Europese afspraken zijn bepaald geen huis-tuin-en-keuken-afspraken. Je gaat bijna automatisch rechtop zitten, terwijl je kijkt alsof je je zondagse pak aan hebt. Ik weet niet hoe vaak er Europese afspraken gemaakt worden, maar knik instemmend nu ik lees dat een Europese afspraak... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Bultje
Mijn ideale station ziet er zo eenvoudig mogelijk uit. Er vertrekken treinen, er komen treinen aan. Er is een kleine kiosk en een simpel kraampje waar je broodjes kunt kopen en koffie en thee en water. Broodjes zijn belegd met kaas of ham. Gestoomde kip op een bedje van Mongoolse ochtendsla met een zuurzoete dressing is niet per se nodig. Bijna alle stations in Nederlandse steden zijn ingewikkelde en oerlelijke winkelcentra waar het enorm zoeken is naar de perrons. Natuurlijk begrijp ik het wel. Het is om de pijn te verzachten. Als treinreiziger heb je het niet makkelijk. Je hebt de lat heus niet te hoog liggen: je wilt ergens heen en daar betaal je enorm veel geld voor. En als je dat geld betaald hebt, blijkt wat je wilt onmogelijk. Ja, dan ga je maar snel een gezellige pantalon kopen. Dat is tenminste iets. Heb je toch het gevoel dat je meedoet met het leven. Ik lees over een nieuwe ontwikkeling. Op station Den Haag kun je een arts bezoeken. Een inloopkliniek, heet het, Care to Go. Het is voor overzichtelijke kwaaltjes. Voor 35 euro ben je klaar. Sommige mensen denken nu `grappig’, want dat is het woord dat bij dit soort ontwikkelingen past. Ik denk ook: grappig. Je hoort dat je trein voorlopig niet vertrekt en gaat eens over je lichaam nadenken. Raar bultje op de bips. Dus even naar de inloopkliniek. Misschien zit je dan even later iets prettiger in de trein die ergens in een vroegzomers landschap de geest geeft (wisselstoring, er worden bussen ingezet). Misschien denk je zelfs: ik bof toch maar.
Columns
-
-
Lang geleden dat ik in een huis was dat `een huisje’ wordt genoemd. In Nederland in dit geval. Wel in het buitenland, maar daar blijft een huis meestal een huis. Ik heb het over een vakantiehuisje, een huisje dat altijd een wat vluchtige uitstraling heeft. Daar schrijf ik dit st... lees meer
-
Het apotheekgesprek is ook altijd een puntje. Ik bedoel niet het gesprek dat je met de medewerkers moet voeren, nee, je komt een vriend of bekende tegen. Net als in een ziekenhuis ben je terughoudend met je directe belangstelling. Misschien heeft de andere wel helemaal geen zin... lees meer
-
In de trein van Amsterdam naar Nijmegen komt kort na vertrek een man de coupé binnen aan wie te zien is dat zijn leven niet helemaal op orde is. Hoe zie je dat? Ik weet het ook niet precies, maar geloof dat er zich een afstand manifesteert tussen hem en de werkelijkheid. Dat is... lees meer
-
De vrouw van een vriend is onlangs regelmatig, ik geloof dagelijks, gaan breien. Daar had ze nooit tijd voor, ze heeft een erg drukke baan, maar ze doet het om tot rust te komen. De vriend zegt: `Het werkt.’ En hij houdt iets omhoog wat ze pas gebreid heeft: een pannenkoek. Van... lees meer
-
Donderdag was het Wereldknuffeldag. Wist ik niet. En als ik het wel geweten had, was ik lekker binnen gebleven. Ik houd van voelbare genegenheid, maar koppel die graag los van knuffelen. Komt ook door het woord. Als je het drie keer achter elkaar uitspreekt, val je een beetje ui... lees meer
-
Iedereen die weleens in Volendam komt, kent hotel Spaander. Deze week kwam het bericht dat het hotel de toiletten sloot voor Aziatisch gasten, want die maakten er een smerige bende van. Heel raar, maar ik ben dan zo nieuwsgierig wat die Aziatische gasten dan precies deden. En ho... lees meer
-
Graag zie ik dat het vroege ochtendprogramma gepresenteerd wordt door Roos Moggré. Ze heeft iets zorgeloos, ook als ze een ernstig bericht te melden heeft. Dat ernstige bericht wordt er niet minder ernstig door, maar je weet: nog even en we zijn het alweer vergeten, sterker nog:... lees meer
-
Boter, Kaas & Eieren. Dat staat er in grote letters op het linnen tasje waarin ik mijn sportkleding in de vroege ochtend naar de fitnessclub vervoer, Het is een kort traject waarbij ik lichte steun behoef. Dat klinkt een beetje treurig, maar de vraag waarmee ik bezig ben, ka... lees meer
-
Dertien jaar geleden deed ik rijexamen, zeven keer om precies te zijn. De eerste vijf keer begon de examenrit bij een nare kantoortoren van het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen, de laatste twee keer was het startpunt een wegrestaurant in een bosrijke omgeving. Het woord `... lees meer
-
De volgende week gaan Geert Wilders en zijn aanhang verzetsspray uitdelen. In Spijkenisse, want ze willen protesteren tegen de opvang van meer vluchtelingen daar. Het liefst waren ze met pepperspray gekomen, maar dat is verboden, wat ik trouwens niet wist, maar uiteraard wel had... lees meer
-
Er zijn verschillende verklaringen voor de mysterieuze geluiden die op sommige plaatsen in Nederland te horen zijn. Vooral als het stil is, niet helemaal stil dus. Ze werden laatst in een radioprogramma uitgezonden en natuurlijk dacht ik meteen aan een film waarvan de titel me n... lees meer
-
Eigen schuld. Maandag begon ik hier over wintersport en dan blijf je aan zoiets hangen. Zo kwam er een lijstje op mijn weg waarboven `Coole wintersportgadgets’ staat. Ligt naast me op mijn bureau en soms spreek ik de twee woorden uit, gewoon zomaar: coole wintersportgadgets. En... lees meer
-
We hebben het gisteren en eergisteren gemerkt: wat is er veel over David Bowie te zeggen, zo veel dat het nauwelijks is te doen. Ieder artikel dat ik over hem las, was te kort, alles wat ik over hem hoorde te weinig. Maandagochtend rond een uur of acht hoorde ik over zijn dood.... lees meer
-
Zaterdagochtend hoorde ik op de radio dat wintersporters die uit Oostenrijk terug naar Nederland wilden, in een file stonden bij de Duitse grens. Mag natuurlijk niet, maar ik knik dan een beetje spinnend, blij dat ik niet in die file staat. En ook blij dat ik niet in Oostenrijk... lees meer