Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Verplicht

Verlang ik weleens terug naar mijn kindertijd? Die vraag is soms aan de orde en ik heb dan nooit meteen een antwoord paraat. Ik geloof het niet, terwijl die jaren wat mij betreft dik in orde waren. Misschien betreur ik het dat mijn geheugen nog niet op volle kracht werkte. Graag had ik me sommige momenten beter herinnerd. Ik heb het niet over spectaculaire gebeurtenissen, maar vooral over het kleine geluk. Zie ik bijvoorbeeld een foto van mijn ouders, mijn zusjes en mij in de achtertuin van ons huis. We hebben plezier, dat is goed te zien. Wat was er aan de hand? Zou ik opgeslagen willen hebben. Er was ook veel wat voor mij niet hoefde. Als ik nu kind was, moest ik vandaag meedoen aan, wat dan heet, het `Officieel Programma’. Stond gisteren in hoofdzakelijk oranje letters afgedrukt in de krant. Dus om 8.30 uur op school zijn en daar meedoen aan een `gezond en feestelijk Koningsontbijt’. Het is het begin van de `Koningsspelen’. Daartoe geeft het Koninklijk paar om 9.30 uur de landelijke, gezamenlijke aftrap. Dat zou ik als kind nog wel nét kunnen verdragen. `Koningsspelen’ is gewoon een groot woord voor sportdag. En die hebben we vaker op school. Alleen heet die nu `Koningssportdag’. Maar voordat die begint, moet er iets ergs gebeuren. Het staat heel streng in het `Officieel Programma’. Het kind in mij heeft er een deel van de nacht wakker van gelegen en is zelfs een keer opgestaan om te zien of het er echt stond: Kinderen dansen op `Bewegen is gezond’. Zo loop ik naar school. Dadelijk verplicht dansen.

Columns

  • Meestal weet ik waarom ik niet kan slapen, problemen, zorgen, een hoofd vol gedachten over wat ik aan het schrijven ben, te laat te heftig getafeld, maar soms weet ik het ook niet. Daar ga ik me niet over opwinden. Ik probeer aan zachte taferelen te denken, stil strand op een vr... lees meer

  • Graag kijk ik naar tennis, maar dat doe ik toch anders wanneer er geen Nederlanders meer meedoen. Op Ronald Garros zijn we er allemaal uit, om het maar weer eens over `we’ te hebben. Eerst is het geboeid zijn met spanning, daarna alleen maar geboeid.

  • Lang geleden dat ik erover hoorde: dat je een minuut gratis winkelen kon winnen, in een supermarkt. In de tijd dat ik krap bij kas zat, tussen mijn twintigste en dertigste, gebeurde het vaker. Moest je bijvoorbeeld een paar niet al te moeilijke vragen beantwoorden of iets raden,... lees meer

  • Het onweer begon hier gisteren rond kwart voor zeven in de ochtend. Het KNMI had het zondag verwacht en er code geel aan gehangen. Het valt me het laatste jaar op dat wanneer er een code over het weer wordt afgegeven, dat alleen maar een theoretische spanning veroorzaakt. Er geb... lees meer

  • Zaterdag las ik in De Volkskrant een paginagroot artikel over de waterkant in het Gelderse Zoelen. Beldert Beach heet het daar. Het artikel behandelde het smeergedrag. Tegen de zon dus. Daar gaan ze in Zoelen zorgvuldig mee om. Er lopen strandwachten rond die waarschuwen als kin... lees meer

  • In de stationskiosk zegt de man achter de toonbank altijd iets over het tijdschrift of boek dat ik daar koop. Hij is een vriendelijke man en doet dat om het ijs te breken, terwijl ik niet iemand ben met veel ijs in me of om me heen. Hij zegt meestal iets waarop ik niet kan reage... lees meer

  • Iedereen zal de deze week overleden acteur Roger Moore kennen, maar niemand zal beweren dat hij een uitstekend acteur was. Misschien vond hij dat zelf ook niet. Toch was het altijd aangenaam hem aan het werk te zien.
    Ik geloof dat hij altijd hetzelfde personage speelde, of... lees meer

  • Dan zie we een filmpje van een gemaskerde man die zegt dat wat er in Manchester is gebeurd, pas het begin is. Het woord `kruisvaarders’ valt. Dat zijn we blijkbaar. Zelf voel ik me niet zo. En ik vraag me af waarvan de aanslag in Manchester het begin is. Het is toch al begonnen,... lees meer

  • Dat het televisieprogramma Eigen Huis & Tuin bestaat, weet ik natuurlijk. Ik zag ook weleens een fragment, maar heb er geen geduld voor. Dan vind ik meteen dat ik iets anders moet gaan doen, maar vraag me nu niet wat. Steeds vaker voel ik het verlangen rustig te gaan zitten... lees meer

  • Vorige week las ik een artikel waarin stond dat Kamerleden en bewindslieden tijdens commissiebijeenkomsten voortaan staand debatteren. Dus niet in de Kamer, want daar gebeurt het al, nee, in van die zaaltjes waarin wat kleinschaliger wordt overlegd. Voorheen deed men dat, ik cit... lees meer

  • Het ding zag ik alleen nog op foto’s, een plat, zoemend speeltje waarmee vooral kinderen in de weer zijn, maar ook volwassenen. Het werkt ontspannend en heet fidget spinner of gewoon: spinner. Je kunt er grappige dingen mee doen, zoals het laten balanceren op het topje van je... lees meer

  • In alle kranten die me deze week onder ogen kwamen, werd geschreven over de veranderingen in de stripverhalen over Suske en Wiske. De belangrijkste verandering is dat Wiske voortaan borsten heeft. Had ze zeventig jaar niet, maar nu mag het. Het mag niet alleen, de nieuwe tijd vr... lees meer

  • Waarom heet de elektrische fiets e-bike? Misschien klinkt e-bike sneller. Ik had al in de gaten dat niet alleen ouderen erop zitten, maar het een voorziening werd voor alle leeftijden. Ik lees het nu ook in de krant, dus is het waar. Als je jong bent, zeg je niet zo makkelijk da... lees meer

  • Meestal open ik ze niet, mailtjes waarvan ik niet weet van wie ze afkomstig zijn. Soms ook niet als ik het wel weet, want vaak moet ik iets, in ieder geval ergens op reageren. Er zijn dagen waarop ik nergens op wil reageren en vind dat het dan ook niet hoeft, maar helaas is dat... lees meer

  • Zaterdag moest ik in de namiddag voorlezen uit mijn boeken, in een museum in het zuiden van het land. Daarvoor was er een lunch, bereid door een kookclub waarvan een van de organisatoren lid was. Lunch is een klein woord, het was een prachtig diner waarvan de kookclub gepassione... lees meer

Pagina's