Er zijn van die berichten die monter stemmen, maar ook voor een vage onrust zorgen. Die onrust kan ik nauwelijks verklaren. Nu is het een stukje in een krant waarboven staat `Koolmees heeft talenknobbel’. Ik laat het bericht even liggen, loop naar het koffiezetapparaat en herhaa... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Voorpret
Deze week verschijnt er een boek dat ik graag zal lezen. De 26-jarige Bram van Montfoort deed een jaar lang internet en zijn mobiele telefoon de deur uit en vroeg zich af wat er met hem gebeurde. Daar gaat dat boek dus over. Ik ga het niet meteen lezen, pas over een paar weken, eerst wil ik even opgaan in, wat dan heet, voorpret. Wat heeft die Bram van Montfoort allemaal meegemaakt? Want volgens mij is er dat aan de hand: je maakt écht iets mee als je niet permanent bereikbaar bent. Dat is trouwens maar één ding. Je gaat ook anders met de wereld om als je daarover niet continu wordt geïnformeerd. Waarom doe ik trouwens niet hetzelfde als Bram van Montfoort? Ik heb eigenlijk de pest aan de mobiele telefoon. Ik krijg liever een brief of een kaart dan `een mailtje’ (alleen het woord al!). Graag ga ik met een stapel informatieve boeken aan tafel zitten om ergens achter te komen. Wat houdt me tegen? Die vraag hoort bij de voorpret waarvan ik me afvraag of het wel voorpret is. Wat vind ik het ergste van de mobiele telefoon en internet? Ik denk dat alles de hele tijd metéén moet en metéén gebeurt. En ik besef dat het echt heel erg is dat ik me al niet meer kan voorstellen hoe het ging toen de mobiele telefoon en internet nog niet zo’n wezenlijke rol in ons leven speelden, terwijl dat niet lang geleden is. Ik herinner me dat ik dacht dat ik de mobiele telefoon niet per se nodig had, maar niet meer waaróm ik dat toen dacht, terwijl die gedachte juist interessant is. En met interessant bedoel ik ook interessant.
Columns
-
-
Straatinterviews probeer ik te mijden. Je wordt er altijd door overvallen. Niet dat het dagelijkse kost voor me is, maar toch. Je loopt in gedachten, of juist niet in gedachten (is misschien nog erger) over de markt en ineens duwt een man of een vrouw een microfoon voor je mond:... lees meer
-
De beleving van vrije tijd en tijdsdruk van mannen en vrouwen, ja, moet lang geleden zijn dat dat werd onderzocht. Maar het is dus gebeurd, uiteraard door het Sociaal en Cultureel Planbureau.
-
Soms logeren er hier mensen die al heel lang niet in Nederland zijn geweest. Ze zien kranten op tafel liggen en dan kan het verhelderend zijn iets te moeten uitleggen. Momenteel zijn er geen logés, maar toch denk aan wat ik zou moeten uitleggen als ik in een krant zie staan `Hee... lees meer
-
Voelen we ons veiliger? In Nederland dus? Dat is onderzocht. Als zoiets onderzocht moet worden, kan het antwoord niet eenduidig zijn. Dat is het ook niet, geloof ik, maar toch zegt het Centraal Bureau voor de Statistiek dat het beter gaat.
-
Voelen we ons veiliger? In Nederland dus? Dat is onderzocht. Als zoiets onderzocht moet worden, kan het antwoord niet eenduidig zijn. Dat is het ook niet, geloof ik, maar toch zegt het Centraal Bureau voor de Statistiek dat het beter gaat.
-
`Allemaal nieuwigheid.’ Dat zeggen we vaak als een pas gekocht apparaat niet doet wat we ervan verwachten. Het doet wel iets, maar dat verontrust of verrast ons. Van het vorige apparaat waarvoor dit nieuwe in de plaats is gekomen, zijn we dat niet gewend. Met dat oude apparaat k... lees meer
-
Er zijn mensen die een hekel hebben aan januari, wat ik snap, maar ik heb het meer met maart. Over een paar weken wordt het lente, in theorie, maar dat is inderdaad pas over een paar weken. Ik kan niet tegen weerspreuken. De ergste is wat mij betreft: `Maart roert zijn staart.’... lees meer
-
Altijd voel ik enige treurnis als ik in een artikel lees dat de papieren brief steeds meer het onderspit delft. Maar met de pakketjes gaat het goed! Daarmee is PostNL érg blij. Natuurlijk ook de mensen die graag pakjes ontvangen. Wat ik dan weer zo vreemd is dat er zich weer van... lees meer
-
Soms voel ik me al om iets kleins Een Man Van De Wereld. Misschien is dat goed. Zoets moet je niet al te pretentieus aanpakken. Bijvoorbeeld al vroeg op de dag in een café aan de leestafel zitten. Als je uit het raam kijkt zie je de stad langzaam tot leven komen en jij zit hier... lees meer
-
Is het vandaag nu een extra dag of niet? Misschien is het alleen maar een kwestie van hoe je zoiets beleeft. Je kunt ook zeggen dat het gewoon maandag is, maar ja, ik probeer nu eenmaal niets gewoon te vinden en wil er iets van maken. Net zoals dat extra uur dat je cadeau krijgt... lees meer
-
Waar ik helaas niet sterk in ben, is ergens een slaatje uit slaan. Om me heen zie ik mensen die dat wel kunnen. Ze hoeven maar een slaatje te zien en ze slaan het eruit. Vaak is een vermoeden van een slaatje al voldoende. Ze doen ook alsof zo’n slaatje de normaalste zaak van de... lees meer
-
De afgelopen dagen probeerde ik ze voor me te zien, miljoenen repen Snickers. Allemaal terug naar de Marsfabrieken in Veghel. Uit 55 landen. Voor mijn geestesoog (bedrijvig orgaan) ontstaat een hoge berg. Hoe krijg je die boel weg? Lang geleden trouwens dat ik zoiets gegeten heb... lees meer
-
Woedend of huilend autorijden is riskant. Gevaarlijker dan zitten bellen achter het bestuur, als ik het goed begrijp. Is onderzocht. Ik ken niemand die een auto heeft waarin dat onderzoek heeft plaatsgevonden, maar ik geloof het, ook al blijf ik het raar vinden dat het zo altijd... lees meer
-
Wat is het toch een werk om je ergens thuis te voelen. Sommige mensen hebben er talent voor. Iedere omgeving is de hunne. Ik ben jaloers op dat talent. Hoe doen ze dat toch? Begint waarschijnlijk in je hoofd, maar daar moet je dan wel ruimte hebben. Het moet niet vol van alles z... lees meer