Bericht van zachte pracht: een vrouw van 99 in Engeland ontvangt liefdesbrief van een verloofde van lang geleden. Brief is gevonden in een gezonken schip, 77 jaar terug geschreven. Van die verloofde had ze nooit meer iets gehoord. Destijds zou ze vast met hem getrouwd zijn gewee... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Borden
Sommige straatmuzikanten kúnnen het. Hier in de buurt zit vaak een man ineengedoken op een krukje virtuoos te spelen op een snaarinstrument dat op een luit lijkt, maar ook wat van een gitaar heeft. Geen idee waar de man vandaan komt, niet uit Nederland in elk geval. Hij zingt niet. Waarschijnlijk vindt hij dat zijn instrument voldoende zeggingskracht heeft. Is ook zo. Als hij speelt, heeft hij niet in de gaten dat hij zich in een omgeving bevindt, zo gaat hij óp in zijn muziek. Ik gooi altijd wat geld in de omgekeerde pet voor hem, maar ook dat merkt hij niet. Gisteren speelde hij muziek uit de film Zorba de Griek. Ik meen De Dans van Zorba. Waarom ik die kennis opgeslagen heb, weet ik niet, maar ik herinner me dat deze melodie hier enorm beroemd werd door het Trio Hellenique. Er hoorde een dans bij die de Sirtaki heette. We hebben het over 1964, 1965, ik was een jaar of twaalf en zag hoe die vaak op feestjes gedanst werd. Niet de Sirtaki zoals die moest, nee, iedereen deed maar wat en waande zich exotisch bezig. Zelden was het een monter stemmend tafereel. Griekenland kwam hoe dan ook dichterbij, op een andere manier dan nu. Zo hoorden we dat je daar in een restaurant borden kapot mocht gooien als je je op je gemak voelde. En niet een of twee, stápels. Een vriend van mijn ouders deed dat in een Grieks restaurant in Den Bosch. Dat restaurant heette grappig genoeg Zorba. Hij werd door twee kolossale Zorba’s de straat op gemieterd, met een forse rekening erachteraan. Dit veranderde zijn leven een beetje.
Columns
-
-
Net als een teer vaasje uit de kerstdagen gekomen, ben ik nog niet toe aan heldere eindejaarsgedachten. Is iets om morgen voorzichtig aan te beginnen. Dan is er nog een termijn van drie dagen. Of die dagen voldoende zijn voor een heel jaar, weet ik nog niet.
-
Er zijn mensen die vandaag `derde kerstdag’ noemen. Het is niet duidelijk waarom. Twee lijken me voldoende. Het is net alsof de tweede al een iets andere toon heeft dan de eerste. Eerste kerstdag klinkt een beetje plechtig.
Gisteren vond ik het zelfs even een gewone woensda... lees meer -
Het probleem lijkt dit jaar groter dan eerder: familie en Kerstmis. Nog nooit las ik er zo veel over. Ook op de radio hoorde ik nogal wat kalmerende adviezen.
-
Je hoort niet vaak meer zeggen dat iemand `een wijsneus’ is. Misschien is het een wat sleetse typering, misschien zijn er minder wijsneuzen, misschien houden ze zich een beetje gedeisd, hoewel dat geen typische eigenschap van een wijsneus is. Deze week zag ik er een in het telev... lees meer
-
Nog nooit hoorde ik eerder in deze periode zo vaak over `de kerstwandeling’ spreken. Het gaat nog verder, ik las ook al een dun artikel over `lekker bewegen met de kerst’, met als variant `lekker bewegen voor je aan het diner gaat’. Als ik niet, zoals nu, duchtig geblesseerd ben... lees meer
-
Wanneer hoor je bij een focusgroep? Een klein aantal Nederlanders is bevraagd over de winter- en zomertijd. Wat willen ze? Het is geen gewoon onderzoek, nee, een flitspeiling, dus een peiling die razendsnel wordt gedaan. Binnen focusgroepen dus.
-
Lang geleden liep ik ook met een wandelstok. Na een knieoperatie. Ook ten gevolge van sportbeoefening. Eerst krukken, toen wandelstok, gelukkig maar een week of twee. Bijna twintig jaar geleden, maar met die stok had ik soms het gevoel dat ik op weg was naar een andere levensfas... lees meer
-
Of ik het goed verstaan heb, weet ik ineens niet meer, maar gisteren hoorde ik op het ochtendjournaal dat er dit jaar 6 miljoen kerstpakketten worden uitgedeeld. 6 miljoen? En ook dat werkgevers ongeveer 47 euro per pakket uitgeven, meer dan vorig jaar, want toen was het omstree... lees meer
-
Het Groot Dictee der Nederlandse Taal is een mooi evenement. Toch zag ik er nooit naar uit. Faalangst! Maar ik voel me er wel altijd bij betrokken, daarom luisterde ik zaterdagochtend. Voor de televisie is het blijkbaar niet meer interessant genoeg, maar de radio is niet zo klei... lees meer
-
“Wat heb jij?” Die vraag overvalt me niet. Variant: “Wat heb jij nu weer?”
-
Soms lees ik een artikel over namaakvlees, dus geen echt vlees, en dan voel ik lichte fascinatie en vraag me daarna even af waaróm je dat zou willen eten. Je bent tégen vlees, vanwege het milieu, vanwege leed dat dieren wordt aangedaan, en eet het daarom niet. Begrijpelijk. Maar... lees meer
-
Er is onderzoek verricht naar onze omgang met kerstversiering. Van dat soort onderzoeken houd ik nogal. En ik ben opgehouden me druk te maken omdat mij weer niets gevraagd is. Daar práát ik zelfs niet meer over.
-
In 2020 komt er een biografie van Patty Brard, lees ik. Ze wordt dat jaar 65. Nu kun je zeggen: 2020 is nog ver weg, wie dan leeft, wie dan zorgt. Maar dat is niet zo. Het duurt maar even.
-
Het einde van het jaar nadert en dan steken altijd een paar vaste waarden de kop op. Zoals de Nationale Wetenschapsquiz op televisie, dit jaar op 29 december. Ik kijk daar meestal naar en na afloop zit ik een tijdje verpletterd voor me uit te staren: ik weet weer helemaal niets!... lees meer