Er zijn best veel mensen van wie het hoogste doel aandacht is. Aandacht krijgen, bedoel ik. Aandacht voor zichzelf. Is verder niet inspirerend of verrijkend of interessant of dat allemaal tegelijk, nee: aandacht.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Bruusk
Op de markt passeerde me een vrouw die enorme haast had. Onder haar jas vandaan wapperde een lange strook wc-papier. Die gaf haar haast een speciale dynamiek. De afgelopen dagen ging het vaak over de participatiesamenleving. Is iets anders dan een verzorgingsstaat. Nog niet zo lang geleden werd er weleens gesproken over de zorgzame samenleving. Met die woorden had ik wat, omdat zorgzaamheid hoort bij wat een samenleving moet doen. Een maatschappij is iets anders dan een samenleving, geloof ik, meer een systeem, regels die omgangsvormen voorschrijven. Vandaag zijn in de Tweede Kamer de algemene beschouwingen. Ook daarom denk ik over deze kwesties na. Ik sta te weinig stil bij de vraag in wat voor soort land we leven. Terug naar de haastige vrouw en de strook wc-papier die aan haar vastzat. Haar haast had iets autoritairs. Ze baande zich bruusk een weg door de menigte die traag over de markt slenterde. Maar het meest opvallende aan haar was dat wc-papier. Misschien hielp het haar als iemand daar iets van zei. Niemand deed dat, daarom was het een taak voor mij. Ze leek me een vrouw die er liever door een andere vrouw op gewezen werd dan door een man. Het was niet ondenkbaar dat ze mannen schuldig vond aan alles wat ongemakkelijk was in het dagelijks leven, dus ook dat wc-papier. Zoals vaak aarzelde ik te lang na over wat me te doen zou kunnen staan, want ik werd weer gepasseerd door een vrouw die enorme haast had. Ze haalde de vrouw met het wc-papier in en wees haar erop. Ze lachten vervolgens onhandig.
Columns
-
-
Als iemand zegt dat iets `netjes’ moet, krijg ik het altijd benauwd. Als kind al: “Netjes je handen wassen.” Of: “Netjes met twee woorden spreken.” Irritant was het woord: netjes.
-
Als ik met iemand praat en het gesprek niet interessant vind, kan ik toch de indruk wekken er geen genoeg van te krijgen. Heeft voor- en nadelen. Nadeel is bijvoorbeeld dat de ander van geen ophouden weet. Vakantieverhalen zijn meestal niet om aan te horen. Had er beetje op gere... lees meer
-
Klinkt als het einde van alles: Code Zwart. Licht is is uit, we strompelen op de tast rond in zware duisternis. En dan is er dus dat draaiboek, `het voorgestelde scenario’. We gaan te kort door de bocht als we zeggen dat jong voor oud gaat. We moeten dat ook helemaal niet zeggen... lees meer
-
Paar jaar geleden liep ik in Parijs de Hema binnen terwijl ik alleen maar wilde weten of ze er rookworst verkochten. Ik besefte overigens ook dat het voor onze ouders ondénkbaar was geweest: de Hema in Parijs.
-
De Nederlandse televisiegeschiedenis wordt steeds meer geschiedenis als er steeds meer mensen overlijden die die geschiedenis hebben gemaakt. Voor Tineke Verburg koesterde ik grote genegenheid, wat kwam door haar krachtige optimistische uitstraling. Als ik iemand zie met veel la... lees meer
-
Soms zie ik een object waarvan ik weet dat het kunst moet zijn zonder dat ik weet waarom. Hoe ik het toch weet is omdat het in een museum staat of in een galerie of iemand gezegd heeft dat het kunst is. Er zijn mensen die dan een wegwerpgebaar maken en vaag verstoord verder lope... lees meer
-
Er is veel ernstigs aan de hand en die ernst moet haast iedere minuut uiterst genuanceerde gedachten mobiliseren. Die gedachten heb ik, maar ze zijn inderdaad zo genuanceerd dat ik niet altijd de woorden kan vinden die zeggen wat ik wil en moet zeggen. Van dat onvermogen heb ik... lees meer
-
Soms zijn het kleinigheden die me met lichte jaloezie vervullen. Denk ik meteen: zijn het dan wel kleinigheden?
-
Als iets eindelijk weer mag, doe je je best er het allerbeste van te maken. Alsjeblieft geen nonchalant gedrag. Museumbezoek bijvoorbeeld. Al op weg naar de kassabalie letten we sterk op de looprichting. Er staan immers wel vijf vrijwilligers klaar die ons glimlachend in de gate... lees meer
-
Drie jaar geleden overleed Johnny Hallyday, zanger, acteur en vooral Johnny Hallyday, 74 jaar. Kort daarvoor had ik hem op de Franse televisie gezien. Gezeten achter een kleine keukentafel en geflankeerd door twee grimmige, gezonnebrilde mannen aan wie te zien was dat ze Johnny... lees meer
-
Ergens iets van zeggen, iemand aanspreken op onwenselijk gedrag, hoe vaak doe ik het? Ook belangrijk: wat doe ik als het mij overkomt? Dat laatste probeer ik trouwens te voorkomen. Als je deel uitmaakt van een samenleving, moet je daarvoor ook aandacht hebben, voor grote en klei... lees meer
-
Iedere zzp’er heeft strikt eigen problemen. Ik zeg of schrijf nooit `ondergetekende’, maar doe mijn best verzeild te raken in een kerstverhaal dat over een paar weken klaar moet zijn. Kerstmis is nog ver weg, maar het komt in een boek, en dat moet ruim van tevoren in de winkels... lees meer
-
Afgelopen maanden keek ik meer televisie dan ik gewend en van plan was. Die tijd is gelukkig voorbij. Twee keer zag ik Dragon’s Den waarin erg rijke personen ideeën en uitvindingen beoordelen van personen die net zo rijk willen worden. De erg rijke personen doen een inv... lees meer
-
In een radioprogramma werd aan de directeur van een uitzendbureau gevraagd naar welke banen in deze tijd speciaal vraag is. Vooral welke nieuwe banen, want het gespreksonderwerp was of de crisis ook voor werkgelegenheid zorgt. De directeur was monter, want het bleek zeer het gev... lees meer