Trots kan me ontroeren, ook als het gaat om iets waarvan het ontzettend duidelijk is dat het een doodlopende gang van zaken wordt. Maar de trots is oprecht, er komt geloof aan te pas en bakken vol vertrouwen, maar toch, maar toch.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Verveling
Het enige wat ik wil is een tattoo op mijn bil. Dit is geen persoonlijke wens, het is het refrein van een carnavalslied van Barbie. Die naam noteer ik met tegenzin, want ik heb een forse hekel aan Barbie. Zo heet ze niet echt, maar onder die naam kennen we haar. Dat is het punt: dat we haar kennen. Wat hebben we er immers aan, haar te kennen? Ik heb ook helemaal geen zin over haar na te denken en ook niet over wat ze doet, maar toch doe ik het. Ik weet ook dat komt. We hebben het vaak over de verhuftering van de samenleving. Personen als Barbie dragen aan die verhuftering gul bij. Heeft te maken met agressieve domheid. Ik zag eens een televisieprogramma waarin ze een rol speelt en daarin zag je wat de terreur van de verveling kan aanrichten. Goed, een carnavalslied. Ik lees dat Barbie dat niet zingt om er zelf rijk van te worden, maar al het geld gaat naar Stichting tegen Zinloos Geweld. Is prachtig. Ik hoorde een mediadeskundige zeggen dat Barbie dit doet om haar imago wat op te poetsen. Lijkt me een kansloze onderneming. Inmiddels zag ik een filmpje (clip) waarin ze het carnavalslied zingt. Ze staat op een tafel. Om haar heen bewegen mensen zich uitgelaten in een polonaise voort. Van een polonaise word ik altijd bedroefd. Iedereen zingt met grote mond mee: Het enige wat ik wil is een tattoo op mijn bil. Als je dat ziet,denk je: ja, ze vertolken een diepe ambitie. En je weet ook meteen dat je midden in een probleem zit dat maar heel moeizaam kan worden opgelost. Ik verwacht het lied nog vaak te horen.
Columns
-
-
Is waar ook: ooit hadden succesvolle voetballers een sigarenwinkel. Jan Jongbloed ook, lees ik in de stukken die deze dagen verschenen. De doelman overleed eerder deze week. Toen ik dat hoorde, zag ik hem meteen voor me, hoorde zijn laconieke stem en herinnerde me ook zijn vrouw... lees meer
-
Misschien is het vreemd als je op opluchting zit te wáchten. Ik bedoel: dat je denkt, nee, verwacht dat je opgelucht bent, maar dat nog niet voelt. Opluchting moet je overkomen.
Ik zit te lezen dat 10000 stappen per dag niet per se nodig zijn om niet te vroeg dood te gaan a... lees meer -
Een gevaarlijk moment kan ook een zekere schoonheid hebben. Ik steek de straat over, het verkeerslicht staat op groen en dan komt er een bestelbus de hoek om scheuren die me bijna van de sokken rijdt. Het is een grijze bus met daarop de naam JP Haarlem en daaronder: ... lees meer
-
De bel gaat als ik net een nieuw boek heb opengeslagen. De storing staat me niet aan, maar een van de vele speerpunten in mijn opvoeding was dat ik niet alleen aan mezelf mag denken. Dus doe ik open.
-
Station Utrecht Centraal, laat in de middag, ik sta naar het bord te kijken waarop te zien is hoe laat treinen vertrekken, en van sommige wordt gemeld dat ze niet vertrekken, in het Engels: canceled. Waarschijnlijk is de kwestie in het Engels efficiënter samen te vatten dan in h... lees meer
-
Ineens had ik zin een beetje uit de buurt te blijven van de steeds schraler stemmende berichtgeving over Pieter Omtzigt, Luis Rubiales, de voorzitter van de Spaanse voetbalbond (`Spaanse toestanden’), en Wopke Hoekstra en zijn raadselachtige promotie die meer dan we nu kunnen de... lees meer
-
Vader, moeder en zoon. Ze passeren het huis, het zijn toeristen, dat is duidelijk, je ziet het aan hun manier van lopen, hoe ze de omgeving observeren. Ze hebben zwarte kleren aan, te ruime T-shirts.
Vader en moeder, vroege veertigers, zijn liefhebbers van tatoeages. Alles... lees meer -
Voor geen goud zou ik erheen willen, maar de Grand Prix van dit weekend vind ik wel fascinerend, vooral omdat het zo’n bizarre gebeurtenis is. Je wilt erbij zijn om daarna te kunnen zeggen dat je erbij bent geweest en dat het te gek was.
-
Macht is geen vies woord. Dat zegt Frans Timmermans omdat hij graag macht wil hebben en dat heeft verder niets met het woord te maken. Wat een woord zegt, kan vies zijn. Het wóórd macht is als woord in orde, er rijmt veel op, de klank is kordaat
Als kind leerde je dat er vi... lees meer -
Hoort bij deze dagen: vrienden die zijn teruggekeerd van vakantie. Ze waren lang en ver weg en zien er te gebruind uit en bijna aanstootgevend ontspannen. Ze zijn nog niet toe aan hun dagelijks leven.
Je kunt niet doen alsof je dat allemaal niet opvalt en terwijl je iets an... lees meer -
Misschien onbelangrijk, maar ik vind het geen sterke naam, Nieuw Sociaal Contract. Er zit geen onthoudbaar ritme in. De afkorting, en natuurlijk gaat de naam afgekort worden, lijkt erg op de Nijmeegse voetbalclub, maar die afkorting is verder prima, ook door de E in het midden.... lees meer
-
Soms verwijt ik mezelf dat ik lang niet meer gedacht heb aan iemand. Dat heb je ineens in de gaten, vaak door een detail dat je met die persoon verbindt. Kan een liedje zijn. Of een foto. Dan neem ik meteen maatregelen. Dan stuur ik een bericht. Tenminste als het gaat om iemand... lees meer
-
Terwijl ik regelmatig besef dat mijn hersens een groot deel van de dag rusteloos in de weer zijn, sta ik te weinig stil bij hoe het zit met die activiteit of dynamiek of hoe je het ook moet noemen. Er gebeurt daar van alles, het is het hart van wie ik ben, maar me er in verdiepe... lees meer
-
Excuses voor het ongemak. Die woorden werken niet altijd. Zeker niet wanneer het ongemak al erg lang ongemak is. In de supermarkt om de hoek doet de statiegeldmachine het al ruim een maand niet. Daarvoor waarschuwt een groot papier dat erop is geplakt: DEFECT!
Sinds kort w... lees meer