Als donker en dreigend nieuws dichtbij komt, lees ik graag kleine berichten over kleine kwesties. Ik negeer het grote nieuws niet, integendeel, het houdt me strak bij de les, maar de kleine kwesties hebben dan in hun eigenheid iets troostrijks. Normaal zou ik eroverheen lezen.... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Ernstiger
Als je, zoals ik, de herfst het beste seizoen van het jaar vindt, kun je in oktober je geluk niet op. Klinkt pathetisch, maar toch is het zo. Ik verheug me nu al op oktober volgend jaar. Natuurlijk slaat de melancholie ook toe, maar die hoort bij de kleur van het ochtendlicht. Het is alsof het niet kan met melancholie, maar toch krijg je er energie van. Ik zou dit graag psychologisch onderzocht zien, maar ja, wie doet dat? In november wordt de herfst ernstiger. Kale bomen, bleke hemel, harde grond, gure wind. Je wordt er ook een beetje stiller van. En kwetsbaarder. Naast me ligt een bericht van de Stichting KonijnenBelangen (SKB). Ik wist niet dat die bestond, maar ik voel er meteen ontzettend veel sympathie voor. In het bericht staat dat november de maand is van de vergeten konijnen. Stond ik ook nooit bij stil: dat die er zijn, vergeten konijnen. Er zijn mensen die een konijn als huisdier nemen, en ineens kunnen ze daar genoeg van hebben. Dan laten ze het konijn vrij in de veronderstelling dat het konijn dat prettig vindt, lekker doorleven in de vrije natuur, maar niet ieder konijn weet hoe dat moet. Er is opvang voor, maar veel vrijgelaten konijnen weten die niet te vinden. En dan worden ze dus vergeten konijnen. De Stichting KonijnenBelangen willen maatregelen nemen en bijvoorbeeld het konijn uit de verkoop in tuincentra halen en nog meer opvang regelen en nog veel meer. Dat begrijp ik. Ik wil het bos in, de hei op en ieder vergeten konijn dat ik tegenkom, troostend aaien, als dat mag van het konijn.
Columns
-
-
Het is te hopen dat iemand eens duidelijk uitlegt hoe het zit met de medicijnen tegen depressie. Is het probleem dat ze in veel gevallen niet helpen of worden ze te snel voorgeschreven?
-
Bij de ingang van Albert Heijn geeft een vriendelijk jongeman me een kaartje. Achter hem is een vrouw bij een grote bak in de weer. Haar kleding heeft hier en daar een kerstaccent. De jongeman vertelt me wat er op het kaartje staat. Of ik behalve mijn eigen boodschappen ook iets... lees meer
-
Vanavond is Het Groot Dictee der Nederlandse Taal. A.F.Th. van der Heijden schreef het, dus het zal goed in elkaar zitten. Ik doe er niet aan mee, want ga naar een optreden van De Dijk. Dat hoort bij de rituelen die me naar het einde van het jaar sturen. De band speelt altijd in... lees meer
-
Het waaiwoord van deze week is: biechtstoelprocedure. Ik kwam het tegen in de berichtgeving over het gedonder in de SP. Het zal niemand ontgaan zijn: de aardige Emile Roemer is te aardig, daar komt het min of meer op neer. Misschien wisten we dat al een beetje, maar fractieleden... lees meer
-
Er zijn dingen of verschijnselen waarvan ik graag zou houden, terwijl ik dat helaas niet doe. Bijvoorbeeld van de muziek van Prince, een van de grote kunstenaars die ons dit jaar ontvallen zijn. Ik heb mijn best gedaan, maar vind er niets aan.
-
Wanneer het einde van het jaar nadert, komen de lijstjes weer: het beste dit, het meest opvallende dat. Waarom doen we dat? Waarschijnlijk om te beseffen wat het bijna verdwenen jaar ons geboden heeft.
-
Met enige regelmaat bezoek ik de fitnessclub. In plaats van met enige regelmaat, zei ik liever twee keer per week, want dat is mijn streven, maar ja, dat komt er niet altijd van, ik doe mijn best.
Sinds vorige week vindt de coach (personal coach) dat ik ook moet boksen. Mis... lees meer -
Voor mijn verjaardag kreeg ik vrijdag twee keer de scheurkalender van Peter van Straaten. Het enige wat ik daaraan minder vind, is dat die `Zeurkalender’ heet. Ik word er erg vrolijk van en dat word ik van gezeur nooit. Dat ik de kalender twee keer heb, betreur ik niet. Heb ik e... lees meer
-
Ze zorgen misschien voor overlast, maar toch houd ik ervan: Italiaanse toestanden. Soms wordt ervoor gewaarschuwd: “Laten we dat maar niet doen, want dan krijgen we Italiaanse toestanden.” Het gaat dan om chaos, om een gang van zaken die enorm uit de klauw loopt, iedereen staat... lees meer
-
Wachttijd probeer ik nooit als verloren tijd te beschouwen, maar daar moet ik natuurlijk wel mijn best voor doen. Wachten is vaak lastig. Het kan meevallen als je precies weet hoe lang je op iets of iemand moet wachten, maar dat is meestal niet het geval.
-
Sylvana Simons is niet meer de stem van bouwmarkt Karwei. In reclamefilmpjes dus. Ik las het ergens, weet niet meer waar. Ik las ook waarom de bouwmarkt Sylvana aan de kant heeft gezet. Ze willen daar niet werken met een `actieve politica’. Sylvana heeft begrip voor dat standpun... lees meer
-
Graag herhaal ik het: je loopt naar buiten en je komt in een verhaal terecht. Binnen kan er ook van alles gebeuren, maar op straat en in de vrije natuur hebben de verhalen meer de ruimte. Zojuist kom ik terug van de bakker en zie bij twee vuilniszakken een kerstboom liggen, geen... lees meer
-
Sinterklaasgedichten schrijven kan ik niet. Ze komen er wel, maar vraag niet hoe. Om in de sfeer en op tempo te komen pak ik er boeken bij van zéér rijmende dichters. Gisteren Guido Gezelle. In mijn werkkamer staat zijn verzameld werk, twee mooie banden, dundrukpapier. Ik heb er... lees meer
-
Als ik lees dat iets het gevolg is van nieuwe Europese regelgeving, denk ik meteen aan Hans van Baalen. Komt doordat hij vaak nieuwe Europese regelgeving komt toelichten. Dat doet hij alsof hem die regelgeving wordt verweten. Ik voel me er soms ongemakkelijk bij. Banken moeten b... lees meer