Het is geen kwestie van verdringen, geloof ik, maar ik ben nooit zo met ouder worden bezig. Toch kan het me overvallen en dat komt vooral door anderen. Het is alweer een tijd geleden, maar ineens schrok ik een tikkeltje toen de dochter van een vriendin `dag meneer’ tegen me zei.... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Zomeravond
Bijna altijd moeten verkleinwoorden een alarmbelletje doen rinkelen. Denk bijvoorbeeld aan de ontregelende vraag: heb je een minuutje? Mijn bevriende buren stellen ’s avonds voor: `Zullen we rond een vuurtje op het dak gaan zitten.’ Dak is hier niet het dak van kom-van-dat-dak-af, maar een dakterras. Waar het me in dit voorstel om gaat is het woord `vuurtje’. Bedoel wordt vuur in een korf of in een bak die op een korf lijkt, zeg maar vuur voor de gezelligheid. Ik ben daar een voorstander van, maar vanwege het verkleinwoord denk ik dat mijn vrienden het vuur niet helemaal serieus nemen. Dat blijkt ook wel op het dakterras. Daar doet zich vooral rookontwikkeling voor. En niet zo’n beetje ook. Het vuur zelf houdt zich gedeisd, het draait het gezegde Waar Rook Is Is Vuur bij wijze van spreken om. Mijn vrienden zeggen dat het door de wind komt en ook door het natte hout en terwijl ze deze woorden uitspreken, moet ik mijn best doen ze te zien, want door de rook zijn ze bijna aan het oog onttrokken. Iedereen moet ook enorm hoesten. Dat schept een band, maar het is niet de band die we zoeken op deze zomeravond. Als ik later, veel later weer in mijn bed lig met de ramen open, ruik ik de rook nog. Die is een beetje bij mijn haar en de rest van mijn lichaam gaan horen. En ineens denk ik aan de zomerkampen van vroeger. Aan het kampvuur. En de liedjes rond het kampvuur - `Kumbaya’ schiet me te binnen. En in de nacht in je slaapzak rook je naar rook, een geur die je naar huis deed verlangen, maar dat was heel ver weg.
Columns
-
-
Sommige dingen die je niets zeggen, kun je ineens terugzien en dan wil je er iets van denken, maar je weet niet wat. Bijvoorbeeld: Rubiks kubus. Iedereen zal het ding weleens gezien hebben. Eerst demonteren en daarna weer in elkaar zetten, kleur bij kleur. Kan de kubus niet eens... lees meer
-
Misschien kom er wat laat op terug, maar voor verzachtende berichten is het nooit te laat. Toen de Belgische overheid afgelopen weekend om radiostilte verzocht (mooi, ouderwets woord: radiostilte), gingen er ruim 200 duizend kattenfoto’s op het sociale netwerk. In plaats van nie... lees meer
-
In de tijdschriftenwinkel hier om de hoek staan al twee weken vier kerstbomen in de etalage. Geen grote kerstbomen, maar toch: kerstbomen. Popelend opgetuigd, dat ook nog. Normaal – wat is normaal?- zou dit tafereel me onrustig stemmen, zelf geïrriteerd. Ik ben tégen pepernoten... lees meer
-
Zaterdagavond zag ik op het IDFA een film over Boudewijn de Groot, getiteld `Kom nader’. Het is een prachtige film, zorgvuldig gemaakt, kwetsbaar, vaak geestig ook, ontroerend (een woord waarop ik zuinig ben) en met een hoofdpersoon die moeilijk te karakteriseren is, maar hier t... lees meer
-
Onze premier is geen inspirerend mens. Een paar maanden geleden zou ik er misschien aan toegevoegd hebben: of dat erg is weet ik niet. Hij is wel een prima manager, geloof ik. Dat heeft voor- en nadelen in een land dat nauwelijks meer een samenleving genoemd kan worden. Een same... lees meer
-
Onwijs blij. Gisterochtend hoorde ik dat Herman den Blijker op de radio zeggen dat hij dat was, onwijs blij. `Aldus tv-kok Herman den Blijker,’ zei de presentatrice daarna. Een tv-kok is iets anders dan een topkok, geloof ik. Ik kom Herman den Blijker alleen maar zappend tegen e... lees meer
-
Wat ik me van de Margriet Winter Fair moest voorstellen, wist ik niet. Ik was uitgenodigd om iets over mijn nieuwste boek te vertellen en dat doe ik graag. Het evenement voltrok zich in een paar hallen van de Jaarbeurs in Utrecht en toen ik ingang was gepasseerd, kwam ik in de b... lees meer
-
Dat is dus precies de bedoeling, dacht ik, toen zondagavond op de Place de la Republique op het terras van een restaurant een lamp kapot viel, of zoiets, en het geluid ervan paniek veroorzaakte. Het klonk als een knal. We verdragen geen knallen meer. Op het plein stonden honderd... lees meer
-
Als ik vrijdagmiddag door Parijs had gelopen, het theater Bataclan was gepasseerd en gezien had dat daar die avond de Eagles of Death Metal optraden, had ik misschien wel een kaartje gekocht, als dat nog kon. Prima band die stevige muziek maakt, niet zo heftig als hun naam sugge... lees meer
-
Herinneren we het ons van de lagere school? Er was iets gebeurd wat niet aan de haak was, iets gestolen, iets vernield in het klaslokaal, zulke dingen. De onderwijzer veranderde van onderwijzer in leerkracht, ging voor de klas staan en zei: `Jongens… ‘ Toen ik naar school ging,... lees meer
-
Mijn vader dronk graag wijn, nooit te veel, maar wel met het grootste genoegen. Toen hij meer vrije tijd kreeg, besloot hij zich er ook meer in te verdiepen. Al snel werd dat bekend in de vrienden- en kennissenkring.
-
Als iemand voor vandaag een afspraak met me wilde maken, zei ik dat ik niet kon. En ik meldde erbij waarom niet: `Dan moet ik naar het ziekenhuis, voor een kleine ingreep.’ Waarschijnlijk vind ik die informatie interessant. Als ik niet kon omdat ik bijvoorbeeld een bespreking op... lees meer
-
Vandaag vergaderen de Nederlandse bisschoppen. Uiteraard wist ik dat niet, ik las het. Interessant verschijnsel, de Nederlandse bisschoppen. Wie weet wat ze doen? Ik stel deze vraag zonder ironie. Ik ben katholiek opgevoed, maar dat aspect van mijn opvoeding liet ik achter me to... lees meer
-
Hoewel ik tégen vooroordelen ben, heb ik ze zelf ook. Wie niet trouwens? Ik woon in een buurt waar je meestal lang moet zoeken naar een parkeerplaats. Schuin tegenover het huis is er een gereserveerd voor die parmantige rode autootjes van de firma Greenwheels. Die kun je huren.... lees meer