Eindje verder in de straat stopt een busje. Lezers van deze column weten dat ik gefascineerd kan zijn door wat er op het busje staat. De tekst, bedoel ik, de reclame voor het bedrijf waar het busje vandaan komt.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Baard
Ooit droomde ik dat ieder mens maar een beperkt aantal vragen mocht stellen, zodat je dus over iedere vraag goed moest nadenken voordat je die verwoordde. Geen fantastische droom, want vragen kunnen het leven avontuurlijk maken en dan vooral de vragen die onverwachte antwoorden opleveren. Er zat toch ook iets waars in de droom. Soms moet je wél over een vraag nadenken. Ik heb het hier al vaker over een verkeerde vraag gehad en die vraag is zo verkeerd dat ik er nooit over zal ophouden, deze: `Is er iets?’ Behalve dat er altijd iets is, weet degene aan wie de vraag gesteld wordt meestal geen raad met deze belangstelling. Het is een vraag waarmee iedereen ongemakkelijk in de weer gaat. Het antwoord `Nee, er is niets’ is nooit goed. De andere zegt dan: `Wel. Er is iets. Ik zie het toch. Er is iets.’ En voordat je het kunt tegenhouden, is er iets waar geen houden meer aan blijkt. Begint met een terloopse vraag die absoluut niet terloops is. Ander voorbeeld: ik vroeg laatst aan een vrouw die ik lang niet meer gezien had, of ze zwanger was. Zo zag ze eruit. Ik stelde die vraag blij, zelfs opgetogen. Dat had ik niet moeten doen. Gisteren zat ik in een restaurant en aan een belendend tafeltje namen een man en een vrouw plaats. De vrouw had veel kunstwerken aan haar lichaam hangen, de man een enórm verzorgde baard, vast een deel van een dagtaak. Ervaring leert dat waakzaamheid dan geboden is. Hij sprak op luide toon. Helaas kun je niet vragen of het wat minder kan. De man vroeg de vrouw: `Wil jij een bubbeltje?’
Columns
-
-
Dat schraalhans keukenmeester is, heb ik nog nooit opgeschreven, waarschijnlijk omdat schraalhans helemaal geen woord voor mij is. Schraalhans is keukenmeester in de geefwereld, begrijp ik. Term kende ik niet, geefwereld. Mooier woord dan schraalhans, de wereld zou een geefwerel... lees meer
-
Bescheiden nieuws dat even blijft hangen: op sommige politieafdelingen is het zo dat als je goed presteert, je een klein cadeautje krijgt. Dat ligt dan ineens op je bureau. Niet duidelijk van wie het is. Ja, van een collega, maar wie, dat is geheim. Hij of zij is niet voor niets... lees meer
-
Eens per jaar komen we bij elkaar, een groep vrienden en vriendinnen uit de middelbare schooltijd, inmiddels ongeveer veertig jaar geleden. We doen dat de laatste vier jaar. We gingen destijds allemaal andere kanten op, het leven dat we zo intens gedeeld hadden was voorbij, zo g... lees meer
-
Rond deze tijd, nee, nog iets later, kocht of kreeg ik vroeger de agenda voor het nieuwe jaar, bijna te gloednieuw om aan te pakken. Dat laatste zeg ik omdat ik er voorzichtig mee omging. Zodra ik mijn naam en adres voorin had geschreven, in mijn keurigste handschrift, was het n... lees meer
-
In Den Haag begint er veel. Nu het gevecht tegen de afvalhufter. Nou ja, gevecht, dat is het ook weer niet: corrigerende maatregelen. Zoiets. De term `afvalhufter’ ken ik niet, maar ik weet wie er bedoeld worden, mensen die overal hun rotzooi achterlaten.
-
Is lekker iets te beloven terwijl je zeker weet dat het je geen enkele moeite kost je aan die belofte te houden. Ik heb dat sterk nu ik in alle kranten berichten lees over de intocht van Sinterklaas in Apeldoorn. En natuurlijk over de Pieten. Daarover ga ik het dus nooit meer he... lees meer
-
Klein bericht, maar ik denk er lang over na. Kort samengevat: trein in Rotterdam stilgezet, vrouw in nikab, conducteur kan niet vaststellen of haar vervoersbewijs geldig is (vanwege onduidelijke identiteit), politie erbij, kwestie wordt opgelost, na enig gedoe. Vertraging: 20 mi... lees meer
-
Een rond hoofd is het beste hoofd voor een hoed. Hoedenhoofd heet zo’n hoofd dan ook, helder. Maar ja, wat is rond?
-
Paar dagen bracht ik door in de stilte van Zeeuws Vlaanderen. Klein huisje in het midden van nergens. Kan dat nog in Nederland? Haast niet, maar toch wel bijna. Tussen akkers en velden, koolzaad, in het vlakke land, door Jacques Brel bezongen, hoge hemel. En vooral die stilte. A... lees meer
-
Ieder jaar neem ik met interesse en vooral enorm plezier kennis van de bekendmaking van de IgNobelprijzen. Gebeurt in Amerika en die prijzen zijn er voor wetenschappelijk onderzoek en uitvindingen waarmee doorgaans niets gedaan wordt. De aanpak is echt serieus, maar we moeten er... lees meer
-
Een bescheiden café aan de rand van de Vlaamse stad Gent. Einde van de ochtend. Ik zit aan een grote tafel diep in gedachten verzonken. Ineens plaatst een hand een geplastificeerd kaartje op die tafel. De hand hoort bij een grote vrouw met en vriendelijk, verweerd gezicht. Op he... lees meer
-
Mensen bij ik op bezoek was, hadden onder de ochtendkrant een boek liggen dat Hoe red ik mijn huwelijk?heette. Misschien iets anders, maar zoiets. Ik zag de titel in een fractie van een seconde, want schrok en liet het ochtendblad er weer op vallen. Mocht ik weten dat... lees meer
-
Voor iemand die, zoals ik, niet altijd van woordspelingen houdt, is het een vervelend woord: Stoptober. Natuurlijk, het gaat om een goed doel, per 1 oktober stoppen met roken, maar toch. Het heet trouwens nog erger: Nationaal Stopmoment Stoptober. Het is nog niet zo onaantrekkel... lees meer
-
De SIRE (Stichting Ideële Reclame) voedt ons al jaren op, niet gaan schreeuwen tegen elkaar, niet met alcohol achter het stuur, mensen helpen die hulp nodig hebben, dat soort gedrag. Niet iedereen komt daarop, dus nuttig.
Gisteren begon een campagne die ons moet aansporen... lees meer