zaterdagavond keek ik naar het Belgische volksfeest op de Vossenmarkt in Brussel. Die plek zit trouwens al ongeveer mijn hele leven in mijn hoofd want daar begint een avontuur van Kuifje, Het Geheim van de Eenhoorn. Ik keek niet lang, want het stemde nogal vreemd droevig. Wel was ik gefascineerd door de Belgische Koninklijke familie die een padvindersloge het geheel onderging. Tijdens een lied zaten ze te sjoenkelen. Dat laatste woord gebruik ik niet vaak en ik weet ook niet of ik de betekenis ervan recht doe. Het komt uit het Limburgs en volgens mij betekent het gearmd of hand in hand mee bewegen op niet al te ingewikkelde muziek. Ben er geen liefhebber van. De oude Belgische koning en koningin wel, want ze sjoenkelden er hartstochtelijk op los. Dit kan niet gezegd worden van het nieuwe koninklijk paar, hoewel zij wel haar best deed én meezong, want onze koningin ook meestal doet. Nu kon de oude koning ook makkelijk sjoenkelen, want zijn taak zat er op. Voor de nieuwe koning was nog een lange weg te gaan en misschien is het nauwelijks te doen zo’n traject sjoenkelend te beginnen, ook omdat hij toch al zo zijn best moet doen geloofwaardig over te komen. Daarbij is het ook niet zo’n feestnummer. Dat hoeft hij natuurlijk ook niet te zijn als koning van België. Jammer is het wel dat dat het enige opvallende aan hem is. Is toch het eerste dat in je opkomt: geen feestnummer. Ja, en: Het Verdriet van België. Daarom keek ik gisteren ook niet. Was bang het allemaal zo zielig te vinden. Ik kan niet tegen zielig.
Columns
-
-
Aan de lelijke woorden die ik grimmig spaar, voegde ik er weer een toe: spitsmijdersproject. Ik kwam het tegen in een bericht dat me eigenlijk niet interesseert, maar dat ik toch heb uitgeknipt omdat ik het niet begrijp, maar wel wil begrijpen, wat ik een beetje raar vind. Maar... lees meer
-
Wat zegt mijn huis over mij? Over mijn gedachten? Vraag ik me af nu ik lees dat mannen en vrouw die bij de politie wilden, thuis bezocht werden. Dat hoorde bij het onderzoek naar hun geschiktheid. Deze vorm van `screening’ is verleden tijd, want er is geen personeel meer voor en... lees meer
-
Wat nu weer? Een slimme fietsbel? Meteen ga ik op de rem staan: een fietsbel kan van zichzelf niet slim zijn. Er gebeurt iets met de fietsbel waardoor die slim lijkt. Is ook zo: hij is verbonden met een smartphone. En daar zit een app op – ik krijg een hekel aan het woord `app’... lees meer
-
Van sommige onderzoeken vraag ik me af hoe ze tot stand komen. Ik bedoel: hoe zit het met de gedachten van de onderzoeker? Een wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat werknemers die samen lunchen, beter presteren. De onderzoeker voegt er onmiddellijk aan toe dat het niet alle gevallen opg... lees meer
-
Of het `een signaal’ is, weet ik niet, maar de laatste tijd heb ik steeds vaker gesprekken in de supermarkt. Ik begin niet, ik word aangesproken. Vind ik niet erg, maar het valt me op. Tot voor kort vroeg iemand soms of ik iets van een hoog schap kon pakken, maar sinds kort gele... lees meer
-
Eergisteren kwam ik tegen middernacht thuis en zette het Journaal aan. Ik wilde nog even het nieuws over Bob Dylan en de Nobelprijs zien. Toen ik het ‘s middags hoorde, juichte ik. Graag wilde ik er de rest van de dag met vrienden over praten, de muziek van Dylan draaien, blader... lees meer
-
De laatste dagen hoor en lees ik klachten over de leeuw die in een prominente rol heeft in de nieuwe film van Dick Maas, `Prooi’. Het zal niemand zijn ontgaan wat er in die film gebeurt: een reusachtige leeuw, groter dan zijn soortgenoten, maakt de hoofdstad onveilig. Dat is een... lees meer
-
Huiveringwekkend woord: horrorclown. In Amerika lopen ze onheilspellend rond in het wild, maar nu is er ook een in of rond Almere gesignaleerd. En in Oss. Zit blijkbaar kinderen achterna met een mes.
Ik kijk soms naar horrorfilms, maar als er een clown in optreedt, haak ik... lees meer -
Het programma heb ik nog niet gezien, wel een voorfilmpje. Daarin zien we een jonge vrouw die huilt. Ik ben niet zo voor huilende mensen op televisie. Ja, huilende sporters tijdens het volkslied - kan ik zeker een uur achter elkaar naar kijken. Huilen van opluchting, ook mooi. M... lees meer
-
Als ik bij het station in de taxi stap, besef ik dat ik het adres van mijn bestemming niet heb opgeschreven, maar misschien is dat ook niet nodig. `Naar de gevangenis graag,’ zeg ik. Vind ik ineens wel een raar zinnetje. Misschien moet je ook niet `gevangenis’ zeggen, maar `peni... lees meer
-
Paar keer per maand ga ik naar de meisjes van de muziek. Zo heten ze in mijn hoofd: de meisjes van de muziek. Twee mooie woorden, meisjes en muziek. Ze hebben een winkel hier in de buurt, cd’s, langspeelplaten en een klein aanbod dvd’s. Ze zijn, wat heet, jonge ondernemers, hebb... lees meer
-
`Wie is de laatste?’ vraagt de vrouw die hier duidelijk voor het eerst komt. Jaar of dertig, net onder de douche vandaan, frisse oogopslag.
-
Alle kleine beetjes helpen. Woorden die bij mijn opvoeding hoorden. Die is al een tijdje voorbij, misschien iets te vroeg beëindigd, maar waarschijnlijk geldt dat voor alle opvoedingen. Misschien moet je opvoeding wel je hele leven doorgaan. Nu ik dit zo parmantig noteer, weet i... lees meer
-
`En hoe is het gewicht?’ De verpleegkundige tegenover lacht vriendelijk, net zoals ze de vraag vriendelijk stelt. Maar ja: `het gewicht’ is iets anders dan `uw gewicht’. Het is net of `het gewicht’ nogal buiten me omgaat, iets waarnaar ik zelf ook een beetje raar zit te kijken.... lees meer